Biblia Todo Logo
Bíobla ar líne

- Fógraí -




Matha 25:41 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

41 Annsin adéarfaidh sé leo‐san bhéas ar a láimh chlé, Imthighidh uaim, a dhaoine malluighthe, isteach sa teinidh shíorraidhe do h‐ullmhuigheadh do’n diabhal agus d’á ainglibh:

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

41 Déarfaidh sé ansin le lucht na láimhe clé, ‘Fágaigí mʼamharc, a dhream mhallaithe, agus isteach libh sa tíne shíoraí a ullmhaíodh le haghaidh an diabhail agus a chuid droch-aingeal;

Féach an chaibidil Cóip

Na Ceithre Soiscéil agus Gníomhartha na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara

41 Annsin déarfaidh sé fosta leis an méid a bhéas ar a chlí: Imthighigidh uaim, a dhream mhalluighthe, isteach san teinidh shíorraidhe, a h-ullmhuigheadh do’n diabhal agus dá aingle:

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

41 Ann sin a déara sé mar gcéadna ré luchd na láimhe clí, A dháoine malluighthe, imthidhidh úaim ann sa teinidh shiorruídhe, atá ar na hullmhughadh don diabhal agus dá ainglibh:

Féach an chaibidil Cóip

Na Cheithre Soisgéil agus Gníoṁartha na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

41 Ansan déarfaidh sé leis an muintir a bheidh ar a láimh chlé: Imthighidh uaim, a dhream mhallaighthe, isteach sa teine shióruidhe do h-ollamhuigheadh do’n diabhal agus d’á aingealaibh;

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

41 Ansin déarfaidh sé le lucht na láimhe clé ar a seal: ‘Imígí uaim, a dhream mhallaithe, isteach sa tine shíoraí a ullmhaíodh don diabhal agus dá chuid aingeal.

Féach an chaibidil Cóip




Matha 25:41
33 Tagairtí Cros  

Agus fá mar bailightear an cogal agus dóightear é le teinidh; mar sin bhéas i ndeireadh an tsaoghail.


agus caithfidh sé isteach sa teinidh loiscnigh iad: annsin béidh gol agus gíoscán fiacal.


agus caithfid isteach sa teinidh loiscnigh iad: annsin béidh gol agus gíoscán fiacal.


Agus má bheir do lámh nó do chos adhbhar scannail duit, gearr díot í, agus caith uait í: is fearr duit dul isteach sa mbeathaidh ar leath‐láimh nó ar leath‐chois, ’ná do dhá láimh agus do dhá chois do bheith agat agus thú chaitheamh sa teinidh shíorraidhe.


óir bhí ocras orm, agus ní thugabhar biadh dhom: bhí tart orm, agus ní thugabhar deoch dom:


Agus imtheochaidh siad‐so isteach i bpeannaid shíorraidhe: acht imtheochaidh na fíréin isteach sa mbeathaidh shíorraidhe.


agus glanfaidh sé a urlár buailte, agus baileochaidh sé a chuid cruitneachtan isteach sa scioból; agus loiscfidh sé an cháith le teinidh nach féidir do mhúchadh.


agus mé d’adhradh. Annsin adubhairt Íosa leis, Imthigh, a Shátain: óir atá scríobhtha, Adharfaidh tú do Thighearna Dia, agus is dó‐san amháin do, ghéanaidh tú seirbhís.


Cibé duine atá i bhfeirg le n‐a bhráthair, béidh seisean cionntach do’n bhreitheamhnas; agus cibé duine adéarfas, Racá, le n‐a bhráthair, béidh sé cionntach do’n Árd‐chómhairle, agus cibé duine adéarfas, A phleidhce, béidh teine Gehenna tuillte aige.


Agus annsin dearbhóchad‐sa dhóibh, Ní raibh aon aithne agam oraibh riamh: imthighidh uaim, a lucht déanta an uilc.


agus adéarfaidh seisean, Adeirim libh, Ní fhuil a fhios agam cad as daoibh; imthighidh uaim a lucht an uilc do dhéanamh.


Agus do liúigh sé agus adubhairt. A athair Abracham, déan trócaire orm, agus cuir uait Lasár, go gcuiridh sé bárr a mhéire i n‐uisce, chum mo theanga d’fhuaradh: óir atáim fá chrádh sa lasair seo.


Is ó bhúr n‐Athair, an diabhal, sibh‐se, agus is é mian bhúr n‐athar is toil libh do dhéanamh. Dúnmharbhthóir ab eadh eisean ó thosach, agus níor sheas sé sa bhfírinne, óir ní fhuil fírinne ann. Nuair do‐bheir sé an t‐éitheach, is uaidh féin labhras sé: óir is bréagaire é, is é athair an éithigh é.


agus suaimhneas i n‐éinfheacht linne do thabhairt daoibh‐se, nuair foillseochar an Tighearna Íosa ó neamh, mar aon le h‐ainglibh a chumhachta,


dream gheobhas mar phionós léirscrios síorraidhe ó ghnúis an Tighearna, agus ó ghlóir a chumhachta,


acht má bheireann sé driseach agus feochadáin, baintear deireadh dúile dhe; tá sé i mbaoghal a mhalluighthe, agus is é a dheireadh a loscadh.


Óir munar spáráil Dia na h‐aingle féin nuair do rinneadar peacadh, acht gur theilg sé síos go Tartarus iad, agus gur chuir sé go h‐uachaisibh dorchachta iad, chum iad do chongbháil fá chómhair an bhreitheamhnais;


Air seo is eadh aithnightear clann Dé agus clann an diabhail: an té nach gcleachtann fíréantacht, ní duine le Dia eisean ná an té nach dtugann grádh d’á bhráthair.


Lean orainn:

Fógraí


Fógraí