Ghjuanni 6 - 4 Evangiles en CorseGhjesù faci manghjà cinqui mila omini ( Mt 14,13-21 ; Mc 6,30-44 ; Lc 9,10-17 ) 1 Dopu Ghjesù francheti u mari di Galilea, chì si chjama ancu di Tiberiada 2 È cun eddu andaia a ghjenti accolta, parch'eddi vidiani i segni miraculosi ch'eddu facia pà i malati. 3 Ghjesù cuddeti in a muntagna è si missi à pusà quandì dà cù i so discipuli. 4 È s'avvicinaia a Pasqua, a festa di i Ghjudei. 5 Alzendu l'ochji, Ghjesù visti a folla chì vinia à truvà lu è dissi à Filippu: «induva avaremu da cumprà pani da ch'eddi manghjini?» 6 Dicia cusì par metta lu à u provu; chì eddu a sapia ciò ch'eddu aia da fà. 7 Filippu li risposi: «mancu dui centu pezzi d'arghjentu ùn bastariani da ch'eddu tocchi à ugnunu calcusedda di pani.» 8 Unu di i so discipuli, Andria, u frateddu di Simon Petru, li dici: 9 «ci avemu quì un zitiddoni chì t'hà cinqui pani d'orzu è dui pesci; ma par tanta ghjenti chì sò?» 10 Ghjesù dissi: «feti pusà a ghjenti»; chì in quiddi lochi, ci era monda arba; cusì pusetini l'omini: sarani stati cinqui mila. 11 Tandu Ghjesù piddeti i pani, ringrazieti à Diu, i spartiti trà quiddi chì pusaiani, cù pesci quant'eddi ni vuliani. 12 È sazii ch'eddi funu, Ghjesù dissi à i discipuli: «accudditi i pani chì avanzani, ch'eddu ùn si ni perdi.» 13 Cusì fecini è cù ciò chì avanzaia di i cinqui pani d'orzu dopu manghjatu, impiitini dodici sporti. 14 A ghjenti, videndu u segnu ch'eddu aia fattu diciani: «Imbeh! quistu hè da veru u Prufeta chì veni in u mondu.» 15 Cusì Ghjesù seppi ch'eddi aiani da vena à piddà lu da fà lu rè, è si ni cuddeti in a muntagna, solu solu. Ghjesù marchja nantu à l'acqua ( Mt 14,22-27 ; Mc 6,45-52 ) 16 Ghjuntu a sera, i so discipuli faletini sinu à u mari, 17 cuddetini in una barca chì vuliani passà da mari in dà, in Cafarnau. Era aghjà notti è Ghjesù ùn era ancu vinutu à truvà li. 18 Ci era u ventu forti, è u mari si scatineti. 19 Dopu ramatu cinqui o sei chilomitri, viditini à Ghjesù chì marchjaia nantu à u mari è chì s'avvicinaia da u battellu, è ni funi intimuriti. 20 Eddu li dissi: «socu eiu; ùn timiti.» 21 Tandu u volsini piddà in barca, è a barca tuccheti subitu duv'eddi vuliani andà. Ghjesù, u pani di vita 22 U dopu ghjornu, a ghjenti accolta chì era firmata da mari in dà visti chì barca ùn ci ni era cà una, è chì Ghjesù ùn ci era micca cuddatu cù i so discipuli, ma chì quiddi erani partiti soli. 23 Ma ghjunsini i barchi da Tiberiada, vicinu à u locu duv'eddi aiani manghjatu u pani, da dopu chì u Signori ebbi ringraziatu. 24 Cusì, quand'ì a ghjenti visti chì Ghjesù ùn ci era, nè mancu i so discipuli, si colsini ancu eddi in i barchi è andetini in Cafarnau à circà à Ghjesù. 25 È u truvetini da mari in dà è li dissini: «Rabbì, quandu ci sè ghjuntu quì?» 26 Ghjesù li risposi è dissi: «a vi dicu da veru, mi circheti, ma micca par avè vistu i segni; par avè manghjatu i pani ed essa stati sazii. 27 Ùn ci voli micca à travaddà pà u cibu chì sparisci, ma pà u cibu chì ferma in a vita eterna, quiddu chì u Fiddolu di l'Omu vi darà; chì à eddu, u Babbu, Diu, li hà missu u so sugellu à dossu.» 28 Tandu li dissini: «è comu faremu par fà l'opari di Diu?» 29 Ghjesù risposi è li dissi: «l'opara di Diu hè chì vo' crerghiti in quiddu ch'eddu mandeti.» 30 Tandu li dissini: «è chì segnu miraculosu faci po tù, chì no' u vechimi è chì no' ti crerghimi? Chì opara? 31 I nostri babbi manghjetini a manna in lu disertu, com'edda hè scritta: li deti pani vinutu da u celi ch'eddi manghjessini.» 32 Tandu Ghjesù li dissi: «a vi dicu da veru, u pani da u celi ùn lu vi deti Musè, ma hè u me Babbu chì vi dà u pani da u celi, u veru. 33 Chì u pani di Diu hè quiddu chì fala da u celi è dà vita à u mondu.» 