Eifisigh 2 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ Agus do bhí sibh‐se marbh do dheascaibh bhur bpeacadh agus bhur gcionnta,

² ’n‐a raibh sibh ag siubhal roimh ré do réir cúrsa an tsaoghail seo, do réir prionnsa cumhachta an aeir, an spiorad atá ag oibriú anois i gclainn na h‐easumhlachta.

³ Do chaitheamair‐ne, leis, ár saoghal tráth ’n‐a measc do réir ainmhianta na feola, ag cleachtadh tola na feola agus na h‐intinne, agus do réir dúthchais do bhíomar ’n‐ár gclainn díbheirge, ar nós daoine eile:

⁴ acht Dia, atá saidhbhir i dtrócaire, as ucht an ghrádha mhóir atá aige dhúinn,

⁵ nuair bhíomar marbh de dheascaibh ár gcionnta, do bheodhuigh sé i n‐éinfheacht le Críost sinn (is tré ghrása do slánuigheadh sibh), agus do thóg sé suas sinn i n‐éinfheacht leis,

⁶ agus do chuir sé ’n‐ár suidhe sinn i n‐éinfheacht leis ins na h‐áiteannaibh neamhdha i nÍosa Críost:

⁷ chum go dtaisbeánfadh sé ins na h‐aoisibh do bhí le teacht an‐chuimse saidhbhris a ghrása tré n‐a mhaitheas ’n‐ár dtaobh i nÍosa Críost:

⁸ óir is le grása do slán uigheadh sibh tré chreideamh; ní uaibh féin é: bronntanas Dé is eadh é:

⁹ ní ó oibreachaibh é, ar eagla go ndéanfadh aon duine maoidhmheachas.

¹⁰ Óir is sinne obair a láimhe, do cruthuigheadh i nÍosa Críost chum deagh‐ghníomhartha, d’ullmhuigh Dia roimh ré chum go gcleachtfaimís iad.

¹¹ Cuimhnighidh’ d’á bhrigh sin, sibh‐se Cineadhacha do réir na feola, ar a bhfuil Neamh‐thimcheall‐ghearradh tugtha mar ainm aca‐san ar a dtugtar Timcheall‐ghearradh mar ainm, san bhfeoil, do rinneadh le lámhaibh,

¹² cuimhnighidh go rabhabhar dealuighthe ó Chríost an tráth sin, gearrtha ó mhuinntir Israel, ’n‐bhur gcoimhthigheachaibh do choingheallachaibh na geallamhna, gan dóchas, gan Dia san tsaoghal.

¹³ Acht anois, sibh‐se do bhí i gcéin roimhe seo, atá sibh tabhartha i gcómhgar tré fhuil Chríost.

¹⁴ Óir is eisean ár síothcháin, an té do rinne aon duine amháin de’n dís, agus do leag balla láir na teorann,

¹⁵ tar a éis dó an náimhdeachas do chur ar ceal tré n‐a fheoil, is é sin dlighe na h‐aitheanta i reachtaibh; chum aon duine nua amháin do dhéanamh de’n dís,

¹⁶ ag déanamh síothchána; agus iad do réidhteach le chéile i gcorp amháin chum Dé de bhárr na croise, ag marbhadh an náimhdeachais d’á chionn sin:

¹⁷ agus tháinig sé agus d’fhógair sé síothcháin daoibh‐se do bhí i gcéin, agus síothcháin dóibh‐sean do bhí i gcómhgar:

¹⁸ óir atá ár slighe chum an Athar againn araon, i n‐aon Spiorad amháin, tríd‐sean.

¹⁹ D’á bhrigh sin ní fhuil sibh níos mó ’n‐bhur gcoimhthigheachaibh, ná ’n‐bhur ndeoraidhthibh, acht atá sibh ’n‐bhur lucht aon‐chathrach leis na naomhaibh, ’n‐bhur lucht aointighis ag Dia,

²⁰ atá sibh tógtha ar bhun na n‐abstal agus na bhfáidh gur ab é Críost féin an phríomh‐chloch chúinne dhe;

²¹ go bhfásann an foirgneamh ar fad ’n‐a theampall naomhtha ann san Tighearna, agus é chómhchurtha le chéile i gceart.

²² Is ann atá sibh cómhthoghtha le chéile chum áitreabh do dhéanamh do Dhia san Spiorad.