Má chuardaím thuaidh é, níl fáil air; Má chasaim ó dheas, ní fheicim é.
Chuir tú an méid sin i bhfolach i do chroí, Is eol dom gurbh é seo a bhí beartaithe agat:
Ach dá mbeadh eolas aige ar mo bhealaí, Dá ndéanfadh sé mé a phromhadh sa soitheach leá is mar ór a thiocfainn as.
Féach! Má ghabhaim soir, níl sé ann; Nó siar, ní bhfaighim radharc air.
D'fhan sé socair gan aon duine a dhaoradh; Nuair a cheileann sé a aghaidh, cé ar féidir dó é a fheiceáil?” Ach bíonn trócaire aige ar náisiún agus ar dhaoine,
Deir tú: “Ní fheiceann sé mé; Tá mo chás curtha faoina bhraid, ach ní mór dom feitheamh fós!”
Féach! Gabhann sé tharam, agus ní fheicim é; Gluaiseann sé thar bráid, agus ní thugaim faoi deara é.
Ghiorraigh tú laethanta a óige; agus d'fhág tú faoi náire shaolta é.
Go deimhin, is faratsa atá Dia i bhfolach, Dia Iosrael, an slánaitheoir.
Tá mé ag fanacht leis an Tiarna, atá ag ceilt a ghnúise ar theaghlach Iacóib, is ann atá mo dhóchas.