2 Timoteo 4 - Biblia SEPT

Exhortación a Timoteo e anuncio da propia morte

¹ E pídoche por favor unha cousa diante de Deus e de Cristo Xesús, que ha vir xulgar a vivos e mortos, pola súa vinda gloriosa e polo seu reinado:

² pregoa a palabra, insiste a tempo e a destempo, corrixe, reprende, aconsella con toda a paciencia que require a doutrina.

³ Porque virán tempos nos que non escoitarán a verdadeira doutrina, senón que, conforme os seus caprichos, amorearán mestres que lles agarimen os oídos.

⁴ Afastaranse de escoitar a verdade e extraviaranse polo terreo dos mitos.

⁵ Ti, en troques, mantente sobrio en todo, soporta o mal, fai obra de evanxelista, cumpre ben o teu servizo.

⁶ Porque a min xa me falta pouco para derramar o meu sangue, e o meu pasamento está a chegar.

⁷ Combatín unha loita brillante, rematei a miña carreira, gardei a fe.

⁸ O que me resta é a coroa da xustiza que me está reservada. E o Señor, que é xuíz xusto, hama entregar aquel Día. E non só a min senón a tódolos que arelan a súa Vinda gloriosa.

Consellos persoais

⁹ Prepárate para vires onda min axiña,

¹⁰ porque Dimas me plantou preferindo o mundo presente e foise para Tesalónica; Crescente, para Galacia; e Tito, para Dalmacia.

¹¹ Só Lucas está comigo. Recolle a Marcos e tráeno contigo, que me cómpre moito para o ministerio.

¹² A Tíquico mandeino a Éfeso.

¹³ Cando veñas, tráeme o capote que deixei en Tróade onda Carpo, e mailos libros, maiormente os pergamiños.

¹⁴ Alexandro, o ourive, fíxome moito mal: o Señor halle dar o pago do que fixo.

¹⁵ Ti, moito ollo tamén, porque fixo moito contra as nosas palabras!

¹⁶ Na miña primeira defensa non me asistiu ninguén, todos me deixaron. Que Deus llelo perdoe!

¹⁷ Pero o Señor asistiume e deume forza para que eu rematase a predicación e todas as nacións a escoitaran. E libroume da boca do león.

¹⁸ O Señor hame librar de toda obra perversa e hame manter vivo para o seu Reino celestial. Sexa para El a gloria polos séculos dos séculos. Amén.

Derradeiros saúdos

¹⁹ Dálles saúdos a Prisca, a Aquila e á familia de Onesíforo.

²⁰ Erasto quedou en Corinto, a Trófimo deixeino en Mileto.

²¹ Apura para te vires antes do inverno. Mándanche saúdos Éubulo, e Pudente, Lino e Claudia e todos os irmáns.

²² O Señor acompañe o teu espírito. A graza vaia convosco.