Apacailipsis (Taispeántadh) 10 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ Agus do chonnacas aingeal tréan eile ag teacht anuas ó neamh, néall mar chlúdach air, agus bogha ceatha os a chionn, agus do bhí a ghnúis cosmhail leis an ngréin, agus bhí a chosa cosmhail le colamhnaibh téineadh;

² agus do bhí leabhar beag ar fhoscailt ’n‐a láimh aige: agus do chuir sé a leath‐chos dheas ar an bhfairrge,

³ agus a leath‐chos chlé ar an talamh; agus do ghlaodh sé de ghuth árd mar bhéiceas leomhan: agus nuair do ghlaodh, do labhair glórthaí na seacht dtóirneacha.

⁴ Agus nuair do labhair na seacht dtóirneacha, do bhíos ar tí scríobhadh, agus do chualas an glór ó neamh adubhairt, Cuir séala ar na neithibh adubhairt na seacht dtóirneacha, agus ná scríobh iad.

⁵ Agus an t‐aingeal do chonnacas ’n‐a sheasamh ar an bhfairrge agus ar an talamh, do thóg sé a lámh dheas suas chum neimhe,

⁶ agus do dhearbhuigh sé ar an té mhaireas go saoghal na saoghal, an té do chruthuigh neamh agus a bhfuil ann, agus an talamh agus a bhfuil ann, agus an fhairrge agus a bhfuil innti,

⁷ nach mbéidh tuilleadh moille: acht i laethibh glóir an seachtmhadh h‐aingil, nuair thosnuigheas sé ar shéideadh, annsin is eadh cóimhlionfar rúindiamhair Dé, do réir mar d’fhoillsigh sé d’á sheirbhíseachaibh, na fáidhe é.

⁸ Agus an glór do chualas ag labhairt ó neamh, do labhair sé liom arís, agus adubhairt, Imthigh, glac an leabhar atá ar fhoscailt i láimh an aingil atá ’n‐a sheasamh ar an bhfairrge agus ar an talamh.

⁹ Agus do chuadhas chum an aingil, agus d’iarras air an leabhar beag do thabhairt dom. Agus adubhairt seisean liom, Glac agus sluig siar é; déanfaidh sé do bholg searbh, acht béidh sé chómh milis le mil id’ bhéal.

¹⁰ Agus do ghlacas an leabhar beag as láimh an aingil, agus do shluigeas siar é; agus do bhí sé chómh milis le mil im’ bhéal, acht nuair do bhí sé ithte agam, do rinneadh mo bholg searbh.

¹¹ Agus adubhradh liom, Caithfidh tú tarngaireacht do dhéanamh fós i dtaobh a lán poibleacha, agus cinidheach, agus teangthach, agus righthe.