Á chosc ó arda na sléibhte, Mar a mbíonn na hainmhithe allta go léir ag súgradh.
Agus tabhair leat chomh maith gach sort bia dá n‑itear agus cuir i dtaisce é agus beidh sé mar bhia agatsa agus acusan.”
Féach Bahaemót! rinne mé é mar aon leat; Itheann sé féar mar an damh
Luíonn sé dá bhrí sin faoin loiteog, Agus téann i bhfolach i measc ghiolcach an bhogaigh;
Cuireann tú an féar ag fás don bhólacht, agus luibheanna ar mhaithe leis an duine chun go mbaine sé arán as an talamh,
Is uirthi a sheolann an loingeas; agus an Leiviatan a rinne tú le bheith ag súgradh inti.