Mairfidh tú de bhíthin do chlaímh, agus déanfaidh tú fónamh do do dheartháir. Ach nuair a bhainfidh tú saoirse amach, cuirfidh tú a chuingsean de do mhuineál.”
déanann sí ar an bhfásach ag smúrthacht ar an ngaoth go macnasach. Cé a fhéadann í siúd a smachtú agus í ar dáir? Ní bheidh stró ar an té a bheidh á lorg. Gheofar í [ag cúpláil].
Nuair a bhíonn comhcheilg ar siúl acu, bíonn a gcroí cosúil le sorn; mar bíonn a gcuid feirge ag cnádú léi ar feadh na hoíche go léir, ach ar maidin bladhmann sí amach ina caoiríl thine.
Mairg don mhuintir a bhíonn ag meabhrú urchóide agus ag beartú oilc ar a leaba. Le céadsolas na maidine siúd chun gníomhartha iad mar is acmhainn dóibh é.
Sheol siad Íosa ansin ó Cháiafas go dtí an Préatóiriam. Bhí sé moch ar maidin. Ní dheachaigh siad isteach sa Phréatóiriam ionas nach dtruailleofaí iad, ach go mba fhéidir dóibh an cháisc a ithe.