Éxodo 32 - Biblia SEPT

O becerro de ouro

¹ Vendo o pobo que Moisés se demoraba en baixar da montaña, xuntouse ó redor de Aharón e díxolle: —"Anda, fainos un deus que vaia diante de nós, pois ese Moisés, o home que nos sacou de Exipto, non sabemos que foi del".

² Respondeulles Aharón: —"Collede das vosas mulleres e dos vosos fillos e fillas os pendentes de ouro que levan nas orellas e traédemos".

³ Todo o mundo quitou os pendentes de ouro das orellas e tróuxollos a Aharón.

⁴ El recibiunos das súas mans, e fixo do metal fundido un becerro, modelado a cicel. O pobo exclamaba diante del: —"Este é o teu Deus, Israel, que te sacou de Exipto".

⁵ En vendo isto Aharón, construíu un altar diante do becerro. E proclamou: —"Mañá será festa en honor do Señor".

⁶ A mañá seguinte o pobo ergueuse cedo; ofreceron holocaustos e sacrificios de comuñón, sentaron todos a comer e a beber, e logo puxéronse a danzar.

⁷ O Señor díxolle a Moisés: —"Anda, baixa da montaña, porque o teu pobo, o que sacaches de Exipto, perverteuse.

⁸ Desviáronse axiña do camiño que eu lles indicara. Fixéronse un becerro de metal, próstranse diante del, ofrécenlle sacrificios e pregoan: Este é o teu Deus, Israel, o que te sacou de Exipto".

⁹ E díxolle o Señor aínda a Moisés: —"Vexo que este pobo ten a cerviz dura.

¹⁰ Deixa, pois, que agora se acenda a miña ira contra eles e os consuma. Pero a ti convertereite nun gran pobo".

Intercesión de Moisés

¹¹ Entón rogou Moisés ante o Señor, o seu Deus: —"Por que, Señor, se ten que acender a túa ira contra o teu pobo, que con moito poder e con man rexa sacaches de Exipto?

¹² Por que haberían dicir os exipcios: Sacounos arteiramente, para matalos nas montañas e varrelos da face da terra? Vólvete atrás do teu noxo e renuncia ó castigo que pensaches contra o teu pobo.

¹³ Lembra ós teus servos Abraham, Isaac e Israel, ós que con xuramento prometiches: Multiplicarei os vosos descendentes coma as estrelas do ceo, e dareilles este país de que vos teño falado, para que o herden a perpetuidade".

¹⁴ E o Señor renunciou ó castigo co que ameazara ó seu pobo.

As táboas da lei rotas

¹⁵ Moisés baixou do monte coas dúas táboas da alianza na súa man. Estaban escritas polos dous lados,

¹⁶ e eran obra de Deus: o gravado nas táboas era escritura de Deus.

¹⁷ En oíndo Xosué a algueirada do pobo, díxolle a Moisés: —"Óense berros de loita no campamento".

¹⁸ Moisés respondeulle: —"Non son aturuxos de vitoria, nin salaios de desfeita, senón que son cantos o que oio".

¹⁹ Cando chegou ó campamento e viu o becerro e a danza, Moisés anoxouse moito, tirou as táboas da man e crebounas na aba da montaña.

²⁰ Logo agarrou o becerro que fixeran, queimouno e moeuno, ata convertelo en po, e fíxollelo beber ós israelitas.

²¹ Moisés díxolle a Aharón: —"Que che fixo este pobo, para que deixases caer enriba del un pecado tan grave?"

²² Respondeulle Aharón: —"Que non se anoxe o meu señor. Ti sabes que este pobo é inclinado ó mal.

²³ Dixéronme: Fainos un deus que nos conduza, pois ese Moisés, o home que nos sacou de Exipto, non sabemos que foi del.

²⁴ Eu díxenlles: Quen de entre vós ten ouro? Eles recolleron ouro e trouxéronmo. E eu fundino, e saíu este becerro".

²⁵ Vendo Moisés que o pobo estaba desbocado, pois deixárao desbocarse Aharón, expoñéndoo ó riso dos inimigos,

²⁶ púxose á entrada do campamento e berrou: —"Comigo os que están polo Señor!" E fóronse con el todos os levitas.

²⁷ El díxolles: —"Isto manda o Señor, o Deus de Israel: Cinguide cada un a súa espada, ide e vide de porta en porta polo campamento e que cada un mate ó seu irmán, ó seu amigo, ó seu parente".

²⁸ Os levitas cumpriron o mandado de Moisés, e aquel día caeron cerca de tres mil homes do pobo.

²⁹ Díxolles Moisés: —"Recibide hoxe a investidura do Señor. Cada un, a costa do fillo ou do irmán, hoxe merecestes a súa bendición".

³⁰ O día seguinte Moisés díxolle ó pobo: —"Cometestes un grave pecado. Agora subirei onda o Señor, para ver se vos obteño o perdón".

³¹ Volveu, pois, Moisés onda o Señor e dixo: —"Recoñezo que este pobo cometeu un grave pecado, ó facerse un deus de ouro.

³² Pero rógoche que agora lle perdoes o pecado. E se non, táchame a min tamén do libro onde rexistras".

³³ O Señor respondeulle a Moisés: —"Do meu rexistro tacharei ó que pecou.

³⁴ Pero agora vai e leva o pobo a onde che mandei. O meu anxo irá diante de ti. O día da conta pedireille as contas do pecado".

³⁵ O Señor castigou ó pobo, por veneraren o becerro que lles fixo Aharón.