Feitos 8 - Biblia SEPT

Persecución da Igrexa. Saulo entre os perseguidores

¹ Saulo aprobaba a súa morte. Aquel día levantouse unha grande persecución contra a Igrexa de Xerusalén, e todos, agás os apóstolos, dispersáronse polas terras da Xudea e da Samaría.

² Uns homes piadosos enterraron a Estevo e fixeron por el un gran pranto.

³ En canto a Saulo, maltrataba a Igrexa: entraba polas casas, arrastraba homes e mulleres e mandábaos á cadea.

EXPANSIÓN DA IGREXA POR PALESTINA Filipe evanxeliza Samaría

⁴ Os que se dispersaron ían por todas partes, anunciando a Boa Nova da Palabra.

⁵ Filipe baixou á cidade de Samaría e predicoulles o Mesías.

⁶ O pobo, dun acordo, atendía ó que dicía Filipe, sentindo e vendo os sinais que facía;

⁷ pois de moitos posuídos saían espíritos impuros a berros, e moitos paralíticos e coxos quedaban curados.

⁸ A cidade encheuse de alegría.

⁹ Había un home naquela cidade, chamado Simón, que exercía de meigo e pasmaba á xente de Samaría, dicíndolles ser alguén importante.

¹⁰ Todos, desde o máis pequeno ó máis grande, facíanlle caso, porque dicían: "Este é a forza de Deus, chamada a Grande".

¹¹ E facíanlle caso, porque había tempo que os tiña pasmados con meiguerías.

¹² Pero cando creron a Filipe, que anunciaba o Reino de Deus e o nome de Xesús Cristo, fixéronse bautizar homes e mulleres.

¹³ O mesmo Simón tamén creu e, despois de bautizado, andaba sempre con Filipe e ficaba abraiado ó ver os sinais e milagres que se facían.

¹⁴ O sentiren dicir os apóstolos, que estaban en Xerusalén, que Samaría acollera a palabra de Deus, mandáronlles a Pedro e a Xoán.

¹⁵ Baixaron logo alí, e oraron polos samaritanos, para que recibisen o Espírito Santo,

¹⁶ pois aínda non baixara sobre ningún deles: só os bautizaran no nome do Señor Xesús.

¹⁷ Entón, fóronlles impoñendo as mans e recibiron o Espírito Santo.

¹⁸ Vendo Simón que pola imposición das mans dos apóstolos se daba o Espírito, ofreceulles cartos,

¹⁹ dicindo: Dádeme a min tamén ese poder para que aquel a quen lle impoña as mans, reciba o Espírito Santo.

²⁰ Mais Pedro respondeulle: Así rebentes ti e mais o teu diñeiro! Ti coidas que o don de Deus se pode adquirir con cartos?

²¹ Non tes parte nin sorte neste asunto, porque o teu corazón non é recto diante de Deus.

²² Arrepíntete desa malicia túa, e pídelle ó Señor, a ver se che perdoa o sentir do teu corazón,

²³ pois vexo que estás destinado á amargura do fel e ás cadeas dos malvados.

²⁴ Simón respondeu: Rezade vós por min ó Señor, para que non me acaia nada do que acabades de dicir.

²⁵ Eles entón, despois de testificaren e anunciaren a palabra do Señor, volveron para Xerusalén, evanxelizando en moitas aldeas de Samaría.

Filipe evanxeliza e bautiza un etíope

²⁶ Un anxo do Señor faloulle a Filipe deste xeito: Anda, diríxete cara ó sur polo camiño que baixa de Xerusalén a Gaza, a través do deserto.

²⁷ Púxose en camiño e dirixiuse cara alá. Un etíope, eunuco, funcionario de Candaces, raíña da Etiopía, que estaba encargado de todos os seus tesouros, fora a Xerusalén como peregrino.

²⁸ De volta, sentado no seu carro, ía lendo no profeta Isaías.

²⁹ Díxolle o Espírito a Filipe: Achégate e ponte a par dese carro.

³⁰ Correndo Filipe, sentiu que ía lendo no profeta Isaías e preguntoulle: Entendes o que les?

³¹ Contestoulle: Como o vou entender, se ninguén mo explica? E convidou a Filipe a que subise a sentar con el.

³² A pasaxe da Escritura que lía era esta: Coma ovella levárono ó matadoiro; e coma año mudo diante de quen o rapa, así El non abría a súa boca.

³³ Humillárono, negándolle a xustiza, quen contará a súa descendencia? A súa vida foi arrincada da terra.

³⁴ Dirixíndose a Filipe, díxolle o eunuco: Por favor de quen di isto o profeta? De si mesmo ou doutro?

³⁵ Filipe entón tomou a palabra e partindo desa pasaxe da Escritura, anuncioulle a Boa Nova de Xesús.

^36-37 De camiño, chegaron a un sitio con auga e dixo o eunuco: Aquí hai auga, por que non me podo bautizar eu?

³⁸ E mandou parar o carro. Baixaron os dous á auga, Filipe e mais o eunuco, e Filipe bautizouno.

³⁹ Cando subiron da auga, o Espírito do Señor arrebatou a Filipe. O eunuco xa non o viu máis, pero seguiu o seu camiño cheo de alegría.

⁴⁰ Filipe atopouse en Azoto e evanxelizaba todas as vilas por onde pasaba, ata chegar a Cesarea.