Biblia Todo Logo
Tagairtí Cros

- Fógraí -



Habacúc 1:13

An Bíobla Naofa 1981

Tá do shúile róghlan le bheith ag féachaint ar an olc; ní féidir duit breathnú ar an ansmacht. Cén fáth, mar sin, a ndearcann tú ar nós cuma liom ar lucht an fhill agus a bhfanann tú i do thost nuair a alpann an drochdhuine duine eile atá níos fíréanta ná é féin?

Féach an chaibidil Cóip

37 Tagairtí Cros  

Nuair is ropairí a mharaigh fear ionraic ina theach féin, agus é sínte ar a leaba, nach mó go mór atá sé de dhualgas orm éiric a chuid fola a éileamh uaibhse, agus sibh a scrios de chlár na cruinne?”

Fillfidh an Tiarna a bhearta fola ar mhullach a chinn féin air mar, gan fhios do m'athair Dáiví, d'ionsaigh sé agus chuir chun báis le faobhar claímh Aibnéar mac Néar, ceannasaí airm Iosrael, agus Amásá, mac Ieitir, ceannasaí airm Iúdá.

Féach, ní chuireann Dia a mhuinín ina neacha naofa, Ná ní íon iad na spéartha ina radharc.

Cén fáth gur buan iad na coirpigh Agus go méadaíonn a maoin le himeacht na mblianta?

Tugtar dó socracht agus taca. Dá mbeadh [Dia] ag faire a mbealaí,

Déan cumhacht an éagráifigh agus an urchóidigh a bhriseadh, agair a n‑urchóid orthu go ndéanfar a milleadh.

Is dílis tú don duine dílis, is ionraic tú leis an duine ionraic.

Ní náireofar a gcuireann a ndóchas ionat ach an dream a fheallann gan ábhar ar iontaoibh.

Cá fhad a bheidh tú ag amharc orthu, a Thiarna? Tar agus fóir orm! Déan m'anam a fhuascailt óna n‑ionsaithe; m'anam ó na leoin.

Chonaic tusa é, a Thiarna; ná bí i do thost; ná bí i bhfad uaim, a Thiarna!

Ná smaoinidís ina gcroí: “Tá buaite againn!” Ná habraidís: “Shlogamar siar é!”

Déanann tú amhlaidh, agus an mbeidh mise i mo thost? An dóigh leat gurb é do dhálasa agamsa é? Táim do do cheartú agus do do chúisiú.

Tháinig ár nDia amach, ní fhanfaidh sé ina thost. Gluaisfidh tine chraosach roimhe amach agus anfa gaoithe ina thimpeall.

Óir bhíos ag éad le lucht éirí in airde, ag faire dom ar shéan na n‑éagráifeach.

Amhrán. Salm Ásáf.

- is scáfar an fhís a fuair mé - tá fear na creiche i mbun creiche, tá an sladaí ag slad. “Suas leat, a Éalám, suas chun an léigir libh, a Mhéideacha! Cuirfidh mise críoch leis an gcaoineadh.”

Ó chríocha na cruinne cloisimid iad ag ceol: “Glóir don Fhíréan!” Ach deirimse: “Is leor, is leor sin! Drochrath ar lucht fill a dhéanann feall, ar lucht fill a dhéanann feall go fealltach!”

Och, a chreachadóir, agus tú féin gan creachadh, a fheallaire nach ndearnadh feall ort fós! nuair a bheidh deireadh le do chreachadh, déanfar creach ortsa; nuair a bheidh críoch le feall agat, déanfar feall ort féin.

Ina dhiaidh sin, a Thiarna, an bhfuil tú chun srian a chur leat féin, chun fanacht i do thost agus sinn a smachtú thar cuimse?

nuair a thugtar cambhreith ar dhuine i gcúis dlí, an amhlaidh nach bhfeiceann an Tiarna é?

Caitheann tú leis an gcine daonna mar éisc na mara nó mar phéisteanna gan mháistir.

ná beartaíodh aon duine agaibh olc ina chroí in aghaidh a chomharsan; agus ná bígí tugtha do mhionnaí bréige; óir, is fuath liom na nithe sin go léir,” a deir an Tiarna.

Nuair a tugadh suas daoibh é de réir chomhairle cinnte agus réamheolas Dé, chuir sibh chun báis é, á thairneáil ar an gcrois trí lámha mallaitheoirí.

“Ná tabhair suas dá mháistir daor a d'éalaigh uaidh agus a tháinig chugat.




Lean orainn:

Fógraí


Fógraí