Éxodo 34 - Biblia SEPT

Renovación da alianza

¹ O Señor díxolle a Moisés: —"Labra dúas táboas de pedra, o mesmo cás primeiras. Eu escribirei nelas as palabras que había nas que rompiches.

² Disponte para mañá. Sube cedo ó monte Sinaí e agárdame alí, no cume da montaña.

³ Que ninguén suba contigo; que non se vexa unha persoa en todo o monte; que non pazan preto del nin ovellas nin vacas".

⁴ Moisés labrou dúas táboas de pedra, o mesmo cás primeiras. Ergueuse cedo e rubiu ó monte Sinaí, conforme lle mandara o Señor, levando consigo as dúas táboas de pedra.

⁵ O Señor baixou na nube e parou alí con el. Moisés pronunciou o nome do Señor.

⁶ O Señor pasou diante del proclamando: —"O Señor, o Señor, Deus compasivo e benfeitor, tardo á ira, rico en amor e lealdade,

⁷ que garda o seu amor ata a milésima xeración, que perdoa as culpas, os pecados e os erros, pero non declara inocente ó culpado, e castiga as culpas dos pais ata a terceira e a cuarta xeración".

⁸ Moisés, ó tempo que se prostraba polo chan e adoraba,

⁹ dixo: —"Se merezo, Señor, o teu favor, pídoche que veñas ti connosco. Este pobo ten cerviz dura, pero ti perdoarás as nosas culpas e pecados e farás de nós a túa herdade".

¹⁰ O Señor respondeulle: —"Eu vou facer convosco unha alianza. A vista de todo o teu pobo farei marabillas que nunca se fixeron en ningún país nin nación. Todo o pobo que te rodea poderá ver os feitos do Señor, pois farei por medio de ti cousas marabillosas.

¹¹ Observa o que hoxe che mando. Eu botarei de diante de ti ós amorreos, ós cananeos, ós hititas, ós perizitas, ós hivitas e ós iebuseos.

¹² Gárdate de facer pactos cos moradores da terra na que entras, para que logo non teñas contigo unha trapela.

¹³ Polo contrario, derrubarás os seus altares, crebarás as súas estelas, tronzarás as súas árbores sagradas.

O decálogo cúltico

¹⁴ Non adorarás deuses alleos, porque o Señor, que leva nome de celoso, éo de verdade.

¹⁵ Non concluirás pactos cos moradores do país, non sexa que, despois de se prostituíren cos seus deuses e de lles ofreceren culto, te conviden a comer dos seus sacrificios e ti aceptes.

¹⁶ Non tomes de entre as súas fillas mulleres para os teus fillos, non sexa que ó prostituírense elas cos seus deuses, leven á prostitución tamén ós teus fillos.

¹⁷ Non te fagas imaxes de deuses.

¹⁸ Garda a festa dos Ácimos. Sete días comerás pan sen levedar, como che mandei, pola festa do mes de abib, pois no mes de abib saíches de Exipto.

¹⁹ Todos os primoxénitos son meus; e meus son tamén os primoxénitos machos do teu gando, das ovellas e das vacas.

²⁰ As primeiras crías da asna poderalas rescatar por unha ovella; pero, se non as rescatas, deberalas esnocar. Rescatarás os teus fillos primoxénitos. E non viredes onda min coas mans baldeiras.

²¹ Seis días traballarás e o sétimo descansarás. Descansarás o mesmo na sementeira coma na recolleita.

²² Celebrarás a festa das Semanas, ó comezo da sega do trigo, e a festa da Colleita, á fin do ano.

²³ Tres veces no ano presentaranse todos os varóns diante do Señor, Deus de Israel.

²⁴ Cando eu bote as nacións de diante ti e anchee as túas fronteiras, ninguén cobizará a túa terra, namentres sobes visitar o Señor o teu Deus, as tres veces no ano.

²⁵ Non ofrecerás pan lévedo co sangue do sacrificio. Do sacrificio da festa da Pascua non deixarás quedar nada para o día seguinte.

²⁶ Levarás á casa do Señor o teu Deus os primeiros froitos da túa terra. Non cocerás o cabrito no leite de súa nai".

O mediador da alianza

²⁷ O Señor díxolle a Moisés: —"Pon por escrito estas palabras, pois conforme a elas fago contigo e con Israel esta alianza".

²⁸ Moisés estivo alí co Señor corenta días e corenta noites. Nelas non comeu pan nin bebeu auga. E escribiu nas táboas as palabras da alianza, os dez mandamentos.

²⁹ Cando Moisés baixou do monte Sinaí, traendo consigo as dúas táboas da alianza, non sabía que lle brillaba a pel da cara, por conversar co Señor.

³⁰ O veren que a pel da cara lle brillaba, Aharón e os israelitas tiñan medo de aproximarse a Moisés.

³¹ Moisés chamou por eles e entón viñeron onda el Aharón e os xefes da comunidade. E Moisés conversou con eles.

³² Despois acercáronse a el todos os israelitas, e Moisés deulles as ordes que recibira do Señor no monte Sinaí.

³³ Cando acabou de falarlles, tapou a cara cun veo.

³⁴ Sempre que Moisés entraba onda o Señor para falar con El, quitaba o veo, ata que volvía a saír. Cando saía, dáballes ós israelitas as ordes do Señor.

³⁵ Os israelitas podían ver como lle brillaba a pel da cara. Pero Moisés tapábaa co veo, ata que volvía outra vez a falar con Deus.