1 Pedro 1 - Biblia SEPT

Saúdo

¹ Pedro, apóstolo de Xesús Cristo, ós emigrantes espallados polas provincias do Ponto, Galacia, Capadocia, Asia e Bitinia,

² ós que xa Deus Pai tiña escollidos e a quen santificou co Espírito para obedeceren a Xesús Cristo e para asperxelos co seu sangue. Para vós graza e paz con toda abundancia!

PRIMEIRA PARTE: ESIXENCIAS DO BAUTISMO Loanza a Deus por renacer cristiáns

³ Loado sexa o Deus e Pai do noso Señor Xesús Cristo! Que pola súa grande compaixón, resucitou a Xesús Cristo da morte e nos fixo renacer a unha vida que se nos dá en esperanza,

⁴ A unha herdanza que non se corrompe nin se afea nin murcha, predestinada por Deus para vós;

⁵ grazas á fe que vós tedes, estades protexidos polo poder de Deus en vistas á salvación que está para se manifestar, no intre final.

⁶ Por iso brincades de alegría, aínda que agora, se fai falta, teñades que sufrir por un pouco tempo diferentes probas.

⁷ Deste xeito, o xenuíno da vosa fe ten máis valía do que o ouro que, a pesar de ser pasadío, se aquilata no lume e considérase merecente de loanza, gloria e honra cando se revele Xesús Cristo.

⁸ A quen amades sen o terdes visto; en quen credes, aínda sen o ver; e brincades, cheos dunha alegría indicible e gloriosa,

⁹ porque conseguistes o froito da vosa fe, a vosa salvación persoal.

¹⁰ Sobre esta salvación meditaron e pescudaron algúns profetas, que profetizaron acerca da graza que se vos concedeu.

¹¹ Pescudaron eles a data e as circunstancias ás que o Espírito de Cristo, presente neles, se quería referir, cando lles predicía os sufrimentos reservados a Cristo e as glorias que virían despois.

¹² Revelóuselles que non eran ministros destes misterios proféticos para proveito deles senón para o voso; misterios proféticos, que nesta era vos anunciaron os que vos evanxelizaron movidos polo Espírito Santo mandado desde o ceo; cousa esta que os mesmos anxos desexan achegarse a ollar.

Ser santos, a imitación de Deus

¹³ Por iso, preparados espiritualmente para a vosa peregrinación e vivindo con sobriedade, poñede toda a vosa esperanza na graza que se vos concederá cando sexa a revelación de Xesús Cristo.

¹⁴ Coma fillos obedientes, non vos axeitedes ós desexos de antes, cando viviades na ignorancia,

¹⁵ senón que, do mesmo xeito que o que vos chamou é santo, así tamén sede vós santos en calquera circunstancia,

¹⁶ porque a Escritura di: Seredes santos, porque eu son santo.

¹⁷ E aínda que lle podedes chamar Pai ó que xulga con imparcialidade as obras de cada un, comportádevos con respecto durante o tempo do voso peregrinar.

¹⁸ Porque xa vedes que non vos rescataron dese tipo idolátrico de vida, que recibistes dos vosos pais, con algo perecedoiro, tal coma ouro ou prata;

¹⁹ senón que vos rescataron co precioso sangue de Cristo, Año sen defecto nin tacha.

²⁰ El xa estaba escollido de antes da creación do mundo pero presentouse nos derradeiros tempos para o voso ben.

²¹ Por medio del tedes fe en Deus que o resucitou da morte e o glorificou e dese xeito a vosa fe e a vosa esperanza están postas en Deus.

O amor, esixencia do anuncio cristián

²² Xa que a purificación do voso interior coa aceptación da Verdade, vos levou a querervos sinceramente coma irmáns, querédevos ben uns ós outros, de corazón e con constancia.

²³ Porque volvestes nacer, non dunha semente perecedoira, senón dunha imperecedoira: volvestes nacer por medio da Palabra vivificadora e permanente de Deus.

²⁴ Porque todo mortal é coma unha herba, e toda a súa beleza coma a flor dunha herba: secou a herba e caeu a flor.

²⁵ En troques, a palabra do Señor permanece para sempre. Ora, esa é a palabra con que vos evanxelizaron.