Imdhruideann tú ar chúl is ar bhéal mé; agus leagann tú do lámh orm de shíor.
Níl aon idirghabhálaí eadrainn, A leagfadh a lámh orainn araon.
Nuair a scairt an t‑ainniseoir seo d'éist an Tiarna, agus shaor sé óna chúngaigh go léir é.
Níor leag sé lámh ar na huaisle seo de phobal Iosrael; d'fhéachadar ar Dhia; d'itheadar agus d'óladar.
Sé Dia síoraí do thearmann. Anseo thíos sé an lámh shíoraí é ag tiomáint an namhad romhat; eisean a deir: “Scrios iad.”
Nuair a chonaic mé é, chaith mé mé féin ag a chosa i mo staic. Ach leag seisean a lámh dheas orm á rá: “Ná bíodh eagla ort. Mise an té atá ar tosach agus ar deireadh; an neach beo;