Gníomhartha 8 - Na Cheithre Soisgéil agus Gníoṁartha na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL VIII. Na Samaritánaigh dá n-iompód ag Pilib chun an chreidimh agus an coillteánach da bhaisteadh aige.

¹ Ansan do deinead, ins na laethibh sin íde ana-dhian ar an eaglais a bhí i nIerúsalem agus do sgaipeadh na daoine go léir tré chríochaibh Iúdaéa agus Shamaría, ach amháin na h-Aspoil.

² Agus thug daoine diadha aire do Stiophán agus chaoineadar é go mór.

³ Ach bhí léirsgrios ag Saul ’á dhéanamh ar an eaglais, é ag dul isteach ins na tighthibh agus fir agus mná aige ’á tharrac amach agus é ’ghá gcur i mbraighdineas.

⁴ Ach an mhuinntir a sgaipeadh do ghluaiseadar rómpa ag craobhsgaoile bréithre Dé.

⁵ Agus chuaidh Pilib síos go cathair Samaría agus bhí sé ag craobhsgaoile Críost dóibh sin.

⁶ Agus thug na daoine aire do chainnt Philibh agus d’éisteadar leis do thoil a chéile, mar chonnacadar na mírbhúiltí a bhí aige ’á dhéanamh.

⁷ Mar bhí a lán acu ’na raibh spioraidí truaillighthe ionta agus go n-imthíghdís asta ag éigheamh go h-árd.

⁸ Agus a lán a bhí míllte agus a bhí bacach do leighiseadh iad.

⁹ D’á bhrígh sin bhí áthas mór sa chathair sin. Ach bhí fear áirithe d’ar bh’ ainim Símón agus bhí sé ’n-a dhraoi sa chathair roimhe sin agus é ag mealladh muinntire Shamaría, ’ghá rádh gur dhuine mór éigin é,

¹⁰ Agus thugadh na daoine go léir, beag agus mór, cluas dó, agus deiridís: Cómhacht Dé é seo, an chómhacht ar a dtugtar mór-chómhacht.

¹¹ Agus d’éistidís leis, mar bhíodar meallta le n-a chuid draoidheachta aige ar feadh abhfad.

¹² Ach nuair a chreideadar Pilib agus é ag craobhsgaoile i dtaobh rígheachta Dé, do baisteadh iad, idir fhearaibh agus mná, i n-ainim Íosa Críost.

¹³ Ansan do chreid Símón féin agus do baisteadh é, agus d’fhan sé i bhfochair Philib. Agus nuair a chíodh sé na mírbhúiltí d’á ndéanamh, agus na cómhachta thar na beartaibh, bhíodh iongna agus alltacht air.

¹⁴ Ansan d’airigh na h-Aspoil a bhí i n-Ierúsalem go raibh Samaria tar éis bréithir Dé do ghlacadh agus chuireadar Peadar agus Eóin ag triall ortha.

¹⁵ Agus nuair a thánadar dheineadar guidhe ar a son, go nglacfaidís an Spioraid Naomh.

¹⁶ Óir ní raibh tagaithe aige fós i n-aoinne acu; ní rabhdar ach baistithe i n-ainim an Tighearna Íosa.

¹⁷ Ansan do chuireadar a lámha ortha agus do ghlacadar an Spioraid Naomh.

¹⁸ Nuair a chonnaic Símón, ámh, an Spioraid d’á thabhairt tré dhul fé láimh na n-Aspol do tharraig sé airgead dóibh, Agus dubhairt sé:

¹⁹ tugaidh dómhsa an cómhacht san, i dtreo, an t-é go gcuirfead mo lámh air go nglacfaidh sé an Spioraid Naomh. Dubhairt Peadar leis, ámh:

²⁰ Íde ar do chuid airgid agus ort féin, óir do mheasais gur féidir tabharthas Dé dh’fhághail ar airgead.

²¹ Ní’l páirt ná baint agatsa leis an ngnó so, mar ní díreach do chroidhe i láthair Dé.

