Ezequiel 26 - Biblia SEPT

Oráculo de castigo contra Tiro

¹ Sucedeu no ano undécimo, no primeiro do mes, que me veu a palabra do Señor nestes termos:

² Fillo de Adam: Xa que Tiro dixo acerca de Xerusalén: "Velaquí!, están esnaquizadas as portas da cidade, e pasa ó meu poder: fartarei nela a miña espada".

³ Por isto, así fala o meu Señor, Iavé: —Óllame aquí contra ti, Tiro! Levanto contra ti os pobos en masa o mesmo que o mar levanta as súas ondas.

⁴ Destruirán as murallas de Tiro e botarán abaixo as súas fortalezas; eu varrerei dela o mesmo po e deixareina na nudez do penedo.

⁵ Será un secadoiro de redes no medio do mar. Son eu quen o dixo! —oráculo do Señor—. E servirá de botín para as nacións.

⁶ As súas vilas que están en terra firme serán traspasadas coa espada. Entón recoñecerán que eu son o Señor.

⁷ Pois así fala o meu Señor, Iavé: —Velaí, eu traio contra Tiro a Nabucodonosor, rei de Babilonia; desde o Norte traio o rei de reis, con cabalos, con carros e con cabaleiros, cun exército de moita xente.

⁸ As túas vilas que están na terra firme serán traspasadas coa espada, construirá contra ti un muro de asedio, levantará contra ti un terraplén e erguerá contra ti un teito de protección.

⁹ Dirixirá os golpes dos seus arietes contra as túas murallas, e derrubará as túas fortalezas coas súas machadas.

¹⁰ Coa multitude dos seus cabalos cubrirate de po. E co ruído dos animais de arrastre, das rodas e dos carros, bambearán as túas murallas, cando el entre polas túas portas, coma quen entra nunha cidade onde se abriron brechas.

¹¹ Cos cascos dos seus cabalos irá esmagando todas as túas rúas. Coa espada atravesará ó teu pobo, e as túas poderosas estelas caerán por terra.

¹² Saquearán o teu tesouro e farán botín das túas mercancías. Botarán abaixo as túas murallas e derrubarán os teus suntuosos palacios. As túas pedras, as túas madeiras e as túas ruínas botaranas ó medio do mar.

¹³ Eu farei parar o son dos teus cantares e a música das túas liras non se volverá oír.

¹⁴ Deixareite na nudez do penedo, serás un secadoiro de redes, non volverás ser reedificada, pois eu, o Señor, son quen falei, —é o meu Señor, Iavé, quen fala—.

¹⁵ Así fala o meu Señor, Iavé: —Tiro, escoita: as costas estremeceranse co ruído da túa caída, co lamentarse dos teus acoitelados, coa matanza das vítimas dentro de ti.

¹⁶ Baixarán dos seus tronos todos os príncipes mariñeiros, despoxaranse dos seus mantos e quitaranse os seus vestidos bordados; vestiranse de estremecemento, sentarán no chan, tremerán horrorizados sentiranse estarrecidos por mor de ti.

¹⁷ Entoarán unha elexía por ti, dicindo: "Como desapareciches e fuches esnaquizada no mar, vila renomeada! A que era máis forte có Mar, ela e mais os seus reis, os que sementaban o terror en seu favor, si, todos os reis!

¹⁸ Agora as illas tremen no intre da túa caída, as illas que hai no mar están aterrorizadas por causa da túa desfeita".

¹⁹ Pois así fala o meu Señor, Iavé: —Cando eu te converta en cidade asolada, coma as cidades onde xa non se habita; cando eu erga o Abismo sobre ti, e te cubran as grandes augas,

²⁰ entón fareite baixar onda os que baixaron ó Foxo, onda os pobos doutros tempos, e fareite habitar nas profundidades, nas eternas ruínas, cos que baixaron ó Foxo, para que non volvas reinar, nin volvas encher de esplendor a terra dos vivos.

²¹ Convertereite en espanto, e xa non existirás; buscarante e non te atoparán nunca máis, —é o meu Señor, Iavé, quen fala—.