Lucca 11 - 4 Evangiles en CorseGhjesù insegna a prichera ( Mt 6,9-15 ; 7,7-11 ) 1 È in un locu duv'ellu era à pricà, compiu ch'ellu ebbi, unu di i discepuli li dissi: «o Signori, ampara ci à pricà, cum'ellu hà imparatu Ghjuvanni à i so discepuli.» 2 È Ghjesù li dissi: «quand'ì vo prigheti, diti cusì: Babbu, sia santificatu u to nomi, Venghi u to Regnu; 3 dà ci ogni ghjornu u pani chì ci abbisogna, 4 è rimetti ci i nostri debbiti, chì i rimittimu noi à i nostri dibbitori; è ùn ci purtà ver di a tentazioni.» 5 È li dissi: «suppunimu chì unu di voi, chì t'hà un amicu, vaghi à truvà lu à mezanotti è li dichi: “o amicu meiu, impresta mi ghjà trè pani, 6 chì mi hè ghjuntu in casa un amicu chì volta da viaghju è ùn ci aghju nulla da dà li;” 7 è chì quillu li rispondi da in casa: “lascia mi stà; chì a porta hè à ghjà sarrata è semu chjinati tutti, eiu è me figlioli; è mancu mi possu arrizzà par dà ti u pani.” 8 A vi dicu, s'ellu ùn s'arrizza à dà li u pani par via di l'amicizia, s'ellu insisti à dumandà, s'arrizzarà è li darà tuttu ciò chì l'accorri. 9 Ed eiu a vi dicu, dumandeti è vi daranu; circheti è truvareti; pichjeti è vi apraranu. 10 Chì à chì dumanda ricevi, à chì cerca trova, à chì pichja li si apri. 11 Quali di voi, sì u figliolu li dumanda un pesciu, li darà una sarpi inveci di u pesciu? 12 O, s'ellu dumanda un ovu, li darà un iscurpioni? 13 Cusì, sì voi, gattivi è bè, sapeti dà i cosi boni à i vostri figlioli, ancu di più u Babbu chì hè in li celi darà u Spiritu Santu à quilli chì u dumandanu.» Ghjesù è Belzebù ( Mt 12,22-30 ; Mc 3,20-27 ) 14 Ed era in traccia di caccià un dimoniu chì ammutulia; è sciutu ch'ellu fù u dimoniu, u mutu missi à parlà è a ghjenti accolta si ni maravigliò. 15 «È unipochi di quilli dissinu: i dimonii i scaccia in nomi di Belzebù u capidimoniu.» 16 È certi altri par metta lu à u provu li dumandedinu un segnu mandatu da u celu. 17 È Ghjesù chì sapia ciò ch'elli pinsavanu li dissi: «ogni regnu divisu contru à sè stessu và distruttu, è si ni falanu i so casi una à nantu à l'altra. 18 Cusì sì Satanassu hè divisu contru à sè stessu, cumu pudarà durà u so regnu? Diti voi chì i dimonii i scacciu in nomi di Belzebù. 19 Ma s'e i scacciu eiu in nomi di Belzebù, a vostra ghjenti in nomi di quali i scaccianu? Cusì sò ellii tistimoni di chì vo vi sbaglieti. 20 Ma s'e scacciu i dimonii cù a manu di Diu, hè segnu ch'ellu hè ghjuntu sopra à voi u Regnu di Diu. 21 Quand'ì un omu forti è armatu surveglia a so casa, a so robba stà sicura. 22 Ma s'ellu ni ghjugni unu più forti cà ellu, è ch'ellu u vinci, li leva i so armi chì si ni fidava, è ciò ch'ellu li piglia u sparti trà i soii. 23 À chì ùn hè cù mecu, hè contru à mè; à chì ùn m'aiuta à accoglia i pecuri, i sparnucceghja.» U ritornu di u spiritu impuru ( Mt 12,43-45 ) 24 «Quand'ì un ispiritu impuru hè isciutu di un omu, ghjira i lochi senza acqua è cerca duva piantà ma ùn trova. È dici: “vultaraghju in la me casa ch'e aghju lasciatu.” 25 È, vultatu ci, a trova spazzata è assistata. 26 Tandu parti è piglia cun ellu altri è setti spiriti ancu più gattivi, è si tramutanu tutti in la casa; è cusì in fatta fini quillu omu stà ancu più mali cà prima.» A filicità vera 27 È mentri ch'ellu dicia cusì, una donna ch'era à mezu à a ghjenti li parledi ad alta voci è li dissi: «biatu u corpu chì ti hà purtatu, è i petti chì ti anu datu à sughja!» 