Cad ab áil leat ag ceilt do ghnúise Agus gan ach meas namhad agat orm?
Má dhéanaim mé féin a mhóradh, téann tú sa tóir orm mar leon, Agus déanann tú iontais nua i m'aghaidh.
Tugann tú finnéithe nua i mo choinne Agus méadaíonn tú do mhíshásamh liom. Saothar dian mar thuarastal arís is dán dom.
Déarfaidh mé le Dia: Ná daor mé! Ach cuir in iúl dom an chúis atá agat i m'aghaidh.
Mhill a fhearg é, agus tugann sé fogha fúmsa; Tá a fhiacla á ndrannadh aige i m'aghaidh Agus tá mo naimhde ag stánadh orm.
D'adhain sé a fhearg i m'aghaidh, Agus d'áirigh sé mé mar namhaid dó.
Cad chuige a ndéanann sibh mé a chiapadh ar nós Dé? Nach bhfuil bhur sáith de m'fheoil ite agaibh?
D'éirigh tú cruálach ag plé liom, Agus buaileann tú mé le neart do láimhe.
Uch gan [Dia] le héisteacht liom! Tá deireadh ráite agam, ó A go U; freagraíodh an tUilechumhachtach mé.
Tá sé ag fáil leithscéalta i m'aghaidh, Agus do m'áireamh mar namhaid.
Cad fáth a gcoinníonn tú amach uainn, a Thiarna? Cad fáth a ngabhann tú i bhfolach in am an bhuairimh?
Do stiúrthóir an chóir. Salm Dháiví.
Múscail! Cad é an codladh sin ort, a Thiarna? Bí i do dhúiseacht! ná diúltaigh dúinn de shíor!
Cén fáth a gceileann tú do ghnúis orainn agus nach cuimhin leat ár n‑ainnise is ár n‑ansmacht?
Is ort a bhím ag éamh, a Thiarna, is chugat a thagann m'urnaí ar maidin.
Tá mé ag fanacht leis an Tiarna, atá ag ceilt a ghnúise ar theaghlach Iacóib, is ann atá mo dhóchas.
D'iompair an Tiarna é féin mar namhaid; rinne sé Iosrael a mhilleadh; scartáil sé a caisleáin go léir; leag sé a dúnta daingne; mhéadaigh sé an éagaoin agus an t‑éagnach a bhí á ndéanamh ag iníon Iúdá.
“Déanfaidh mé mo ghnúis a fholach orthu,” ar sé, agus feicfidh mé cén chríoch a bheidh orthu. Óir is ál fealltach iad, clann gan dílseacht iontu.”
Ná tugaigí meas namhad air, áfach, ach é a cheartú mar a cheartófaí deartháir.
D'fhreagair Samúéil á rá: “Cén fáth ceist a chur ormsa nuair a thréig an Tiarna thú agus go bhfuil sé ar thaobh [do chomharsan]?