1 Corintios 15 - Biblia SEPT

A RESURRECCIÓN DOS MORTOS A resurrección de Cristo

¹ Quero que vos acorde, irmáns, o Evanxeo que vos prediquei, que vós aceptastes, no que ficades firmes

² e polo que vos estades salvando (se é que o gardades tal como volo anunciei; do contrario, a vosa fe sería inútil).

³ Transmitinvos, xa que logo, antes de nada o que eu mesmo recibín: que Cristo morreu polos nosos pecados conforme ás Escrituras;

⁴ que o sepultaron, que ó terceiro día resucitou conforme ás Escrituras

⁵ e que se apareceu a Cefas e despois ós Doce.

⁶ Máis tarde apareceuse dunha soa volta a máis de cincocentos irmáns; moitos deles aínda viven, algúns xa finaron.

⁷ Despois apareceuse a Santiago e logo a todos os apóstolos.

⁸ En derradeiro lugar aparecéuseme tamén a min, coma ó nacido á deshora.

⁹ Pois eu son o menor dos apóstolos, que nin son merecente de me chamar apóstolo, xa que perseguín a Igrexa de Deus;

¹⁰ pero pola graza de Deus son o que son, e esa graza que fixo comigo non ficou baleira. O contrario, traballei máis ca todos eles; aínda que non precisamente eu, senón a graza de Deus que está comigo.

¹¹ Pero, en fin, que sexa eu ou que sexan eles, así predicamos e así crestes vós.

A resurrección de Cristo: garantía da nosa resurrección

¹² Ora, se se predica que Cristo resucitou dos mortos, como é que andan algúns de entre vós dicindo que non hai resurrección dos mortos?

¹³ Se non hai resurrección dos mortos, tampouco Cristo está resucitado.

¹⁴ E, se Cristo non está resucitado, baleira é a nosa predicación, e baleira tamén a vosa fe.

¹⁵ Resultaría, ademais, que nós acabamos sendo falsas testemuñas contra Deus, pois levantámoslle a Deus o testemuño de que resucitou a Cristo, sendo así que non o resucitou, caso de que efectivamente os mortos non resuciten.

¹⁶ Pois, se os mortos non resucitan, tampouco Cristo está resucitado.

¹⁷ E, se Cristo non está resucitado, a vosa fe é unha ilusión: estades aínda nos vosos pecados.

¹⁸ Resultaría tamén que os que finaron en Cristo pereceron completamente.

¹⁹ Ora, se a esperanza que temos en Cristo é soamente para esta vida, nós somos os máis dignos de compaixón entre todos os homes.

²⁰ Pero non: Cristo resucitou dos mortos, coma primicia dos que dormen.

²¹ Porque xa que por un home entrou a morte, tamén por un home chegou a resurrección dos mortos.

²² Igual que todos morren por Adam, así tamén por Cristo todos revivirán.

²³ Pero cada un no seu intre: primeiro, Cristo; logo, no Día da súa Vinda, os que sexan de Cristo;

²⁴ despois será a fin, cando lle entregue o Reino a Deus Pai, unha vez destruído todo Principado, toda Potestade e toda Dominación.

²⁵ Porque é necesario que El reine ata que poña a todos os seus inimigos por debaixo dos seus pés.

²⁶ A morte será o derradeiro inimigo destruído,

²⁷ pois todo o puxo por debaixo dos seus pés. (Aínda que cando di que "todo está sometido", é claro que con excepción daquel que lle someteu todas as cousas).

²⁸ E cando lle teña todo sometido, entón tamén o propio Fillo se someterá a quen lle someteu a El todo: para que Deus sexa todo en todo.

Confirmación da verdade da resurrección

²⁹ De non ser así, que conseguen os que se bautizan polos mortos? Se os mortos non resucitan en absoluto, por que entón se bautizan por eles?

³⁰ E nós mesmos, por que nos poñemos en perigo a toda hora?

³¹ Tan certo, irmáns, coma o orgullo que por vós teño en Cristo o noso Señor, que estou todos os días ás portas da morte.

³² Se con miras simplemente humanas loitei coas feras en Éfeso, cal sería o meu proveito? Se os mortos non resucitan, comamos e bebamos, que mañá morreremos.

³³ Non vos deixedes enganar, "malas compañías estragan bos costumes".

³⁴ Volvede en vós á realidade normal e non pequedes; porque algúns perderon o coñecemento de Deus. Para a vosa vergonza volo digo.

Como será a resurrección

³⁵ Pero algún preguntará: como resucitan os mortos? Con que clase de corpo volverán á vida?

³⁶ Insensato. O que ti sementas non prende na vida, se primeiro non morre.

³⁷ Nin sementas xa o corpo que vai nacer, senón un simple gran de trigo, se cadra, ou de calquera outra semente.

³⁸ Deus é quen lle dá o corpo que lle parece: a cada semente o seu.

³⁹ Non todas as carnes son as mesmas: unha cousa é a carne dos homes, outra a dos animais, outra a dos paxaros, outra a dos peixes.

⁴⁰ Hai corpos celestes e corpos terrestres; pero o brillo dos celestes é distinto do brillo dos terrestres.

⁴¹ Unha cousa é o brillo de sol e outra moi distinta o da lúa ou o das estrelas: mesmo entre estrela e estrela hai diferenza de brillo.

⁴² O mesmo pasa tamén coa resurrección dos mortos: seméntase na corrupción, resucítase na incorrupción;

⁴³ seméntase no desprezo, resucítase na gloria; seméntase na debilidade, resucítase na forza;

⁴⁴ seméntase un corpo natural, resucita un corpo espiritual. Se hai un corpo natural tamén hai un espiritual,

⁴⁵ pois así está escrito: o primeiro home, Adam, fixérono un ser vivo; o último Adam, un espírito que dá vida.

⁴⁶ Pero non foi primeiro o espiritual, senón o natural, e despois o espiritual.

⁴⁷ O primeiro home, saído da terra, era terrestre; o segundo home veu do ceo.

⁴⁸ Como era o terrestre, así son os terrestres: e como é o celeste, así son os celestes.

⁴⁹ E o mesmo que antes levamos a imaxe do terrestre, tamén levaremos a imaxe do celeste.

⁵⁰ O que vos digo, irmáns, é que a carne e o sangue non poden herdar o Reino de Deus; nin a corrupción herdará a incorrupción.

⁵¹ Vouvos revelar un misterio: non todos imos morrer, pero todos nos imos transformar;

⁵² nun instante, nun pechar os ollos, ó toque da derradeira trompeta. Pois soará a trompeta e os mortos resucitarán incorruptibles e nós apareceremos transformados.

⁵³ É necesario que isto corruptible se revista de incorrupción e que isto mortal se revista de inmortalidade.

⁵⁴ E cando isto corruptible se revista de incorrupción e isto mortal se revista de inmortalidade, entón cumprirase a palabra que está escrita: a morte foi tragada pola vitoria

⁵⁵ Morte, u—la túa vitoria? Morte u—lo teu aguillón?

⁵⁶ O aguillón da morte é o pecado e a forza do pecado é a Lei.

⁵⁷ Pero deámoslle as grazas a Deus, que El nos dá a vitoria por medio do noso Señor Xesús Cristo.

⁵⁸ Así que, meus irmáns queridos, mantédevos firmes e inabalables; aplicádevos cada vez máis á obra do Señor, sabendo que os vosos esforzos coma cristiáns non son en balde.