Agus labhair an guth leis: “Éirigh, a Pheadair, maraigh rud éigin agus ith.”
Tháinig ocras air agus fonn ite, ach fad a bhí siad ag ullmhú an bhia dó, thit támhnéal air:
Istigh ann bhí an uile ainmhí ceathairchosach agus piast agus éanlaith an aeir.
“Nar lige Dia sin, a mháistir,” d'fhreagair Peadar, “mar níor ith mé riamh aon ní a bhí mínaofa ná neamhghlan.”