28 Ma Ghjesù dissi: «biati sò quilli chì stanu à senta a Parolla di Diu è chì a teninu.» A dumanda di un segnu di Diu ( Mt 12,38-42 ; Mc 8,12 ) 29 È cum'ì a ghjenti s'accuglia Ghjesù dissi: «sta leva d'oghji, hè una leva gattiva, dumanda un segnu, è segnu ùn li ni si darà for di u segnu di Ghjona. 30 Chì cum'ellu fù Ghjona u segnu da u populu di Niniva, cusì u Figliolu di l'Omu sarà u segnu da sta leva d'oghji. 31 À l'ora di u Ghjudiziu, a righjina di u Meziornu s'arrizzarà cù l'omi di sta leva è l'accusarà; chì ella vensi da capu di mondu à senta i discorsi savii di Salamoni, è oghji quì ci hè altru cà Salamoni. 32 À l'ora di u Ghjudiziu, s'arrizzaranu quilli di Niniva cù sta leva è l'accusaranu; chì sintendu pridicà à Ghjona elli si sò cunvirtuti, è oghji quì ci hè altru cà Ghjona.» A lumera di a parsona ( Mt 5,15 ; 6,22-23 ) 33 «Nimu accendi una lumera è dopu piattà la o metta la sottu à un stuvigliu; ma si metti bellu in altu, ch'ellu vechi a luci à chì entri. 34 I to ochji sò a lumera di a to parsona; quand'elli sò in saluta, a to parsona sana hè luminosa; s'elli sò malati, a to parsona sana hè bughja. 35 Cusì, attenti à ch'ellu ùn sia bughju u lumi chì hè in tè. 36 Cusì sì tutta a to parsona hè luminosa, senza bughju indocu, sarà piena di luci cum'è quand'ì a lumera ti schiarisci è t'allumineghja.» Contru à i Farusei è i duttori di a Legi ( Mt 23,1-36 ; Mc 12,38-40 ; Lc 20,45-47 ) 37 Compiu ch'ellu ebbi di parlà, un Faruseu u invitedi à magnà ind'è ellu; Ghjesù ci andedi è si calò à tavulinu. 38 È u Faruseu si maravigliò di ch'ellu ùn si fussi lavatu i mani prima di magnà. 39 «Ma u Signori li dissi: hè cusì, voi altri Farusei, puliti u bichjeri è u piattu da fora, è in drentu à voi ùn si trova cà latrucinu è gattivezza. 40 O scemi, soca quillu chì feci u fora ùn hà fattu ancu u drentu? 41 Megliu fariati à dà cum'è limosina ciò chì hè in li bichjeri è in li piatti, chì cusì sarà tuttu puru par voi. 42 Ma guai à voi, o Farusei, chì deti à Diu a decima parti di a menta, di a ruta è di tutti i ligumi, ma vi scurdeti di a ghjustizia è di l'amor di Diu; sò quisti i virtù ch'ellu ci vulia à praticà, senza scurdà si di l'altri cosi. 43 Guai à voi, o Farusei, chì vi piacinu i prima sedii in li sinagoghi, è i saluti di a ghjenti in li piazzi. 44 Guai à voi, chì seti cum'è i tombi chì ùn si cunnoscinu è chì ci si viaghja à nantu, è mancu si ni avvedi omu!» 45 Tandu li rispundì unu di i duttori di a Legi: «o Maestru, quand'ì tù dici cusì insulti ancu à noi.» 46 È Ghjesù dissi: «guai ancu à voi, i duttori di a Legi, chì mittiti in collu à a ghjenti i somi pisanti è mancu cù un ditu aiuteti à purtà li! 47 Guai à voi, chì innalzeti i tombi di i prufeti, è sò i vostri babbi chì l'anu tombi! 48 Cusì feti veda chì vo seti d'accunsentu cù i fatti di i vostri babbi, chì elli anu tombu i prufeti, è voi li innalzeti i tombi! 49 Par quissa a saviezza di Diu hà dittu: “li mandaraghju i prufeti è l'apostuli, è elli i tumbaranu è i parsiguitaranu”, 50 da ch'ellu venghi vindicatu nantu à sta leva d'oghji u sangui di tutti i prufeti da ch'ellu fù criatu u mondu, 51 da u sangui d'Abel à quillu di Zaccaria tombu trà l'altari è u santuariu. Iè, a vi dicu, sarà vindicatu issu sangui nantu à sta leva d'oghji. 52 Guai à voi, i duttori di a Legi, chì eti pigliatu a chjavi di a cunniscenza; voi ùn seti intruti, è à chì pruvava à entra l'eti impiditu.» 53 È isciutu ch'ellu fù da culà, i duttori di a Legi è i Farusei missinu à criticà lu assai è à fà li i dumandi nantu à parechji sughjetti, 54 pruvendu à intrappulà lu è à fà li dì u falsu. |
Société biblique française, 1994
French Bible Society