Deuteronomio 4 - Biblia SEPT

A Lei, don de Deus, é fonte de sabedoría e de vida

¹ E agora, Israel, escoita as leis e decretos que eu vos ensino a cumprir para que vivades, entredes e tomedes posesión da terra que o Señor, Deus dos vosos pais, vos entrega.

² Non engadades nada ás palabras dos mandamentos que eu vos ordeno, nin lles quitedes nada, cumprindo as ordes do Señor, o voso Deus, que eu vos impoño.

³ Os vosos ollos viron o que o Señor fixo en Baal Peor: a todo home que se foi tras do Baal de Peor, o Señor, o teu Deus, exterminouno do medio de ti,

⁴ mentres que todos vós, que vos apegastes ao Señor, o voso Deus, seguides vivos o día de hoxe.

⁵ Velaí que, tal e como o Señor, o meu Deus mo mandara facer, vos ensinei mandamentos e preceptos, para que obrásedes conforme eles dentro da terra onde ides entrar para tomardes posesión dela.

⁶ Observádeos e poñédeos en práctica, pois isto será a vosa pericia e a vosa sabedoría ós ollos dos pobos. Estes, ao escoitaren todos estes mandamentos, dirán: esta gran nación é o pobo máis experto e máis sabio,

⁷ pois, que gran nación ten os seus deuses tan cerca de si como está o Señor, noso Deus, sempre que o invocamos?

⁸ E que gran nación ten mandamentos e preceptos tan xustos coma esta lei que hoxe eu vos propoño?

⁹ Pero ti ten moito coidado de ti, ten coidado coa túa vida, de non esqueceres cousas que viron os teus ollos e de que non se che aparten do teu corazón todos os días da túa vida. Cóntallelas a teus fillos e a teus netos.

Condescendencia de Deus na comunicación da súa Alianza e dos seus mandamentos

¹⁰ O día que estiveches no Horeb na presenza do Señor, o teu Deus, o Señor díxome: Xúntame en asemblea a este pobo, e fai que escoite as miñas palabras, para que aprendan a respectarme todos os días que vivan nesa terra e para que llelas aprendan a seus fillos.

¹¹ Entón vós achegástesvos e quedastes ao pé da montaña, e o monte resplandecía cunha lumarada que chegaba ao mesmo corazón do ceo, con escuridade, con nube e con espesos negróns.

¹² Entón o Señor falouvos desde o medio da lumarada. Vós oïades o son das palabras, pero non percibiades ningunha figura, soamente a voz.

¹³ El manifestouvos a súa alianza coa que vos obrigaba a cumprir os dez mandamentos; si, escribiunos en dúas lousas de pedra.

¹⁴ Entón a min mandoume o Señor que vos ensinase os mandamentos e decretos, para que os puxésedes en práctica na terra na que iades entrar para tomardes posesión dela.

¹⁵ Tende moito coidado con vós mesmos, que, o día que o Señor vos falou no Horeb desde o medio da lumarada, non vistes ningunha figura.

¹⁶ Non vos pervertades fabricando para vós ningún ídolo da forma de calquera divindade: imaxe masculina ou feminina,

¹⁷ imaxe de calquera animal que hai no abismo, imaxe de calquera paxaro alado que voa no ceo,

¹⁸ imaxe de calquera réptil do chan, imaxe de calquera peixe que hai nas augas de debaixo da terra.

¹⁹ E cando levantes os ollos cara ao ceo e contemples o sol, a lúa e as estrelas, todas as constelacións celestes, non te deixes seducir, adorándoos nin dándolles culto, pois o Señor, o teu Deus, repartiunos entre todos os pobos que hai de debaixo de todo o ceo.

²⁰ Pero a vosoutros o Señor colleuvos e sacouvos do forno do ferro, de Exipto, para constituírvos no que o día de hoxe sodes, o pobo da súa herdanza.

A Alianza do Deus celoso e as testemuñas da Alianza

²¹ O Señor enfadouse contra min pola vosa culpa, e xurou que eu non cruzaría o Xordán nin entraría nesa bendita terra que o Señor, o teu Deus, che vai dar en herdanza.

²² Si, eu vou morrer nesta terra, sen poder cruzar o Xordán, mentres que vosoutros cruzarédelo e tomaredes posesión desa bendita terra.

²³ Tende coidado, non vos esquezades da alianza do Señor, o voso Deus, a que el pactou convosco, nin vos fagades ídolos da figura de calquera cousa, porque cho prohibiu o Señor, o teu Deus;

²⁴ pois o Señor, o teu Deus, é lume que devora, é un Deus celoso.

