1 Corantaigh 8 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ Anois i dtaobh bidh atá íodhbartha d’íodhalaibh: atá a fhios againn go bhfuil eolas ag gach duine againn. Cothuigheann eolas uabhar, acht is é an grádh do‐bheir deaghshampla.

² Má mheasann aoinneach go bhfuil eolas ar aon nidh aige, ní fhuil eolas aige ar nidh ar bith mar ba chóir;

³ acht má tá grádh ag duine do Dhia, is eolach dó an duine sin.

⁴ Uime sin i dtaobh biadh d’ithe atá íobartha d’íodhalaibh, atá a fhios againn nach éinnidh íodhal ar domhan, agus nach bhfuil ann acht aon Dia amháin.

⁵ Óir bíodh go bhfuil neithe go dtugtar déithe ortha ar neamh agus ar talamh; mar tá a lán déithe agus a lán tighearnaí ann;

⁶ mar sin féin n fhuil againne acht aon Dia amháin, an tAthair, ó n‐a dtagann gach uile nidh, agus sinne le n‐a aghaidhsean; agus aon Tighearna Íosa Críost amháin, tré n‐a bhfuil an uile nidh ann, agus sinne tríd‐sean.

⁷ Acht ní fhuil an t‐eolas sin ag gach duine; óir atá daoine ann atá cleachtuighthe ar an íodhal, itheas a mbiadh mar bhiadh íodhbartar d’íodhal; agus ó thárla a gcoinsias bheith lag, saluightear é.

⁸ Acht ní molfar sinn i bhfiadhnaise Dé ar son bidh; óir muna n‐ithimíd ní miste sinn é, agus má ithimíd, ní fearr‐de sinn é.

⁹ Acht tabhraidh do bhur n‐aire nach mbéadh an tsaoirse sin agaibh ’n‐a ceap tuislidh do’n dream atá lag.

¹⁰ Óir má chíonn aon duine thusa go bhfuil eolas agat id’ shuidhe chum bidh i dteampall an íodhail, nach neartóchar coinsias an té atá lag chum neithe atá íodhbartha d’íodhalaibh d’ithe?

¹¹ Agus de chionn t’eolais‐se milltear an té atá lag, an bráthair go bhfuair Críost bás ar a shon.

¹² Mar sin de, ag peacú i n‐aghaidh na mbráthar agus ag lot a gcoinsiais laig, is amhlaidh pheacuigheas sibh i n‐aghaidh Chríost.

¹³ D’á bhrigh sin, má bheir biadh adhbhar scannail dom’ bhráthair, ní íosad feoil go deo, ar eagla go gcuirfinn ceap tuislidh roimh mo bhráthair.