Éxodo 22 - Biblia SEPT

¹ Se un ladrón é sorprendido furando unha parede e niso o feren e morre, non terá vinganza do sangue.

² Se o sol xa saíra, o ladrón será vingado, pero pagará polo furto; se non ten con que pagar, será vendido.

³ Se o boi, o asno ou a ovella que roubou se atopan no seu poder aínda vivos, terá que pagar o dobre.

⁴ Cando alguén asoballe un eido ou unha viña, deixando pacer no eido alleo o seu rabaño, pagará o dano co mellor do seu eido e da súa viña.

⁵ Se se escapa o lume e pega nas silveiras e queima as medas do trigo, os palleiros ou as leiras, o que acendeu o lume pagará o queimado.

⁶ Cando alguén poña en depósito diñeiro ou alfaias onda outro e rouben os bens da casa deste, se aparece o ladrón, este pagará o dobre.

⁷ Se o ladrón non aparece, o dono da casa comparecerá na presenza de Deus, para xurar que non tocou os bens do próximo.

⁸ En caso de prexuízo na propiedade dun boi, dun asno, dunha ovella, de roupa e de calquera cousa que falte e da que un poida dicir: é esta, levarase o caso dos dous á presenza de Deus, e aquel que Deus declare culpado pagará o dobre ó seu próximo.

⁹ Cando alguén lle encargue ó seu veciño a garda dun asno, dun boi, dunha ovella ou de calquera outro animal e ese animal morre, creba un óso ou é roubado, sen que ninguén o vexa,

¹⁰ o segundo xurará polo Señor ó primeiro que non tocou os seus bens. Este terá que conformarse, pois non haberá compensación.

¹¹ Pero se lle roubaron o animal á súa vista, terá que restituírllo ó seu dono.

¹² Se o animal foi despezado, presentará unha proba e non terá que pagalo.

¹³ Cando alguén lle pida a un veciño un animal prestado, se o animal morre ou rompe un óso, estando ausente o seu dono, aquel terá que pagarllo.

¹⁴ Se o dono estaba presente, non terá que pagarllo. Se o animal era alugado, entra no aluguer.

Leis morais e relixiosas

¹⁵ Se un home engaiola unha rapaza solteira e se deita con ela, deberá pagar o seu dote e tomala por muller.

¹⁶ Se o pai dela se nega a darlla, o home pagará unha cantidade de diñeiro igual ó dote polas doncelas.

¹⁷ Non deixarás con vida ás feiticeiras.

¹⁸ O que se axunte cun animal será reo de morte.

¹⁹ O que ofreza sacrificios a outros deuses, fóra do Señor, será condenado.

²⁰ Non aflixirás nin asoballarás os forasteiros, pois forasteiros fostes vós en terras de Exipto.

²¹ Non oprimirás as viúvas nin os orfos.

²² Se de feito os oprimes, e eles se queixan a min, eu escoitarei certamente a súa queixa.

²³ O meu noxo acenderase e fareivos morrer a espada. As vosas mulleres quedarán viúvas e os vosos fillos orfos.

²⁴ Se lle emprestas diñeiro a un do meu pobo, ó pobre que vive onda ti, non te portarás coma un usureiro, cobrándolle intereses.

²⁵ Se tomas en peñor o manto do teu próximo, antes de poñerse o sol devolverasllo,

²⁶ pois é o vestido que ten para cubrir o seu corpo. Con que, se non, se taparía ó deitarse? Se se queixa a min, escoitareino, porque eu son misericordioso.

²⁷ Non blasfemes de Deus nin maldigas o xefe do teu pobo.

²⁸ Non te descoides na oferta da colleita e da vendima. Dáme os teus fillos primoxénitos.

²⁹ E o mesmo farás cos dos teus gandos e cos dos teus rabaños. Deixarás sete días a cría coa súa nai e no oitavo entregarasma.

³⁰ Seredes persoas santas para min. Non comeredes carne de animais esnaquizados: botarédesllela ós cans.