Feitos 2 - Biblia SEPT

O día de Pentecoste os apóstolos reciben o Espírito Santo

¹ Cando se cumpriron os días de Pentecoste, estaban todos xuntos no mesmo sitio.

² De súpeto, veu do ceo un ruído coma dun forte golpe de vento, que encheu toda a casa onde estaban;

³ e apareceron talmente coma linguas de lume, que, repartidas, foron pousando unha sobre cada un deles.

⁴ Quedaron cheos do Espírito Santo e puxéronse a falar noutras linguas, conforme lles concedía o Espírito.

⁵ Había daquela en Xerusalén xudeus piadosos de todas as nacións da terra.

⁶ O se producir aquel estrondo, xuntouse a xente e ficou moi desconcertada, porque cada un os sentía falar na súa propia lingua.

⁷ Pasmados e admirados, dicíanlles uns a outros: "Olla! E todos estes que están aí a falar non son galileos?

⁸ E logo como é que os sentimos falar cada un de nós no noso propio idioma nativo?

⁹ Partos, medos, elamitas, xente da Mesopotamia, Xudea, Capadocia, Ponto, Asia,

¹⁰ Frixia e Panfilia, do Exipto e da parte de Libia contra Cirene, forasteiros romanos tanto xudeus coma prosélitos,

¹¹ cretenses e árabes, sentimos falar nas nosas linguas das grandezas de Deus".

¹² Estaban todos pasmados de admiración e dicíanlles uns a outros: "Que será isto?"

¹³ Outros facían riso deles e dicían: "Están cheos de viño!"

Discurso de Pedro

¹⁴ Pero Pedro, de pé cos Once, levantou a voz e díxolles: Xudeus e todos os que habitades en Xerusalén: entendede ben e escoitade as miñas palabras.

¹⁵ Non é que estes estean bebidos, como vós pensades, sendo como son as nove da mañá;

¹⁶ senón que isto é o que dixera o profeta Xoel:

¹⁷ Acontecerá, nos derradeiros días, di o Señor, que espallarei o meu Espírito sobre toda carne: os vosos fillos e as vosas fillas profetizarán, os vosos mozos terán visións e os vosos vellos terán soños.

¹⁸ Neses días espallarei o meu Espírito sobre os meus servidores e servidoras e profetizarán.

¹⁹ Farei marabillas, enriba nos ceos, e sinais embaixo na terra: Sangue e lume e bafaradas de fume.

²⁰ O sol converterase en tebras e a lúa en sangue, antes que chegue o día do Señor, grande e glorioso;

²¹ e todo o que invoque o nome do Señor será salvo.

²² Israelitas, escoitade: fálovos de Xesús de Nazaret, home acreditado por Deus ante vós por milagres, marabillas e sinais que Deus fixo por el entre vós, como vós mesmos sabedes;

²³ A este, entregado conforme ó plan establecido e á previsión de Deus, matástelo crucificándoo por man de impíos.

²⁴ Pero Deus resucitouno, librándoo das dores da morte, pois non era posible que ficase baixo o seu dominio.

²⁵ Xa David di del: Eu vía decote o Señor diante miña, xa que está á miña dereita, para que eu non vacile;

²⁶ por iso alegrouse o meu corazón e aledouse a miña lingua, e mesmo a miña carne acougará esperanzada;

²⁷ porque non abandonarás a miña alma no sitio dos mortos nin permitirás que o teu santo vexa a corrupción.

²⁸ Déchesme a coñecer camiños de vida, encherasme de gozo coa túa presenza.

²⁹ Irmáns, permitide que vos diga claramente que o patriarca David morreu e enterrárono e o seu sepulcro aínda está hoxe entre nós.

³⁰ Pero, como el era profeta e sabía que Deus lle asegurara con xuramento que un descendente do seu sangue había sentar no seu trono,

³¹ en visión profética falou da resurrección do Mesías, que nin quedou abandonado entre os mortos nin a súa carne viu a corrupción.

³² A este Xesús resucitouno Deus, cousa da que todos nós somos testemuñas.

³³ E agora, engrandecido pola dereita de Deus e recibido do Pai o prometido Espírito Santo, espallouno, que é o que vós vedes e sentides.

³⁴ Porque David non subiu ó ceo, e con todo di: Díxolle o Señor ó meu Señor: senta á miña dereita,

³⁵ Ata que poña os teus inimigos coma estrado para os teus pés.

³⁶ Saiba, logo, con certeza toda a casa de Israel que Deus fixo Señor e Mesías a este Xesús a quen vós crucificastes.

Primeiros bautizos

³⁷ O sentiren isto, quedaron moi impresionados e dixéronlle a Pedro e ós outros apóstolos: Irmáns, que debemos facer?

³⁸ Pedro respondeulles: Arrepentídevos e cambiade, que cada un de vós se faga bautizar no nome de Xesús para o perdón dos seus pecados, e recibiredes o don do Espírito Santo.

³⁹ Porque a promesa é para vós e mais para os vosos fillos e para todos os que están lonxe, tantos como queira chamar o Señor noso Deus.

⁴⁰ Con moitas outras palabras testificaba e animábaos, dicindo: Salvádevos desta xeración ruín.

Vida dos primeiros cristiáns

⁴¹ Os que recibiron a súa palabra foron bautizados: e ese mesmo día xuntáronselles arredor de tres mil almas.

⁴² Eran perseverantes en escoitar a ensinanza dos apóstolos, na comuñón da vida, no rito de partiren o pan, e nas oracións.

⁴³ Apoderouse de todos o respecto, pois os apóstolos facían moitas marabillas e sinais.

⁴⁴ Todos os crentes vivían unidos e tiñan todo en común:

⁴⁵ vendían os seus bens e propiedades, e repartíanos entre eles, conforme ás necesidades de cada un.

⁴⁶ Todos a unha asistían diariamente ó templo, partían o pan nas casas, comendo con alegría e sinxeleza de corazón;

⁴⁷ louvaban a Deus, e eran ben vistos por todo o pobo. Cada día o Señor aumentaba o número dos salvos e xuntábaos ó grupo.