Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -

Lucca 19 - 4 Evangiles en Corse


Ghjesù è Zacchè

1 Pigliendu ad arrochju, Ghjesù era intrutu in Ghjericcò,

2 ed eccuti chì un omu, chjamatu Zaccheu, capì'publicanu chì era riccu,

3 si pruvava à vede qual'ellu era Ghjesù, ma par via di a ghjente accolta, ùn la li facia chì era chjucu.

4 Pigliò le corse in davanti è andò à cogliesi annantu à un caprificu par vedelu à u francà.

5 Ghjesù ghjuntu duv'ellu era, pisò l'ochji è li disse: «o Zacchè, barcati à l'allestra chì oghje sogna ch'e' stia in casa toia.»

6 Zaccheu si barcò à l'allestra è l'accolse cuntentu è alegru.

7 Videndu cusì, tutti murmuttulavanu è dicianu: «hè andatu à piglià alloghju indè un piccatore.»

8 Ma Zaccheu s'arrizzò è disse: «mì, o Maestru, dò à i povari a mità di tuttu u meiu, è s'e' mi so impatrunitu mai di quellu di nimu, li ne vogliu dà quattru volte altrettantu.»

9 Ghjesù li disse: «oghje, indì issa casa, ci hè intrutu u salvamentu, chì ancu iss'omu hè figliolu di Abraamu.

10 Chì u Figliolu di l'Omu hè vinutu à ricattà ciò chì era persu.»


Parabula di e mine
( Mt 24,14-30 )

11 Mentre ch'elli stavanu à sente, aghjunse una parabula parchì era vicinu da Ghjerusaleme è si cridia ch'ellu avissi da cumparisce subitu subitu, u Regnu di Diu.

12 Tandu disse: «un omu di l'alta si ne andò ind'un paese luntanu, da esse fattu rè è vultà dopu.

13 Chjamò dece servi di soiu, li dede dece libre d'argentu è disse: “fate le fruttà intantu chì eiu volti.”

14 Ma i so paisani li eranu numichi, dopu partutu ellu, mandonu una imbasciata par dì: “à quessu, da rè, ùn lu vulemu.”

15 Di vultata, dopu esse statu fattu rè, mandò à chjamà i so servi chì avianu avutu i soldi, par sapè u modu chì ognunu l'avia fatti fruttà.

16 U primu vense è disse: “o Signore, a to libra d'arghjentu nè hà vintu altre è dece.”

17 Li disse: “bravu, o servu bonu. Par via chì tù sè statu fidu in lu pocu, ti faciu guvernatore di dece cità.”

18 Vense u sicondu è disse: “o Maestru, a to libra d'arghjentu nè hà vintu altre è cinque.”

19 Li disse: “ancu tù, sia guvernatore di cinque cità.”

20 Ne vense un antru è disse: “o Maestru, eccu a to libra d'arghjentu, l'aghju incumpannata da tenela contu,

21 chì aviu a paura di tè, chì sè un omu duru, pigli quellu chì tù ùn arricasti è raccogli quellu chì tù ùn suminasti.”

22 Li disse: “ti ghjudicaraghju sicondu e to parolle, gattivu servu chì tù sè. A sapii ch'e' sò un omu duru, ch'e' pigliu quellu ch'è ùn arricoiu è raccogliu quellu ch'e' ùn suminoiu.

23 Ma chì ùn mittii i me soldi ind una banca, da ch'e' i ricuti cù u fruttu à u vultà?”

24 Poi disse à quelli chì li si tinianu à latu: “livateli a libra di l'arghjentu è date la à quellu chì hà e dece”

25 è li dissenu: “o Maestru, ne hà dece!”

26 A vi dicu, à quellu chì hà, li sarà datu in soprappiù, ma à quellu ch'ùn hà, ancu u so pocu è tantu li sarà toltu.

27 In quantu è à issi me numichi chì ùn mi volsenu da rè, arricate i mi quì è tumbate li.»

28 Parlatu ch'ellu ebbi cusì, Ghjesù partì in davanti, à via di Ghjerusaleme.


Ghjesù entre in Ghjerusaleme
( Mt 21,1-11 ; Mc 11,1-11 ; Ghjv 12,12-19 )

29 Quand'ellu fù vicinu da Betefagè è da Betania, voltu l'altura chjamata “di l'Alivi”, Ghjesù mandò dui discepuli,

30 dicendu: «Andate in lu paese chì hè quì di punta, intruti chì vo sarete, avete da truvà, ligatu, un poltru chì ùn hè ancu acconciu. Disciuglite lu è arricatelu quì.

31 Sì nimu vi dumanda: “Cumu hè chì voi u disciuglite?” li diciarete: “U Signore ne hà bisognu.”»

32 Quelli andedinu è truvedinu e cose tale è quale chì Ghjesù l'avia detta.

33 Mentre ch'elli disciuglianu u poltru, i patroni dissenu: «Cumu hè chì voi u disciuglite?»

34 Rispundinu: «U Signore ne hà bisognu.»

35 Arrichedinu u poltru, li messenu annantu à u spinu i panni ch'elli avianu addossu è fecenu coglie à Ghjesù.

36 À misura ch'ellu viaghjava a ghjente li lampava panni davanti, in la strada.

37 Mentre ch'ellu s'avvicinava da Ghjerusaleme, in la falata di u Monte di l'Alivi, a folla di i discipuli, raligrendu si à voce rivolta, messe à ludà à Diu, di tutti i miraculi ch'elli avianu vistu.

38 Dicianu: «binadettu sia u rè chì vene à nome di Diu; pace in li celi è gloria in li lochi altissimi .»

39 Unipochi di Farusei, avvuleghju à a folla, dissenu à Ghjesù: «o Maestru, fà ch'elli si chetinu i to discepuli.»

40 Rispundì: «a vi dicu, s'elli si chetanu, sò e petre chì anu da briuna.»

41 Quand'ellu fù di punta à a cità, Ghjesù, videndula, piense dicendu:

42 «si tù a sapissi ancu tù, oghje, ciò chì accorre à a to pace! Ma par avà, hè piatta à i to ochji.

43 T'anu da vene addossu i ghjorni chì i to numichi t'arrivignaranu di impalancati, t'accamparanu è ti incagnaranu da ogni latu.

44 Ti ghjucaranu in bruma, à tè è à i to figlioli in senu à tè è ùn firmarà di tè mancu una petra annantu à l'altra, causa d'ùn avè cunnisciutu u tempu chì tù eri visitata.»


I rivindaroli lampati fora
( Mt 21,12-17 ; Mc 11,15-19 ; Ghjv 2,13-22 )

45 Intrì in lu tempiu è messe à caccià fora quelli chì vindianu,

46 dicendu: «hè scritta: a me casa sarà una casa da e prichere, ma voi ne fate una tana da i latri .»

47 Stava à insignà tutti i ghjorni in lu tempiu. È i capi sacerdoti, è i Maestri di a Lege si pruvavanu à fà ch'ellu sia tombu, è i capipopulu dinò;

48 ma ùn sapianu comu fà chì tutta a ghjente l'era appressu, à coglie e so parolle.

Société biblique française, 1994

French Bible Society
Lean sinn:



Sanasan