Apocalipse 12 - Biblia SEPT

A muller e o dragón: o nacemento do neno

¹ E apareceu no ceo un gran sinal: unha muller vestida co sol, coa lúa baixo os seus pés e, na cabeza, unha coroa de doce estrelas.

² Estaba embarazada e berraba cos retorzóns e as dores do parto.

³ Apareceu outro sinal no ceo: era un gran dragón vermello, que tiña sete cabezas e dez cornos e nas cabezas sete diademas.

⁴ Co seu rabo arramplaba cunha terceira parte das estrelas do ceo e botábaas na terra. O dragón plantouse diante da muller que estaba para dar á luz, coa idea de engulirlle o filliño en canto nacese.

⁵ Tivo un fillo varón; aquel que cun caxato de ferro ha rexer a todas as nacións. Pero Deus arrebatou o filliño da muller onda si, ó seu trono.

⁶ E a muller fuxiu para o deserto, onde lle tiña Deus un lugar axeitado para a manter alí mil douscentos sesenta días.

⁷ E produciuse unha guerra no ceo; Miguel e os seus anxos combateron contra o dragón. O dragón combatía cos seus anxos,

⁸ pero non lles puido; e para eles xa non houbo lugar no ceo.

⁹ Deus botou do ceo ó gran dragón, serpe antiga, chamado Satán e Satán, o que fai extraviar a todos os homes: botouno á terra; e ós seus anxos con el.

¹⁰ E oín un gran berro no ceo, que dicía: "Arestora chegou a vitoria, o poder, e o reino do noso Deus, así coma a soberanía do seu Mesías. Porque expulsaron o acusador dos nosos irmáns, o que os acusaba diante do noso Deus, día e noite.

¹¹ Pero eles vencérono grazas ó sangue do Año, e pola forza do testemuño que deron, e porque quixeron máis morrer que vivir neste mundo.

¹² Por iso alegrádevos, ceos, e os que vivides neles! Pobre terra e pobre mar! Porque baixou Satán onda vós. Baixou adoecido porque sabe que ten pouco tempo".

¹³ E cando o dragón se decatou de que o botaran para a terra, perseguiu á muller que dera á luz o meniño.

¹⁴ Pero Deus deulle á muller as dúas ás da gran aguia, para que fose voando ata o deserto, o seu lugar; e dáselle a mantenza alí, lonxe da presenza da serpe durante un tempo, dous tempos e medio tempo.

¹⁵ A serpe botou pola boca auga, coma un río, detrás da muller, para envolvela na corrente do río.

¹⁶ Pero a terra acudiu en axuda da muller: abriu a terra a súa boca e zugou o río, que o dragón botara pola boca.

¹⁷ Enrabexou o dragón contra a muller e foille facer a guerra ó resto da familia dela: ós que gardan os mandamentos de Deus e manteñen firme o testemuño de Xesús.

As dúas bestas

¹⁸ Detívose na area da beira do mar.