Éist liom gan mhoill, a Thiarna, óir tá mo mheanma á cloí. Ná cuir d'aghaidh i bhfolach orm, sula mbeinn cosúil leis an dream a ghabhann san uaigh.
A Thiarna, éist le mo ghuí; agus go dtaga mo ghlór ag triall ort.
Molaigí an Tiarna, a mhuintir lenarb eagal é: tugaigí clú dó, a shliocht Iacóib go léir, tugaigí urraim dó, a shíol Iosrael ar fad;
ná folaigh d'aghaidh orm. Ná cuir do ghiolla uait i bhfeirg; is tú mo chúnamh. Ná teilg uait mé is ná tréig mé: a Dhia mo shlánaithe!
Le Dáiví. 1 Ortsa, a Thiarna, a screadaim, éist liom, a charraig. Mura n‑éisteann tú beidh mé mar dhuine a ghabhann síos san uaigh.
Go ndéana a mbíonn ar do lorg ríméad agus gairdeas ionat. Go ndeire an dream lenarb áil do chúnamh: “Moladh leis an Tiarna!”
Freagair mé as ucht do bhuanghrá, a Thiarna, iompaigh chugam de réir do mhórthrócaire.
Ná folaigh do ghnúis ar do ghiolla; freagair mé go luath mar go bhfuilim faoi bhuairt.
Chuaigh mé thar foras i ndoimhne na mara; táim do mo bhá ag na tonnta.
Go ndéana a mbíonn do d'iarraidh ríméad agus gairdeas. Go ndeire an dream lenarb áil do chúnamh: “Moladh le Dia!”
A Dhia, ná bíse i bhfad uaim; déan deifir, a Dhia, agus cabhraigh liom.
Nach álainn go dearfa d'áras, a Thiarna na slua!
Goilleann an dóchas a théann i bhfad ar an gcroí; ach an mhian a shásaítear, déanann crann na beatha di.
Ní thugann Seól moladh duit, ní féidir don Bhás tú a cheiliúradh; an dream a théann síos sa duibheagán, níl dóchas acu as do dhílseacht níos mó.
Óir ní bheidh mé ag sárú oraibh i gcónaí, agus ní bheidh fearg á cothú istigh agam i dtólamh; mar sa tslí sin mheathfadh romham an bheatha féin agus gach dúil bheo dá ndearna mé.
Tá mé ag fanacht leis an Tiarna, atá ag ceilt a ghnúise ar theaghlach Iacóib, is ann atá mo dhóchas.
daoine i bhfantaisí éaga le barr eagla agus imní faoi na nithe atá le breith ar an gcruinne; óir beidh cumhachtaí na bhflaitheas ar crith.