34 Tandu li dissini: «o Signori, dà ci lu sempri issu pani.» 35 Ghjesù li dissi: «eiu socu u pani di a vita; à chì veni ind'è mè ùn avarà fami mai, è à chì credi in mè ùn avarà mai seti. 36 Ma a vi aghju ditta: m'eti vistu è ùn criditi. 37 Tuttu ciò ch'eddu mi dà u Babbu vinarà ind'è mè, è à chì veni ind'è mè mancu u lampu fora, 38 parchì socu falatu da u celi, micca da fà u meiu u vulè, ma u vulè di quiddu chì mi hà mandatu. 39 Ed eccu u vulè di quiddu chì mi hà mandatu: chì di tuttu ciò ch'eddu mi hà datu, ch'e' ùn ni perdi nudda, ma ch'e' u risusciteghji l'ultimu ghjornu.» 40 Eccu u vulè di u me Babbu: chì quiddu chì vedi u Fiddolo è credi in eddu abbii a vita eterna, è u risuscitaraghju in l'ultimu ghjornu. 41 È i Ghjudei diciulaiani par via ch'eddu aia dittu: «eiu socu u pani falatu da u celi.» 42 È diciani: «quissu ùn hè po Ghjesù, u fiddolu di Ghjaseppu, chì u babbu è a mamma i cunniscimu? Comu hè ch'eddu dici avà: socu falatu da u celi?» 43 Ghjesù risposi è li dissi: «aiò ùn diciuleti trà voi. 44 Nimu pò vena ind'è mè sì u Babbu chì mi hà mandatu ùn lu ci trai, ed eiu u risuscitaraghju l'ultimu ghjornu. 45 Hè scrittu ind'è i Prufeta: è sarani tutti amparati da Diu. À chì hà intesu u Babbu è hà amparatu da eddu veni ind'è mè. 46 Di sicuru u Babbu nimu l'hà vistu, for di quiddu chì veni da Diu, chì eddu l'hà vistu u Babbu. 47 A vi dicu da veru, à chì credi hà a vita eterna. 48 Eiu socu u pani di a vita. 49 I vostri babbi manghjetini a manna in lu disertu, è po morsini. 50 Eccu u pani falatu da u celi, da chì quiddu chì u manghja ùn morghi. 51 Eiu socu u pani vivu falatu da u celi; à chì manghja di issu pani sarà vivu in sempiternu, è u pani ch'e' daraghju hè a me carri, pà a vita di u mondu.» 52 È si liticaiani i Ghjudei dicendu: «è comu pudarà po quistu dà ci a so carri da manghjà?» 53 Ghjesù li dissi: «a vi dicu da veru, sì vo' ùn manghjeti a carri di u Fiddolu di l'Omu è ùn biiti u so sangui, ùn aveti vita in voi. 54 À chì mastuca a me carri è bii u me sangui hà a vita eterna, ed eiu u risuscitaraghju l'ultimu ghjornu. 55 Chì a me carri hè u cibu veru, è u me sangui a bienda vera. 56 À chì mastuca a me carri è bii u me sangui stà in mè, ed eiu in eddu. 57 Com'eddu mi hà mandatu u Babbu vivu, ed eiu socu vivu par via di u Babbu, quiddu chì mastuca à mè sarà vivu ancu eddu par via di mè. 58 Eccu u pani falatu da u celi, micca com'è quiddu ch'eddi manghjetini i babbi chì sò morti; à chì mastuca issu pani sarà vivu in sempiternu.» 59 Cusì dissi Ghjesù quand'eddu insignaia in a sinagoga in Cafarnau. I paroli di a vita eterna 60 Tandu parechji di i so discipuli chì aiani intesu dissini: «hè dura issa parola! Quali a pò senta?» 61 Ma Ghjesù, chì sapia in sè stessu chì i so discipuli diciulaiani nantu à issu particulari, li dissi: «vi scandalizeghja issu discorsu? 62 È sì vo' vidissiti u Fiddolu di l'Omu cuddà induva eddu era prima? 63 Hè u Spiritu, quiddu chì dà a vita, a carri ùn hè à ghjuvori micca; i paroli ch'e' vi aghju dittu, sò Spiritu è vita. 64 Ma ci ni hè uni pochi di voi altri chì ùn credini,» chì da u principiu Ghjesù a sapia, quali eddi erani quiddi chì ùn cridiani, è quali l'aia da tradì. 65 È dicia: «par quissa vi aghju dittu chì nimu pò vena ind'è mè, s'edda ùn li hè stata data da u Babbu.» 66 Da tandu parechji di i so discipuli si tiretini in daretu è ùn andetini più cun eddu. 67 Tandu Ghjesù dissi à i dodici: «soca vi ni vuleti andà ancu voi?» 68 Simon' Petru li risposi: «o Signori, ind'è quali andariami? I paroli di vita eterna, l'ai tù 69 è noi emu cridutu è sapiutu chì tù sè u Santu di Diu.» 70 Ghjesù li risposi: «ùn socu eiu chì vi aghju sceltu, à voi, i dodici? È trà voi ci hè un diavuli.» 71 Dicia di Ghjuda, fiddolu di Simonu Iscariotu; chì era quiddu chì l'aia da tradì, quiddu, unu di i dodici. |
Société biblique française, 1994
French Bible Society