Filipigh 4 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ Uime sin, a bhráithre ionmhaine ’n‐a bhfuil dúil mo chroidhe, agus atá mar bhród agus mar choróin agam, seasaidh go daingean san Tighearna, a cháirde dílse.

² Impidhim ar Eúódia, agus impidhim ar Shuntiche, bheith ar aon intinn san Tighearna.

³ Agus impidhim ort‐sa, a chomrádaidhe dhil, congnamh do thabhairt do na mnáibh úd, óir do shaothruigheadar san tsoiscéal i n‐éinfheacht liom‐sa, i n‐éinfheacht le Clément, leis, agus leis an gcuid eile dem’ chómh‐oibrightheoiribh, go bhfuil a n‐ainmneacha thíos i leabhar na beathadh.

⁴ Déanaidh gáirdeachas san Tighearna i gcómhnaidhe: adéarfad arís é, Déanaidh gáirdeachas.

⁵ Bíodh bhur gcaoimhe soiléir do’n uile dhuine. Atá an Tighearna i gcómhgar.

⁶ Ná bíodh imnidhe oraibh fá rud ar bith: acht san uile nidh cuiridh bhur n‐iarrataisí i n‐umhail do Dhia le h‐urnaighe, agus le h‐athchuinghe, agus le breith buidheachais.

⁷ Agus síothcháin Dé sháruigheas gach tuigsin, coimheádfaidh sí bhur gcroidheacha agus bhur smaointe i nÍosa Críost.

⁸ I ndeireadh scéil, a bhráithre, gach a bhfuil fíor, gach a bhfuil uasal, gach a bhfuil glan, gach a bhfuil ’n‐a dhíol grádha, gach a bhfuil fá dheagh‐chlú; gach subháilce, gach éinnidh atá ionmholta, gur ab ortha sin bhéas sibh ag smaoineadh.

⁹ Na neithe d’fhoghlaim sibh, agus do chuala sibh, agus do chonnaic sibh bheith ionnam‐sa, cleachtuighidh‐se na neithe sin: agus béidh Dia na síothchána libh.

¹⁰ Acht do‐ghním gáirdeachas mór san Tighearna, de bhrigh gur aithbheodhuigh sibh anois ar deireadh bhur gcúram im’ thaobh‐sa: is fíor go raibh sibh cúramach, acht do theastuigh faill uaibh chuige.

¹¹ Ní h‐é go bhfuilim ag labhairt mar bhéinn fá easbaidh: óir d’fhoghlaimeas cionnas fanamhain sásta, is cuma cia an staid ’n‐a mbím.

¹² Is eol dom cionnas bheith úiríseal, agus bheith ar mo lánmhian: ar gach slighe agus san uile nidh d’fhoghlaimeas cionnas bheith sáitheach, agus cionnas bheith ocrach, cionnas bheith i bhflúirse, agus cionnas bheith i ngátar.

¹³ Ní fhuil nidh nach dtig liom a dhéanamh le cumas an té neartuigheas mé.

¹⁴ Cia ar bith e, is maith do rinne sibh é, go raibh sibh páirteach liom im’ anró.

¹⁵ Agus atá a fhios agaibh féin, a Fhilipíneacha, nuair d’imthigheas ó’n Maiceadóin, agus an soiscéal ’n‐a thús, nach ndeachaidh eaglais ar bith i bpáirt liom fá bhronnadh agus fá ghlacadh,

¹⁶ acht sibh‐se amháin; óir i dTesaloníca féin dom do chuir sibh congnamh chugam uair nó dó le h‐aghaidh mo riachtanais.

¹⁷ Ní h‐é go bhfuilim ag éileamh aon bhronntanais; acht gur ab amhlaidh atáim ar lorg an tortha rachas cum creideamhna dhaoibh.

¹⁸ Atá gach nidh go h‐iomadamhail agam: atá mo lán‐dóthain agam, óir na neithe tháinig uaibh‐se, atá mar bholadh deagh‐chumhra, íodhbairt ionghlactha, taithneamhach ag Dia, fuaras ó Epafróditus iad.

¹⁹ Agus soláthróchaidh Dia gach a bhfuil i n‐easnamh oraibh do réir a rachmais i nÍosa Críost.

²⁰ Anois glóir do Dhia agus d’ár nAthair go saoghal na saoghal. Amen.

²¹ Beannuighidh do gach naomh i nÍosa Críost. Na bráithre ata im’ fhochair, beannuigheann siad daoibh.

²² Beannuigheann na naoimh go léir daoibh, iad‐san go mórmhór bhaineas le lucht tighe Chéasair.

²³ Grása an Tighearna Íosa Críost go raibh le n‐bhur spiorad.