Nuair a bhíonn toirt agus neart sna laonna, Imíonn siad leo, gan filleadh ar ais orthu.
Mar bhia ag na hainmhithe allta go léir, ag éanlaith an aeir go léir, agus ag na péisteanna go léir a bhogann ar talamh tugaim glas gach fáis.” Agus bhí sin amhlaidh.
Cúbann siad chucu ag breith a lao Agus saolaítear a n‑óg dóibh [gan scáth san fhásach].
Cé a scaoil leis an asal fiáin? Cé a bhain an laincis den ghlamaire mear?