Apacailipsis (Taispeántadh) 15 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ Agus do chonnacas cómhartha mór eile ar neamh, cómhartha mór, iongantach, seacht n‐aingle agus seacht bpláigheanna aca, na pláigheanna deireannacha óir is leo‐san cóimhlíontar díbheirg Dé.

² Agus do chonnacas mar bhéadh fairrge ghloine, agus í measctha le teinidh; agus iad‐san tháinig go buadhach ó’n ainmhidhe, agus ó n‐a íomháigh, agus ó uimhir a ainme, ’n‐a seasamh le h‐ais na fairrge gloine, agus cláirseacha Dé aca.

³ Agus do bhíodar ag canadh amhráin Mhaoise seirbhísigh Dé, agus amhráin an Uain, g‐á rádh, Is mór, iongantach iad t’oibreacha, a Thighearna, a Dhia Uile‐chumhachtaigh. Is cóir, fírinneach iad do shlighthe, a Righ na gcinidheach.

⁴ Cia h‐é nach mbéidh eagla air rómhat, a Thighearna, agus nach dtiubhraidh glóir dot’ ainm? Óir is tusa amháin atá naomhtha; agus tiocfaidh na cinidheacha uile agus sléachtfaidh siad rómhat; óir atá do bhreitheamhnaisí lán‐fhoillsighthe.

⁵ Agus tar éis na neithe seo do dhearcas, agus do foscladh teampall tabernacail na fiadhnaise ar neamh:

⁶ agus na seacht n‐aingle go raibh na seacht bpláigheanna aca, tháinig siad amach as an teampall, línéadach glan‐úr umpa, agus creasa óir i dtimcheall a n‐ucht ortha.

⁷ Agus thug ceann de na ceithre h‐ainmhidhthibh seacht soithighe óir do na seacht n‐ainglibh, agus iad lán de dhíbheirg Dé mhaireas go saoghal na saoghal.

⁸ Agus do líonadh an teampall de dheatach ó ghlóir Dé, agus ó n‐a chumhacht; agus níor fhéad aoinneach dul isteach san teampall nó go raibh deireadh déanta de sheacht bpláigheannaibh na seacht n‐aingeal.