Feitos 14 - Biblia SEPT

Evanxelizan en Iconio. Perseguidos polos xudeus, teñen que marchar

¹ En Iconio sucedeu o mesmo: entraron xuntos na sinagoga dos xudeus e falaron de tal xeito que creron moitos xudeus e gregos;

² pero os xudeus que non creron, enlizaron e puxeron a mal ós pagáns contra os irmáns.

³ Con todo botaron alí bastante tempo, e falaban con ousadía, pois confiaban no Señor que testemuñaba a mensaxe da súa graza realizando por medio deles sinais e prodixios.

⁴ Entón dividiuse a xente da cidade en bandos: uns estaban polos xudeus e outros polos apóstolos.

⁵ Pero visto que se organizou unha manifestación de pagáns e xudeus, cos seus xefes á fronte, para os maltrataren e apedraren,

⁶ eles, que se decataron, fóronse refuxiando nas cidades de Licaonia: na de Listra, na de Derbe e nos arredores;

⁷ e alí anunciaban a Boa Nova.

Con palabras e obras evanxelizan en Listra e Derbe. Seguen os problemas cos xudeus

⁸ Xacía en Listra, tolleito dos pés, un home que era coxo de nacemento e que nunca puidera andar.

⁹ Estaba escoitando a Paulo, que falaba. Paulo, mirando para el e vendo que tiña fe para se curar,

¹⁰ díxolle en voz alta: Érguete, e tente dereito sobre os teus pés! El deu un brinco e botou a andar.

¹¹ A xente, ó ver o que fixera Paulo, berraba en idioma licaonio: "Os deuses baixaron a nós en forma humana".

¹² E chamaban Zeus a Bernabé e a Paulo Hermes, porque era o que lles falaba.

¹³ Entón o sacerdote do templo de Zeus, que estaba á entrada da cidade, levando ás portas touros e grilandas, de acordo coa xente, pretendía ofrecerlles un sacrificio.

¹⁴ Os apóstolos Paulo e Bernabé, en canto se decataron, racharon os seus vestidos e correron cara á xente,

¹⁵ berrando: Que facedes? Nós non somos máis ca homes coma vós, e o que vos predicamos é que deixedes eses falsos ídolos e vos convertades ó Deus vivo que fixo o ceo, a terra, o mar e todo o que hai neles.

¹⁶ Nas xeracións pasadas permitiu a todas as nacións seguiren os seus propios camiños;

¹⁷ pero nin por iso deixou de dar testemuño de si coa súa regalía, dándovos desde o ceo chuvias e estacións frutíferas, enchendo de mantenza e de alegría os vosos corazóns.

¹⁸ E con todas estas palabras, traballiño lles custou impedir que lles ofrecesen un sacrificio.

¹⁹ Pero chegaron de Antioquía e de Iconio uns xudeus que convenceron á xente. Apedraron a Paulo e arrastrárono fóra da cidade, coidando que estaba morto.

²⁰ Mais, cando o rodearon os discípulos, ergueuse e entrou na cidade. Para o outro día marchou con Bernabé cara a Derbe.

²¹ Logo de anunciaren a Boa Nova naquela cidade e de faceren bastantes discípulos, volveron para Listra, Iconio e Antioquía,

²² enfortecendo o espírito dos discípulos e animándoos a perseveraren na fe, porque dicíanlles temos de pasar por moitos traballos, para entrarmos no Reino de Deus.

²³ E despois de designarlles presbíteros en cada Igrexa, oraban, xaxuaban e encomendábanos ó Señor, en quen creran.

Regresan a Antioquía de Siria

²⁴ Atravesando a Pisidia, chegaron a Panfilia

²⁵ e, logo de anunciaren a palabra en Perxe, baixaron cara a Atalía.

²⁶ De alí embarcaron para Antioquía, desde onde foran confiados á graza de Deus para a misión que viñan de cumprir.

²⁷ Chegando, reuniron a Igrexa e contaron todo canto Deus fixera con eles e como lles abrira ós pagáns a porta da fe.

²⁸ Botaron alí moito tempo cos discípulos.