Bhunaigh do ghrásta, a Thiarna, mar dhaingean sléibhe mé, ach cheil tú do ghnúis orm gur fágadh faoi scéin mé.
Anois is é do thuras féin é, agus theip ar d'fhoighne. Buaileann sé thú féin agus titeann an lug ar an lag agat.
Féachaigí chuige agus loinnir oraibh ‘s na bíodh luisne na náire in bhur leicne.