²⁵ Cando teñas fillos e netos e te fagas vello nesa terra, se te pervertes facendo ídolos da figura de calquera cousa e facendo o que está mal ós ollos do Señor, o teu Deus, enfadándoo deste xeito,

²⁶ poño hoxe por testemuñas contra vós o ceo e mais a terra: desapareceredes axiña da terra á que ides pasar cruzando o Xordán para tomardes posesión dela; non alongaredes os vosos días sobre ela, senón que desaparecederes completamente.

²⁷ O Señor esparexeravos por entre as nacións e soamente uns poucos quedaredes entre os pobos a onde o Señor vos levará.

²⁸ Aló adoraredes deuses, feitos por mans humanas, pau e pedra que nin ven nin oen, nin comen nin olen.

²⁹ Pero desde alí buscaredes o Señor o teu Deus, e atoparalo, se o buscas con todo o teu corazón e con toda a túa alma.

³⁰ Cando, ao cabo de certos días, todas estas maldicións te cerquen e che veñan enriba, volveraste ao Señor, o teu Deus, e escoitarás a súa voz,

³¹ pois o Señor, o teu Deus, é un Deus compasivo: non te abandonará nin te destruirá nin esquecerá a Alianza que con xuramentos lles prometeu a teus pais.

³² Si, pregúntalles ós tempos antigos, que houbo antes de ti desde o día en que Deus creou a humanidade sobre a terra, e desde un cabo do ceo ata o outro cabo do ceo: Houbo algo tan grande coma isto ou oíuse algo semellante?

³³ Escoitou algún pobo a voz de Deus falándolle desde o medio do lume, tal coma ti a escoitaches, e seguiches vivindo?

³⁴ Ou intentou algún deus vir coller para si unha nación do medio doutros pobos, con castigos, con sinais e prodixios, con guerra, con man forte e brazo estendido, con terrores grandes, de maneira semellante a todo o que o Señor, o voso Deus, fixo no voso favor en Exipto ós teus propios ollos?

³⁵ A ti fíxoche ver todo isto para que saibas que o Señor é o teu Deus, que fóra del non hai outro.

³⁶ Desde o ceo fíxoche escoitar a súa voz para instruírte, e sobre a terra fíxoche ver a súa gran luminaria para que escoitases as palabras que saían do medio do lume,

³⁷ e seguiches vivo diante del. Amou a teus pais e escolleu a súa descendencia despois deles, e por isto fíxote saír de Exipto na súa presenza coa súa gran forza,

³⁸ para desposuír diante túa a pobos máis grandes e poderosos ca ti, para facerte entrar e darche en posesión a súa terra, tal como hoxe sucede.

³⁹ Recoñéceo hoxe e dálle voltas no teu corazón: o Señor é Deus, arriba no ceo e abaixo na terra, e que non hai outro.

⁴⁰ Garda os seus mandatos e leis que eu mando hoxe: serache bo para ti e para teus fillos despois de ti, e alongarás os teus días sobre a terra que o Señor, o teu Deus, che vai dar para sempre".

Apéndice histórico: as cidades de refuxio na Transxordania

⁴¹ Entón separou Moisés tres cidades ao outro lado do Xordán, ao Nacente do sol,

⁴² para se refuxiaren alí os homicidas por mataren ao seu próximo sen querer e sen odialo de véspera nin de antevéspera; refuxiándose nunha desas cidades, vivirá.

⁴³ Para os rubenitas, separou Béser no deserto, na terra cha; para os Gaditas, Ramot, en Galaad; e para os menaxitas, Golán, en Baxán.

⁴⁴ Esta é a Lei que lles propuxo Moisés ós fillos de Israel.

⁴⁵ Estas son as normas, preceptos e decretos que lles promulgou Moisés ós fillos de Israel, cando saíron de Exipto.

⁴⁶ Foi no outro lado do Xordán, no val que está fronte a Bet Peor, no país de Sihón, rei amorreo, quen reinaba en Hexbón. A Sihón venceuno Moisés e mais os fillos de Israel, cando saían de Exipto,

⁴⁷ e tomaron posesión do seu país e do territorio de Og, rei de Baxán (os dous reis amorreos que vivían do outro lado do Xordán): polo Nacente do sol,

⁴⁸ desde Aroer, que está na ribeira do Arnón, ata o monte Sión, isto é, o Hermón,

⁴⁹ e mais toda a Arabah do outro lado do Xordán cara ao Nacente, e ata o mar da Arabah debaixo das ladeiras do río Pisgah.