Ezequiel 12 - Biblia SEPT

Xesto simbólico da deportación para o príncipe e para os dirixentes

¹ Veume a palabra do Señor nestes termos:

² Fillo de Adam, ti estás vivindo no medio da Casa Rebelde: teñen ollos para ver, e non ven; teñen oídos para escoitar, e non escoitan, pois son Casa Rebelde.

³ Oe ti, fillo de Adam, prepara o teu fardelo de desterrado, e marcha ó desterro en pleno día, ante os seus propios ollos; marcha do teu lugar a outro lugar á vista deles, a ver se o ven, pois son Casa Rebelde.

⁴ Colle o teu fardelo, fardelo de deportado, en pleno día á vista deles; e sairás polo serán e á vista deles, como os que saen para o desterro.

⁵ A vista deles fura o muro e saca por el o fardelo.

⁶ A vista deles bótao ás costas, sácao de noite, cubre a túa cara para non ver o país, fíxate: fago de ti un sinal para a casa de Israel.

⁷ Eu fixen tal como se me mandara: collín en pleno día o meu fardelo coma fardelo de desterrado, furei polo serán no muro coa man, saquei o fardelo na escuridade e cargueino ó lombo á vista deles.

⁸ A mañá seguinte veume a palabra do Señor nestes termos:

⁹ Fillo de Adam, acaso non che preguntou a Casa de Israel, a Casa Rebelde, que era o que estabas a facer?

¹⁰ Dilles: así fala o meu Señor, Iavé: Este oráculo é para o príncipe que hai en Xerusalén e para toda a Casa de Israel que está no medio dela.

¹¹ Dilles: Eu fun un sinal para vós: o mesmo que eu fixen, así se lles fará a eles: Irán deportados ó desterro.

¹² O príncipe que vive entre eles cargará ó lombo o seu fardelo na escuridade e sairá polo muro que furaron para poderen saír por el, tapará a súa cara para non ver cos seus ollos o país.

¹³ Eu estenderei a miña rede sobre el, e será cazado na miña trampa; levareino a Babilonia, país dos caldeos, pero el non a verá, aínda que morrerá alí.

¹⁴ E a todos os que están ó seu arredor, ós seus axudantes e ás súas tropas esparexereinos ós catro ventos, e desenfundarei a espada tras eles.

¹⁵ E recoñecerán que eu son o Señor, cando os esparexa por entre os pobos e os disperse polos países.

¹⁶ Pero deixarei de entre eles un resto, uns poucos homes escapados da espada, da fame e da peste, para que conten as súas abominacións nos pobos a onde vaian. Entón recoñecerán que eu son o Señor.

Xesto simbólico contra Xerusalén

¹⁷ Veume a palabra do Señor nestes termos:

¹⁸ Fillo de Adam, come o teu pan con estremecemento, bebe a túa auga con tremor e receo.

¹⁹ Haslle dicir á xente do país: —Así fala o Señor Iavé acerca dos habitantes de Xerusalén, dos que viven na terra de Israel: Comerán o seu pan con receo e beberán a súa auga con medo, pois a súa terra estará feita unha desolación chea da violencia de todos os que habitan nela;

²⁰ As cidades que agora están habitadas, estarán devastadas, e o país será unha desolación. Entón recoñecerán que eu son o Señor.

Dinamismo e eficacia das visións e palabras de Iavé contra os ditos populares

²¹ Veume a palabra do Señor nestes termos:

²² Fillo de Adam, que significa para vós este dito na terra de Israel, cando dicides: "Os días alónganse, e perde forza a visión?"

²³ Pois ben, dilles: así fala o Señor Iavé: Eu acabo con este dito que non se volverá a usar máis en Israel. Máis ben, dilles ti estoutro: "Están cerca os días do cumprimento de toda visión profética".

²⁴ Certo, non volverá a haber visións vas nin adiviñanzas mentireiras na Casa de Israel.

²⁵ Pois eu, Iavé, falarei o que teña que falar, unhas palabras que se cumprirán e non se volverán a demorar; si, nos vosos días, Casa Rebelde, falarei unha palabra e cumprireina é o Señor Iavé quen fala.

²⁶ Veume a palabra do Señor nestes termos:

²⁷ Fillo de Adam, velaí a Casa de Israel que anda a dicir: "As visións deste van para longo, este profetiza para tempos remotos".

²⁸ Pois ben, dilles: así fala o Señor, Iavé: Ningunha das miñas palabras se demorará, pois eu digo unha palabra e cúmprese é o Señor Iavé quen fala.