agus nuair a d'fhéach mé isteach ann chonaic mé ainmhithe ceathairchosacha an domhain agus na beithígh allta agus na péisteanna agus éanlaith an aeir.
Ansin leag sé a lámha ar a shúile arís agus bhreathnaigh an dall go géar agus rinneadh slán arís é agus bhí radharc glan aige ar gach uile ní.
D'fhill sé an leabhar ina chéile, thug ar ais don seirbhíseach é, agus shuigh. Agus bhí súile a raibh sa tsionagóg dlúite air.
Istigh ann bhí an uile ainmhí ceathairchosach agus piast agus éanlaith an aeir.
“Bhí mé i gcathair Iopae ag guí,” ar seisean, “nuair a tháinig támhnéal orm, agus chonaic mé in aisling rud mar a bheadh braillín mór á ligean anuas ón spéir leis na ceithre cúinní. Tháinig sé fad liom
Ansin chuala mé an guth á rá: ‘Éirigh, a Pheadair, maraigh agus ith.’
Stán Peadar air agus Eoin chomh maith. “Féach orainn,” arsa Peadar leis,