Éxodo 12 - Biblia SEPT

A Pascua

¹ O Señor díxolles en Exipto a Moisés e a Aharón:

² —"Teredes este mes polo primeiro dos meses, o mes principal de todo o ano.

³ Dicídelle a toda a comunidade de Israel: No día dez deste mes que cada un busque un año por familia e por casa.

⁴ Se a familia é moi pequena para comer o año enteiro, que se xunte co veciño máis próximo á súa casa, botando conta das persoas. O año será estimado conforme ó que cada un poida comer.

⁵ O año será sen defecto, macho e dun ano. Pode ser o mesmo un año coma un cabrito.

⁶ Gardarédelo ata o catorce deste mes e, entre lusco e fusco dese día, inmolarao a comunidade toda de Israel en asemblea.

⁷ Colleredes o sangue e mollaredes con el as xambas e o lintel das casas nas que se vai comer.

⁸ Comeredes a carne esa noite, asada no lume, con pan sen levedar e con verduras amargas.

⁹ Non comeredes nada del cru, nin cocido en auga, senón asado no lume, con cabeza, patas e entrañas.

¹⁰ Non deixaredes nada del para a mañá; se vos sobra algo, queimádeo.

¹¹ Comerédelo deste xeito: a cintura cinguida, as sandalias nos pés, o caxato na man. Comerédelo ás presas, pois é a Pascua do Señor.

¹² Esa noite pasarei eu por todo o Exipto e ferirei de morte todos os primoxénitos, desde os dos homes ata os do gando. Farei cumprida xustiza con todos os deuses de Exipto. Eu, o Señor.

¹³ O sangue será o sinal das casas onde vós habitades. En vendo o sangue, pasarei sen me deter, e así, cando eu fira a Exipto, non vos tocará a vós a praga exterminadora.

¹⁴ Este día quedaravos na memoria e faredes nel festa ó Señor. Será festa de precepto por todas as xeracións.

Os Azimos

¹⁵ Sete días seguidos comeredes pans ácimos. Desde o primeiro día botaredes o lévedo das casas, pois o que coma pan fermentado entre o primeiro día e o sétimo será excluído de Israel.

¹⁶ O día primeiro é día de asemblea, e tamén o día sétimo. Neses días non deberedes traballar, fóra de preparar cada un o que ha comer.

¹⁷ Gardaredes a festa dos Ácimos, pois nese mesmo día saquei eu as vosas multitudes de Exipto. Gardarédela coma festa de precepto por todas as xeracións.

¹⁸ No mes primeiro, desde a tarde do día catorce ata a do vinte e un, comeredes pan ácimo.

¹⁹ Neses sete días non gardaredes pan lévedo na casa. Quen coma algo fermentado será excluído da asemblea de Israel, o mesmo o forasteiro coma o indíxena.

²⁰ Non comeredes pan fermentado; onde queira que habitedes, comeredes pan ácimo".

Disposicións sobre a Pascua

²¹ Moisés convocou ós anciáns todos de Israel e díxolles: —"Buscade e facédevos cunha res por familia e inmolade a vítima da Pascua.

²² Collede un ramallo de hisopo, molládeo no sangue que recollades nun recipiente, e unxide con el o lintel e as xambas da porta. E que ninguén saia da porta da casa para fóra, namentres non amañeza.

²³ O Señor vai pasar ferindo os exipcios. Pero, en vendo o sangue no lintel e nas xambas, pasará diante da porta sen se deter. Non deixará entrar nas vosas casas ó exterminador para ferir.

²⁴ Cumpriredes estas ordes coma lei a perpetuidade para vós e para os vosos fillos.

²⁵ Cando un día entredes na terra que o Señor vos dará, conforme a súa promesa, observaredes este rito.

²⁶ Entón preguntaranche os teus fillos: Que significa este rito que facedes?

²⁷ Vosoutros dirédeslles: É o sacrificio da Pascua, cando o Señor pasou sen deterse diante das casas dos israelitas en Exipto, ferindo os exipcios e deixando a salvo as nosas casas". Nisto o pobo prostrouse e adorou.

²⁸ Os israelitas foron e fixeron como lles mandara o Señor por Moisés e Aharón.

Morte dos primoxénitos

²⁹ A medianoite o Señor feriu de morte a todos os primoxénitos de Exipto, desde o primoxénito do faraón que senta no trono, ata o do prisioneiro que está no calabozo, e mesmo os primoxénitos do gando.

³⁰ O faraón ergueuse de noite e, coma el, os seus ministros e todo o Exipto, e sentiuse un gran pranto en todo o país, pois non había casa onde non houbese algún morto.

³¹ Na mesma noite mandou o faraón chamar a Moisés e a Aharón, para dicirlles: —"Erguédevos e saíde do medio do meu pobo con todos os israelitas. Ide e dade culto a Iavé, como dixestes.

³² Levade convosco, como queriades, os rabaños e o gando. Ídevos e bendicídeme a min tamén".

³³ Os exipcios facían forza sobre o pobo, para que saíse axiña do país, pois dicían: —"Imos morrer todos".

³⁴ A xente sacaba das artesas a masa sen levedar, envolvíaa en mantas e cargábaa ás costas.

³⁵ Os israelitas fixeron como lles dixera Moisés.

³⁶ Pedíanlles ós exipcios obxectos de prata e ouro e mais roupas. O Señor fixo que o pobo lles caese ben ós exipcios, que lles deixaban canto lles pedían. Así despoxaron ós exipcios.

Saída dos hebreos de Exipto

³⁷ Os israelitas saíron de Ramsés cara a Succot. Sen levar conta dos nenos, eran coma seiscentos mil homes.

³⁸ Con eles ía tamén unha multitude de xente mesturada, e rabaños de ovellas e de vacas e gando en grande cantidade.

³⁹ Coceron a masa que sacaran de Exipto e fixeron bolas de pan asmo, pois non lle deran tempo a levedar. Como saíran de Exipto empuxados, non puideron deterse a preparar merenda para a viaxe.

⁴⁰ A estadía dos israelitas en Exipto foi de catrocentos trinta anos.

⁴¹ No mesmo día en que se cumprían os catrocentos trinta anos, saíron de Exipto as multitudes do Señor.

⁴² Esa noite velou o Señor para sacalos. Esa noite velan os israelitas por todas as xeracións.

A lei da Pascua

⁴³ O Señor díxolles a Moisés e a Aharón: —"Esta será a lei da Pascua: ningún estranxeiro comerá dela.

⁴⁴ Pero poderán comer dela os escravos mercados por diñeiro, se están circuncidados.

⁴⁵ Non comerán dela nin os forasteiros nin os mercenarios.

⁴⁶ Comeredes dentro da casa; non sacaredes fóra carne ningunha; non romperedes ningún óso.

⁴⁷ A comunidade enteira de Israel celebrará esta festa.

⁴⁸ Se vive convosco un estranxeiro e quere celebrar a Pascua do Señor, deberá facer circuncidar a todos os varóns da súa casa, e entón poderá celebrala; será coma un do país. Pero non comerá dela ningún incircunciso.

⁴⁹ A mesma lei rexerá para os que son do país coma para os estranxeiros que habiten convosco".

⁵⁰ Os israelitas todos cumpriron o que o Señor lles mandara a Moisés e a Aharón.

⁵¹ Naquel mesmo día sacou o Señor as multitudes israelitas de Exipto.