Gura tú ábhar lúcháire d'athar agus suáilceas na mná a d'iompair thú!
Cuireann mac eagnaí gliondar ar a athair; ach cúis bhróin dá mháthair amadán mic.
Ábhar dóláis dá athair mac baoth, agus cúis bhróin é dá mháthair a thug ar an saol é.
A mhic, má tá do chroí-se ciallmhar, ansin beidh lúcháir ar mo chroí féin;
Tabhair dom do chroí, a mhic, agus bíodh do shúile ar mo chomhairle:
“Bíodh ciall agat, a mhic, agus cuir lúcháir ar mo chroí, le go mbeadh freagra agam ar fhear mo mhaslaithe.
Agus chuala a comharsana agus a gaolta go ndearna Dia a thrócaire go hiomarcúil uirthi, agus rinne siad comhghairdeas léi.