Biblia Todo Logo
Bíobla ar líne

- Fógraí -




2 Peadar 2:2 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

2 Agus leanfaidh mórán a slighthe déisteannacha; agus maslóchar slighe na fírinne mar gheall ortha.

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

2 Agus is iomaí duine a leanfas lorg a ainrialach, agus tabharfar aithis do shlí na fírinne dá mbarr.

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

2 Agus leanfuid móran a dteaguisg damnuighthe; ré maísleóchar slighe na fírinne.

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

2 Leanfaidh a lán cosáin a ndrabhláis agus déanfar bealach na fírinne a tharcaisniú dá mbarr.

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naofa 1981

2 Leanfaidh a lán cosáin a ndrabhláis agus déanfar bealach na fírinne a tharcaisniú dá mbarr.

Féach an chaibidil Cóip




2 Peadar 2:2
36 Tagairtí Cros  

Agus do chuireadar chuige a ndeisceabail i n‐éinfheacht le muinntir Ioruaith, g‐á rádh, A mháigistir, atá a fhios againn gur duine fírinneach thú, agus go múineann tú slighe Dé i bhfírinne, agus nach bhfuil beann agat ar aon duine: óir is cuma leat pearsa an duine.


Óir éireochaidh Críostanna bréige, agus fáidhe bréige, agus taisbeánfaid‐sean cómharthaí agus iongantaisí móra, d’fhonn na fíréin toghtha féin do mhealladh, má’s féidir é.


Óir is cumhang an doras, agus is caol an bealach sheolas chum na beathadh, agus is beag duine do‐gheibh eolas air.


Agus nuair thángadar, adubhradar leis, A Mháighistir, atá a fhios againn gur duine fírinneach thú, agus nach bhfuil beann agat ar aoinneach: óir is cuma leat pearsa aon duine, acht múineann tú slighe Dé de réir na fírinne. An dleaghthach cáin do thabhairt do Chéasar, nó gan a tabhairt?


óir éireochaidh Críostanna bréige agus fáidhe bréige, agus taisbéanfaid‐sean cómharthaí agus iongantais, d’fhonn na fíréin féin do mhealladh, dá mb’ fhéidir é.


Adubhairt Íosa leis, Is mise an tslighe, agus an fhírinne, agus an bheatha: ní thig aoinneach chum an Athar acht amháin tríom‐sa.


adubhairt sé, A dhuine atá lan de gach ceilg agus de gach feall, a mhic an diabhail, a námhaid gach cirt, nach staonfaidh tú ó shlighthibh díreacha an Tighearna do chur bun os cionn?


Acht na h‐Iúdaigh do bhí díchreideamhnach, do ghríosadar na Cineadhaigh, agus do mhúscladar mioscais ’n‐a h‐inntinn do na bráithreachaibh.


Do lean sise Pól agus sinne, ag glaodhach go h‐árd, g‐á rádh, Seirbhísigh do’n Dia is Áirde na fir sin, agus atáid ag fógairt slighe an tslánuighthe dhaoibh.


agus do thosnuigh sé ar labhairt go dána san tsionagóig. Acht nuair d’éist Priscilla agus Aculas leis, thugadar leo é, agus do mhínigheadar slighe an Tighearna ní ba chruinne dhó.


Acht do bhí cuid aca d’éirigh dúr agus easumhal, ag labhairt go h‐olc i dtaobh na Slighe os cómhair an tsluaigh, agus d’imthigh sé uatha, agus do dhealuigh sé na deisceabail uatha, ag argóint go laetheamhail i scoil Thurannuis.


agus do‐rinneas géirleanamhain go bás ar an Slighe seo, ag ceangal fear agus ban, agus g‐á gcur i bpríosún.


Acht admhuighim an méid seo dhuit, go ndéanaim seirbhís do Dhia ár sinnsear de réir na Slighe ar a dtugann siad‐san eiriceacht, ag creideamhain do gach nidh atá de réir na dlighe, agus atá scríobhtha ins na fáidhibh:


Óir atá ainm Dé d’á mhasladh i measc na gCineadhach mar gheall oraibh‐se, mar tá scríobhtha.


