2 Corintios 5 - Biblia SEPT

Arelas de vida eterna

¹ Sabemos que, se a nosa morada terrestre que vén ser coma unha cabana, se derrubase, contamos cunha edificación de Deus, unha casa eterna no ceo, non feita por mans de homes.

² Por iso xememos na cabana actual, coa arela de vestirmos a morada celeste,

³ pois así atoparémonos vestidos, non espidos.

⁴ Os que vivimos nesta cabana, xememos oprimidos, porque non queremos quitar o que temos posto, senón poñer outra roupa por riba, de xeito que o mortal quedase absorbido pola vida.

⁵ Quen nos dispuxo para isto foi Deus, que nos deu como garantía o Espírito.

⁶ Así que estamos sempre cheos de ánimo por sabermos que, mentres o corpo sexa o noso domicilio, vivimos coma desterrados lonxe do Señor,

⁷ e seguimos camiñando guiados pola fe, non polo que se ve.

⁸ E con este ánimo, preferimos desterrarnos do corpo e habitar a carón do Señor.

⁹ En todo caso, ora continuemos neste domicilio ora nos afastemos del, arelamos agradarlle.

¹⁰ Porque todos teremos que comparecer tal como somos perante o tribunal de Cristo, para que cada un recolla o seu merecido polo que teña feito mentres vivía no corpo: ben ou mal.

A reconciliación con Deus, por Xesús

¹¹ Por iso, sabendo o respecto que se lle debe ó Señor, procuramos convencer ós homes, e xa que para Deus somos transparentes, confío en que tamén o sexamos ante as vosas conciencias.

¹² Non queremos outra vez recomendarnos diante de vós: só darvos a oportunidade de presumir de nós, de modo que teñades resposta para os que presumen das aparencias e non do corazón.

¹³ Se perdemos o siso, foi por Deus; e, se agora estamos cordos, é por vós.

¹⁴ É o amor de Cristo o que nos preme, cando pensamos que, ó morrer un por todos, morreron todos;

¹⁵ el morreu por todos, a fin de que os que viven xa non vivan para si, senón para o que morreu e resucitou por eles.

¹⁶ Por iso, nós xa non apreciamos a ninguén conforme a criterios mundanos; aínda que teñamos coñecido a Cristo conforme a eses criterios, agora xa non o coñecemos así.

¹⁷ Polo tanto, quen estea en Cristo, é unha criatura nova: o que era vello, pasou. Vedes? Hai unha realidade nova.

¹⁸ E todo iso provén de Deus que nos reconciliou consigo por medio de Cristo e nos encomendou o servizo da reconciliación.

¹⁹ Pois Deus estaba en Cristo reconciliando o mundo consigo, non levando conta dos delitos dos homes e poñendo en nós a mensaxe da reconciliación.

²⁰ Somos, logo, embaixadores de Cristo; e é coma se Deus vos exhortase por medio noso. Pedímosvolo por Cristo: deixádevos reconciliar con Deus.

²¹ A aquel que non tiña nada que ver co pecado, Deus fíxoo pecado por nós, para que nós, grazas a el, nos volvésemos nel xustiza de Deus.