²² Déin aithríghe, d’á bhrígh sin, sa n-olc so atá déanta agat, agus iarr ar Dia, féachaint an maithfí dhuit an smuíneamh so a tháinig ad chroidhe.

²³ Óir chím go bhfuilir i ndomblas seirbhthin agus fé chuibhreach an uilc.

²⁴ Agus d’fhreagair Símón agus dubhairt: Cuiridh-se bhúr nguidhe chun an Tighearna ar mo shon ionus ná tiocfadh orm aon nídh de sna neithibh sin atá ráidhte agaibh.

²⁵ Agus thánadar-san tar n-ais go Ierúsalem, tar éis bhriathar an Tighearna do dhearbhadh agus do labhairt, agus dheineadar craobhsgaoile tré n-a lán de chríochaibh na Samaritánach.

²⁶ Ansan do labhair aingeal an Tighearna le Pilib agus dubhairt sé: Eirigh agus imthigh ó dheas chun na h-áite ‘na bhfuil an bhóthar ó Ierúsalem go Gása; is fásach an áit.

²⁷ D’eirigh sé agus d’imthigh sé. Agus féach, bhí fear ó Éthiópia, coillteánach cómhachtach le bhanríghin Éthiópia, le Candacé, fear a bhí os cionn a saidhbhris go léir aici, agus bhí sé tar éis teacht go Ierúsalem chun Dia d’adhradh’;

²⁸ Agus bhí sé ag dul thar n-ais agus é ’n-a shuide ’n-a charbhad, agus lsáias fáidh aige d’á léighe.

²⁹ Agus dubhairt an Spioraid le Pilibh: Imthigh anonn agus cuir thu féin i n-aice an charbaid sin.

³⁰ Tháinig Pilib i n’aice agus d’airigh sé é ag léighe Isáias fáidh, agus dubhaint sé: An dóigh leat a’ dtuigeann tú an nídh atá agat d’á léighe?

³¹ Dubhairt seisean: Agus conus is féidir dom é thuisgint mura dtaisbeánaid duine éigin dom é? Agus d’iarr sé an Philib dul suas agus suide i n’aice.

³² Agus sidé an áit de’n sgriptiúir a bhí aige dá léighe: Do seólad chun a mharbhtha é mar a seólfí caora; agus, an nós an uain a bheadh gan guth i láthair a bhearbóra, níor osgail sé a bhéal.

³³ I n-úmhluigheacht do tógadh uaidh a bhreitheamhantas. Cé neósfaidh a gheinealach? Óir thógfar a bheatha de’n dtalamh.

³⁴ Agus d’fhreagair an coillteánach agus dubhairt sé le Pilibh: Athchuinghim ort cia air go labhrann an fáidh an chainnt sin? an air féin nú an ar dhuine eile?

³⁵ Ansan d’osgail Pilibh a bhéal agus thusnuigh sé leis an sgriptiúir sin agus do chraobhsgaoil sé Íosa dhó.

³⁶ Agus, ag cur na slíghe dhíobh dóibh thánadar mar a raibh uisge, agus dubhairt an coillteánach: Féach an t-uisge, cad ’tá am chosg air go mbaistfí mé?

³⁷ Ach dubhairt Pilibh: Má chreideann tú ód’ chroidhe go h-iomlán ní misde é. Agus d’fhreagair seisean agus dubhairt: Creidim gur b’é Mac Dé Íosa Críost.

³⁸ Agus d’órduigh sé an carbad do stop agus thúirlingeadar araon sa n-uisge, Pilib agus an coillteánach, agus do bhaist sé é.

³⁹ Agus nuair a thánadar aníos as an uisge d’fhuadaigh Spioraid an Tighearna Pilib agus ní fheacaidh an coillteánach a thuille é. Ach d’imthigh sé a bhóthar féin agus áthas air.

⁴⁰ Agus do fuaradh Pilib i n-Asótos agus ghluais sé tríd an dtír ag craobhsgaoile an tSoisgéil ins na catharachaibh go léir chun go dtáinig se go Caésaréa