Apocalipse 2 - Biblia SEPT

As sete cartas. A carta a Éfeso

¹ Ó anxo da Igrexa de Éfeso escríbelle: Isto di quen apreixa coa súa dereita as sete estrelas, quen pasea entre os sete candelabros de ouro.

² Coñezo as túas obras e fatigas e mais a túa enteireza e vexo que non podes aturar os malos. Puxeches á proba ós que se teñen por apóstolos sen seren apóstolos e ti atopáchelos falsos.

³ Eu sei ben que tes esperanza e paciencia e por iso aguantaches por cousa miña e non estás canso.

⁴ Pero teño contra ti que perdiches o teu amor primeiro.

⁵ Acórdate de onde caíches: arrepíntete e ponte a facer as obras de antes. Porque che vou vir cambiar o teu candelabro de sitio, caso de non te arrepentires.

⁶ Anque unha cousa tes ó teu favor: que aborreces a conduta dos nicolaítas, que eu tamén aborrezo.

⁷ Quen teña oídos, escoite o que o Espírito lles di ás igrexas. O vencedor heille dar a comer da árbore da vida, que está no xardín de Deus.

A carta a Esmirna

⁸ Ó anxo da Igrexa de Esmirna escríbelle: Isto di o Primeiro e o Ultimo, o que estivo morto pero volveu á vida.

⁹ Coñezo o teu sufrimento e a túa pobreza —aínda que es rico e a maledicencia contra ti dos que se teñen por xudeus sen seren xudeus pero que si son sinagoga de Satán.

¹⁰ Non teñas medo ningún do que vas sufrir. Ollade que Satán vos ha meter a algúns de vós no cárcere, para vos poñer á proba e teredes sufrimento dez días. Pero mantente fiel ata a morte e dareiche a coroa da vida.

¹¹ Quen teña oídos escoite o que o Espírito lles di ás igrexas. O vencedor prométolle que non o vai danar a morte segunda.

A carta a Pérgamo

¹² Ó anxo da Igrexa de Pérgamo escríbelle: Isto di quen ten a espada de dous fíos ben afiada:

¹³ sei que onde vives é onde Satán ten o seu trono e que te mantés firme comigo e non negaches a fe en min nin cando Antipas, o meu mártir que tamén fiaba en min, caeu asasinado aí onda vós, onde vive Satán.

¹⁴ Pero teño contra ti unhas poucas cousas: que tes aí algunha xente enleada coa doutrina de Balaam, que ensinaba a Balac a escandalizar os fillos de Israel, incitándoos a comer carne sacrificada ós ídolos e a darse á prostitución.

¹⁵ Así tamén ti tes algúns que profesan a doutrina dos nicolaítas.

¹⁶ Arrepíntete, que, como non o fagas, vou vir axiña e loitarei contra eles coa espada da miña boca.

¹⁷ Quen teña oídos escoite o que o Espírito lles di ás igrexas. O vencedor heille dar do maná escondido e tamén unha pedriña branca; e escrito na pedriña un nome novo que ninguén coñece, fóra daquel que a recibe.

A carta a Tiátira

¹⁸ Ó anxo da Igrexa de Tiátira escríbelle: Isto di o Fillo de Deus, que ten os seus ollos coma a chama do lume e os pés semellantes ó metal:

¹⁹ coñezo as túas obras, o teu amor, a túa fe, o teu servizo, a túa enteireza e as túas obras últimas que son máis grandes cás primeiras.

²⁰ Pero teño contra ti que deixas que unha muller, Iezabel, se poña o título de profetisa, que ensine e que engaiole os meus servos para que se dean á prostitución e a comeren carne sacrificada ós ídolos.

²¹ Deille tempo para se arrepentir, pero ela non se quere arrepentir da súa prostitución.

²² Ides ver como a vou encamar, e ós que se dean á prostitución con ela voulles mandar un gran sufrimento, a menos que se arrepintan das obras dela;

²³ e ós fillos dela vounos matar cun andazo. Así coñecerán todas as igrexas que eu son o que sonda os sentimentos e as intencións e o que vos dá a cadaquén segundo as vosas obras.

²⁴ Pero a vós, ós de Tiátira que non sodes desta doutrina e que non coñecedes os profundos misterios de Satán como eles din, dígovos que non vos impoño outro peso.

²⁵ Unicamente que vos agarredes ben ó que tedes, ata que eu volva.

²⁶ O vencedor, a quen practique ata a fin as miñas obras, heille dar poder sobre os xentís,

²⁷ e ha de os gobernar cun caxato de ferro, e escachizaraos coma unha ola de barro,

²⁸ o mesmo que eu recibín poder do meu Pai; e heille dar o luceiro da alba.

²⁹ Quen teña oídos escoite o que o Espírito lles di ás igrexas.