1 Samuel 23 - Biblia SEPT

David en Queilah

¹ Comunicáronlle a David: —"Os filisteos atacan Queilah e saquean as súas eiras".

² David consultoulle ó Señor: —"Debo subir e baterme con eses filisteos?" O Señor respondeulle: —"Vai. Vencerás os filisteos e salvarás Queilah".

³ Pero os homes de David dixéronlle: —"Ves que, mesmo aquí, en Xudá, nós temos medo, canto máis se nos levas a Queilah contra as hostes dos filisteos".

⁴ David volveu consultar o Señor e o Señor respondeulle: —"Vai, baixa a Queilah, pois vouche poñer nas mans os filisteos".

⁵ David foi a Queilah cos seus homes, loitou contra os filisteos, colleulles os seus rabaños e inflixiulles unha grave desfeita. Daquela salvou David ós veciños de Queilah.

⁶ Abiatar, fillo de Ahimélec, que fuxira para onda David e que fora con el a Queilah, levaba consigo o efod.

⁷ Informaron a Xaúl de que David chegara a Queilah e pensou: —"Deus pono nas miñas mans, pois, meténdose nunha cidade con portas e ferrollos, encérrase a si mesmo".

⁸ Xaúl convocou á guerra a todo o exército, a fin de baixar a Queilah e pórlle o cerco a David e ós seus homes.

⁹ O saber David que Xaúl estaba tramando a súa perdición, díxolle ó sacerdote Abiatar: —"Trae aquí o efod".

¹⁰ E David consultou: —"Señor, Deus de Israel, o teu servo oíu dicir que Xaúl decidiu vir a Queilah e arrasar, por culpa miña, a cidade.

¹¹ Señor, Deus de Israel, baixará Xaúl, conforme o teu servo oíu dicir? Respóndelle ó teu servo". O Señor respondeulle: —"Baixará".

¹² David preguntou: —"Entregarannos, os donos de Queilah, a min e ós meus homes, nas mans de Xaúl?" E o Señor respondeulle: —"Entregaranvos".

¹³ Entón David e os seus homes, en número duns seiscentos, saíron de Queilah e camiñaron por onde lles pareceu. Informaron a Xaúl de que David fuxira de Queilah e desistiu da súa expedición.

Xaúl tras de David no deserto de Zif

¹⁴ David refuxiouse no ermo e morou na montaña do deserto de Zif. Xaúl andaba todos os días na súa busca pero Deus non o deixou caer nas súas mans.

¹⁵ Estando en Horex, no deserto de Zif, David tivo medo, pois soubo que Xaúl saíra para matalo.

¹⁶ Ionatán, fillo de Xaúl, chegouse a Horex, onda David, para fortalecerlle a confianza en Deus.

¹⁷ Díxolle: —"Non teñas medo. A man de meu pai Xaúl non te tocará. Ti serás rei de Israel e eu serei o teu segundo. Sábeo mesmo o meu pai Xaúl".

¹⁸ E fixeron os dous un pacto diante do Señor. Despois David quedou en Horex e Ionatán tornou para a súa casa.

¹⁹ Algúns homes de Zif subiron a Guibah, onda Xaúl, e informárono: —"David escóndese onda nós, nos refuxios de Horex, no alto de Haquilah, ó sur de Ieximón.

²⁰ Xa que logo, rei, baixa, se queres. Entregalo nas mans do rei queda da nosa conta".

²¹ Xaúl díxolles: —"Que o Señor volo pague, pois compadecéstesvos de min.

²² Ide e asegurádevos. Informádevos e vede por onde anda e quen son os que o viron por alí, pois dixéronme que é home moi arteiro.

²³ Rexistrade os recunchos onde se esconde e volvede cos datos precisos. Entón irei eu convosco e, se se encontra nesa bisbarra, buscareino entre todas as familias de Xudá".

²⁴ Eles colleron entón e fóronse a Zif, adiantándose a Xaúl. David retirárase cos seus homes cara ó deserto de Maón, na estepa, ó sur de Ieximón.

²⁵ Xaúl púxose a buscalo cos seus homes. Pero informaron diso a David e baixou para onda os penedos que hai no deserto de Maón. Cando Xaúl o soubo, foi polo deserto adiante, perseguíndoo.

²⁶ Xaúl ía por un lado do monte e David cos seus homes polo outro. David ía de présa, para escapar de Xaúl, e Xaúl cos seus homes cercaba a David e ós seus, para atrapalos.

²⁷ Estando niso, chegoulle unha mensaxe a Xaúl: —"Vén de seguida, que os filisteos están invadindo o país".

²⁸ Xaúl entón deu a volta e deixou de perseguir a David, para ir e saírlles ó paso ós filisteos. Por iso se lle chamou a aquel sitio rocha da separación.