D’á bhrigh sin is toil liom go bpósfadh na mná óga, go mbéarfaidís clann, go riarfaidís gnóthaí an tighe, gan aon adhbhar scannail do thabhairt do’n áidhbheirseoir:


bheith stuamdha, geanmaidhe, go dícheallach i ngnóthaibh an tighe, bheith cáirdeamhail, umhal d’á bhfearaibh féin, chum nach maslóchar briathar Dé.


ar mhodh go gcuirfear náire ar an trasnálaidhe, gan droch‐fhocal bheith fágtha aige le rádh ’n‐ár dtaobh.


Bíodh deagh‐iomchar macánta i measc na bPágánach agaibh; chum, gidh go labhrann siad ’n‐bhur n‐aghaidh amhail mar bhéadh sibh ’nbhur lucht mí‐ghnímh, go dtugaidh siad fá deara bhur ngníomhartha maithe, agus go dtugaidh siad glóir do Dhia i ló na cuarta.


Acht scriosfar iad ’n‐a dtruailliú féin mar ainmhidhthe brúideamhla do réir dúthchais, do chruthuigheadh chum bheith gabhtha agus scriosta, ag labhairt dóibh go masluightheach ar neithibh nach dtuigid,


mic mallachtan is eadh iad. Ag tréigean na slighe dírighe dhóibh, do chuadar ar seachrán, ag leanamhain luirg Bhálaam mhic Bhosóir, do chuir dúil i dtuarastal na h‐éagcóra;


Óir, ag labhairt do mórdhálach as baoth‐chainnt dóibh, bréagaid le h‐ainmhiantaibh na colna, le fonn macnais, na daoine atá ag éalódh ó’n dream atá ag siubhal ar mearbhall:


Óir dob’ fhearr dóibh gan eolas bheith aca ar shlighe na fíréantachta, ’ná tar a éis dóibh eolas d’fhágháil uirthi, casadh siar ó’n naomh‐aithne tugadh dhóibh.


agus gur shaor sé loth fíréan, agus é fá chrádh mar gheall ar shaoghal droch‐bhéasach na gcuirptheach,


Acht labhrann an dream so go masluightheach i dtaobh neithe nach bhfuil aon eolas aca ortha: agus na neithe go bhfuil eolas ó dhúthchas aca ortha, truailligheann siad féin ionnta ar nós ainmhidhthe gan réasún.


chum breitheamhnas do dhéanamh ar chách, agus chum na daoine neimh‐dhiadha do dhaoradh i n‐éiric na ngníomhartha neimh‐dhiadha atá déanta go neimh‐dhiadha aca, agus ar son na bhfocal masluightheach atá ráidhte ag peacachaibh neimh‐dhiadha ’n‐a aghaidh.


Óir atá daoine áirithe do shleamhnuigh isteach ós íseal, daoine do réamh‐órduigheadh fad ó chum na daoir‐bhreithe seo, daoine neimh‐dhiadha atá ag tionntodh grása ár nDé go colnaidheacht, agus atá ag séanadh Íosa Críost, ár n‐aon Mháighistir agus ár n‐aon Tighearna amháin.


Sodam agus Gomorra, agus na cathracha ’n‐a dtimcheall, mar an gcéadna, do lean de striapachas agus de chuirptheacht mhí‐nádúrtha, tugadh iad mar eisiompláir, ag fulang peannaide na teineadh síorraidhe.


Agus do teilgeadh síos an dragún mór, an tsean‐nathair nimhe, ar a dtugtar an Diabhal agus Sátan, an té mheallas an saoghal ar fad; do teilgeadh síos é go dtalamh, agus do teilgeadh a aingle síos i n‐éinfheacht leis.


Agus meallann sé lucht áitreabha na talmhan leis na miorbhailtibh tugadh le déanamh dhó i bhfiadhnaise an ainmhidhe, g‐á rádh le lucht áitreabha na talmhan íomháigh do dhéanamh do’n ainmhidhe fuair an ghoin ó’n gclaidheamh, agus do mhair beo.


Agus bhéarfaidh lucht áitreabha na talmhan adhradh dhó, gach duine nach bhfuil a ainmh scríobhtha i leabhar beathadh an Uain do h‐íodhbaradh ó bhunadh an domhain.


Lean orainn:

Fógraí


Fógraí