Ghabh mé thar ghort an leisceora, agus thar fhíonghort an duine gan chiall.
Éist liom, tá ceacht agam duit, Agus inseoidh mé duit cad a chonaic mé:
Dé réir mar a chonaic mise, an dream a threabhann an urchóid Agus a chuireann síol na trioblóide, baineann siad í mar fhómhar.
Féach, rinneamar é seo a iniúchadh; mar sin atá; Éist leis; tabhair aird go maith air.
Feiceann na fíréin agus déanann siad gairdeas, agus cuirtear an uile urchóid ina tost.
Bhí mé óg, agus anois tá mé aosta, ach ní fhaca mé riamh an fíréan á thréigean ná a shliocht ag iarraidh a gcoda.
Bíonn an eagna le fáil i mbéal an tuisceanaigh; ach an bata ar dhroim an duine éaganta.
Beidh flúirse aráin ag an té a shaothraíonn a chuid talún; níl aon chiall ag an té a leanann beartais bhaotha.
Bíonn an leisceoir ag tnúthán, ach ní bhíonn dada ina chomhair; ach bíonn an saothrach sáitheach.
Ach níl splinc céille ag an adhaltrach; déan mar é, agus scriosfaidh tú thú féin.
De dheasca na leisce tugann an maide mullaigh uaidh; nuair a bhíonn na lámha díomhaoin, bíonn braon anuas sa teach.
Le linn mo bheatha díomhaoine chonaic mé an uile chineál nithe: fíréan á scrios d'ainneoin a chuid fíréantachta agus saol fada ag an drochdhuine d'ainneoin a chuid mailíse.