Gníomhartha 14 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ Agus thárla i nIcónium go ndeachadar araon isteach i sionagóig na nIúdach, agus gur labhradar ar chuma gur chreid sluagh mór de na h‐Iúdachaibh agus de na Gréagachaibh.

² Acht na h‐Iúdaigh do bhí díchreideamhnach, do ghríosadar na Cineadhaigh, agus do mhúscladar mioscais ’n‐a h‐inntinn do na bráithreachaibh.

³ Acht d’fhanadar tamall fada annsin ag labhairt go dána i muinighin an Tighearna, thug fiadhnaise do bhriathar a ghrása, agus míorbhailtí agus iongantais d’á ndéanamh d’á dheoin tré n‐a lámhaibh.

⁴ Acht d’éirigh deighilt idir mhuinntir na cathrach; cuid aca ag cur leis na h‐Iúdachaibh, agus cuid aca ag cur leis na h‐abstalaibh.

⁵ Agus nuair d’éirigh droch‐fhuadar fá na Cineadhachaibh agus fá na h‐Iúdachaibh mar aon le n‐a riaghlóiribh, chum droch‐íde do thabhairt ortha, agus gabháil de chlochaibh ortha, do chonnacthas dóibh é,

⁶ agus do theicheadar go cathrachaibh Licaónia, go Listra agus go Derbé, agus go dtí an dúthaigh mágcuairt:

⁷ agus do chraobhscaoileadar an soiscéal annsin.

⁸ Agus do bhí fear ’n‐a shuidhe i Listra nach raibh lúth na gcos aige, cláiríneach ó bhroinn a mháthar, nár shiubhail ariamh.

⁹ Do bhí an duine seo ag éisteacht le Pól ag cainnt: agus nuair do dhearc seisean go grinn air, agus thug sé fá deara go raibh creideamh chum a shlánuighthe aige,

¹⁰ adubhairt sé de ghuth árd, Éírigh id’ sheasamh go díreach ar do chosaibh. Agus d’éirigh sé de léim, agus do shiubhail sé.

¹¹ Agus nuair do chonnaic na sluaighte a raibh déanta ag Pól, do ghlaodhadar i n‐árd a ngotha as cainnt Licaónia, g‐á rádh, Atá na déithe tagtha anuas chugainn i riocht daoine.

¹² Agus thugadar Iúpiter ar Bharnabas, agus Mercúrius ar Phól, mar ba eisean ba mhó do labhair.

¹³ Agus sagart Iúpiter, go raibh a theampall os cómhair na cathrach, thug sé leis tairbh agus bláith‐fhleisc go dtí na geataí, agus fonn air íodhbairt do dhéanamh mar aon leis na sluaightibh.

¹⁴ Acht nuair do‐chuala na h‐abstail, Barnabas agus Pól ’n‐a thaobh, do réabadar a n‐éadaighe, agus do léimeadar amach i measc an tsluaigh,

¹⁵ ag liúghadh agus g‐á rádh, A dhaoine, créad do b’áil libh a leithéid sin do dhéanamh? Daoine go bhfuil an nádúir chéadna againn agus atá agaibh féin, is eadh sinne, agus atáimíd ag tabhairt deagh‐scéala dhaoibh, go gcaithfidh sibh iompódh ó na neithibh baotha sin chum Dé bhí, do chruthuigh neamh, agus talamh, agus muir, agus a bhfuil ionnta:

¹⁶ an té do leig do na cineadhachaibh, ins na tráthaibh atá imthighthe, siubhal ar a slighthibh féin.

¹⁷ Cibé sin de, níor fhág sé é féin gan fiadhnaise, g‐á chur i gduigsin as ucht an mhaitheasa do‐rinne sé, óir thug sé báisteach agus séasúir thorthacha ó’n spéir dhaoibh, ag líonadh bhúr gcroidhe de bhiadh agus de gháirdeachas.

¹⁸ Agus bíodh gur labhradar ar an gcuma sin, is ar éigin d’éirigh leo na daoine do chosc gan íodhbairt do dhéanamh dóibh.

¹⁹ Acht tháinig Iúdaigh go dtí an áit sin ó Antuaigh agus ó Icónium, do spreag na daoine, agus do ghabh de chlochaibh ar Phól, agus do tharraingt amach as an gcathair é, mar ba dhóigh leo go raibh sé marbh.

²⁰ Acht nuair do bhí na deisceabail ’n‐a seasamh ’n‐a thimcheall, d’éirigh sé, agus do chuaidh sé isteach san gcathair: agus lá ar n‐a bhárach d’imthigh sé mar aon le Barnabas go Derbé.

²¹ Agus tar a éis dóibh an soiscéal do chraobhscaoileadh do mhuinntir na cathrach sin, agus mórán deisceabal do dhéanamh, d’fhilleadar go Listra, agus go h‐Icónium, agus go h‐Antuaigh,

²² ag neartú anamann na ndeisceabal, g‐á spreagadh chum bheith seasamhach san gcreideamh, mar gur tré mórán d’fhulang caithfear ríoghacht Dé do bhaint amach.

²³ Agus tar éis seanóirí do thoghadh dhóibh ins gach eaglais, agus urnaighe agus troscadh do dhéanamh, d’fhágadar iad fá choimirce an Tighearna, go raibh a gcreideamh ann.

²⁴ Agus do ghabhadar tré lár Phisidia, go dtángadar go Pamfilia.

²⁵ Agus tar a éis dóibh an briathar do labhairt i bPérgé, do chuadar síos go h‐Attalia;

²⁶ agus do chuadar ar luing ó’n áit sin go h‐Antuaigh, an áit as ar cuireadh iad fá ghrás Dé chum na h‐oibre do bhí críochnuighthe aca.

²⁷ Agus nuair thángadar, agus do chruinnigheadar an eaglais i gceann a chéile, d’inniseadar gach a ndearna Dia tríotha, agus cionnas mar d’fhoscail sé doras creidimh do na Cineadhachaibh.

²⁸ Agus d’fhanadar tamall maith annsin i bhfochair na ndeisceabal.