Feitos 11 - Biblia SEPT

A Igrexa de Xerusalén vence as súas reservas e acepta os pagáns conversos

¹ Os apóstolos e os irmáns da Xudea sentiron dicir que tamén os pagáns recibiran a palabra de Deus.

² Cando Pedro subiu a Xerusalén, os da circuncisión botábanlle na cara:

³ Ti fuches á casa de incircuncisos e comiches con eles!

⁴ Entón Pedro explicóullelo punto por punto.

⁵ Estaba eu na cidade de Iope, orando, cando tiven en éxtase unha visión: era un obxecto talmente coma un gran lenzo, que baixaba do ceo pendurado polas catro puntas e chegou onda min.

⁶ Mirando para el e observando con atención, vin os cuadrúpedes da terra, as feras, os réptiles e os paxaros do ceo;

⁷ e sentín unha voz que me dicía: "Érguete, Pedro, mata e come".

⁸ Pero eu dixen: "De ningunha maneira, Señor, porque nunca levei á boca nada profano ou impuro".

⁹ Por segunda vez sentín a voz do ceo: "O que Deus purificou, non o chames ti profano".

¹⁰ Isto pasou tres veces, e despois retirouse todo para o ceo.

¹¹ E, fixádevos, nisto preséntanse na casa onde estabamos tres homes que mandaran desde Cesarea en busca miña.

¹² Díxome entón o Espírito que fose con eles sen reparos. Viñeron tamén comigo estes seis irmáns, e entramos na casa do home,

¹³ que nos contou como vira ó anxo presentárselle na súa casa e dicir: "manda alguén a Iope a por Simón, chamado Pedro;

¹⁴ el hache dicir palabras polas que te salvarás ti e todos os da túa casa".

¹⁵ E cando comezaba eu a falar, veu o Espírito Santo sobre eles talmente como veu sobre nós ó comezo.

¹⁶ Lembrei entón as palabras do Señor, cando dicía: "Xoán bautizou con auga, pero vos bautizarédesvos co Espírito Santo".

¹⁷ E pois, se Deus lles concedeu o mesmo don ca a nós, por creren no Señor Xesús Cristo, quen era eu para me opoñer a Deus?

¹⁸ O sentiren isto, acougaron e glorificaron a Deus, comentando; "De xeito que Deus tamén concedeu ós pagáns o arrepentimento, para acadaren a vida!".

EXPANSIÓN DA IGREXA FÓRA DE PALESTINA Antioquía, primeira Igrexa de pagáns conversos. Unión coa Igrexa de Xerusalén

¹⁹ Os que se dispersaran fuxindo da persecución orixinada por cousa de Estevo, chegaron ata a Fenicia, Chipre e Antioquía, sen predicaren a ninguén a palabra, agás ós xudeus.

²⁰ Con todo, houbo algúns de entre eles, homes de Chipre e de Cirene, que chegados a Antioquía comezaron a falar tamén cos gregos, anunciándolles a Boa Nova do Señor Xesús.

²¹ A man do Señor estaba con eles e moitos creron e convertéronse ó Señor.

²² Chegaran estas novas ós oídos da Igrexa de Xerusalén, e mandaron a Antioquía a Bernabé.

²³ Cando chegou e viu a graza de Deus, encheuse de alegría e animaba a todos a se conservaren unidos ó Señor co corazón firme,

²⁴ pois era un home bo, cheo de Espírito Santo e de fe. E foi moita a xente que se uniu ó Señor.

²⁵ Daquela, Bernabé foi a Tarso en busca de Saulo

²⁶ e, cando o atopou, levouno para Antioquía. Durante un ano enteiro estiveron xuntos naquela Igrexa, adoutrinando a moita xente. Foi en Antioquía onde por primeira vez ós discípulos lles chamaron "cristiáns".

²⁷ Por aqueles días baixaron a Antioquía uns profetas de Xerusalén.

²⁸ Un deles, chamado Agabo, ergueuse e, movido polo Espírito, anunciou que ía haber unha gran fame por toda a terra (foi a que houbo no tempo de Claudio).

²⁹ Os discípulos ordenaron de mandar un auxilio ós irmáns de Xudea, cadaquén conforme ós seus posibles.

³⁰ E así o fixeron mandándollelo ós responsables pola man de Bernabé e de Saulo.