Is mise a dhaorfaí, Cad ab áil liom ag obair in aisce?
Déarfaidh mé le Dia: Ná daor mé! Ach cuir in iúl dom an chúis atá agat i m'aghaidh.
Óir is eol duit nach bhfuilim urchóideach, Agus nach bhfuil aon duine le fuascailt a dhéanamh as do láimh.
Is maith is eol dom bhur smaointe Agus na bearta atá á dtaibhreamh daoibh i m'aghaidh,
Tá sé ag fáil leithscéalta i m'aghaidh, Agus do m'áireamh mar namhaid.
Cé go mbeinn sa chóir, dhaorfaí as mo bhéal féin mé; Dá mbeinn gan choir, d'áiteodh sé coir orm.
Sé an dá mhar a chéile é, uime sin a deirim: Scriosann sé idir neamhurchóideach agus choirpeach.
Ní fhágfaidh an Tiarna faoina smacht é, ná ní dhaorfaidh é nuair a thabharfaidh sé breith air.
Nach díomhaoin dom mo chroí a bheith glan agam agus mo lámha a ní san ionracas,
Deir tú: ‘Táimse saor ó locht, tá a fhearg iompaithe uaim.’ Agus féach anois mé ag tabhairt breithe ort mar go n‑abrann tú: ‘Níor pheacaigh mé.’
