Gníomhartha 15 - Na Cheithre Soisgéil agus Gníoṁartha na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL XV. Aighneas i dtaobh tímpallghearradh. Cinneadh cómhairle Ierúsaleim agus a leitir.

¹ Agus tháinig daoine áirithe anuas ó Iúdaéa agus bhíodar ag teagasg na mbráithre: Mura ndéanfar tímpallghearradh oraibh (ar siad) do réir dlíghe Mhaoise ní féidir bhúr slánú.

² Cuir Pól agus Barnabas ’na gcoinnibh agus ní go lag é. Ansan do shocaruigheadar ar Pól agus Barnabas, agus raint daoine ó’n dtaobh eile, do dhul go dtí na h-Aspuil agus na sagairt a bhí i n-Ierúsalem, i dtaobh an sgéil.

³ Ansan do chuir an eaglais chun siubhail iad san agus thánadar tré Phoenicé agus tré Shamaría agus iad ’gá innsint conus mar a bhí na geinte ag iompáil, agus chuireadar áthas mór ar na bráithribh go léir.

⁴ Agus nuair a thánadar go Ierúsalem bhí fáilte rómpa ag au eaglais agus ag na h-Aspuil agus ag na seanóiríbh, agus iad ’gá innsint cad iad na neithe móra a bhí déanta ag Dia tríotha.

⁵ Ach d’eirigh cuid d’aicme na bhFairisíneach, a bhí tar éis an chreidimh a ghlacadh, agus dubhradar: Ní fuláir tímpallghearradh do dhéanamh ortha agus a chur fhiachaibh ortha dlígh Mhaoise cimeád.

⁶ Ansan do tháinig na h-Aspuil agus na seanóirí i gceann a chéile chun an sgéil sin a bhreithniú.

⁷ Do deineadh mórán aighnis. Ansan d’eirigh Peadar agus dubhairt sé leo: A fheara, a bhráithre, is eól daoibh conus mar a dhein Dia toghadh eadrainn fadó gur as mo bhéal-sa do chloisfeadh na geinte briathar an tSoisgéil agus do ghlacfaidís an creideamh.

⁸ Agus Dia a chíonn an croidhe, thug sé fiadhnaise ’na bhfábhar, mar do thug sé an Spioraid naomh dóibh fé mar a thug se dhúinne é.

⁹ Agus niór dhein sé aon deifrígheacht idir sinne agus iadsan, mar do ghlan sé a gcroidhe leis an gcreideamh.

¹⁰ Cad chuige dhaoibh, d’á bhrígh sin, bheith ag tathant ar Dhia go gcuirfeadh sé ar mhuinéalaibh na ndeisgiobul cuing nár fhéad ár n-aithreacha ná sinne a dh’iompar?

¹¹ Ach creidimíd go saorfar sinne, agus iadsan mar an gcéadna, tré ghrásta ár dTighearna Íosa Críost.

¹² Ansan d’fhan na daoine go léir ciúin agus bhíodar ag éisteacht le Pól agus le Barnabas ’ghá innsint cad iad na mírbhúiltí uathbhasacha a bhí déanta ag Dia tríotha féin imeasg na ngeinte.

¹³ Agus nuair éisteadar dfhreagair Séamus agus dubhairt sé: a fheara, a bhráithre, éistidh liom.

¹⁴ Tá innste ag Símón conus mar a d’fhéach Dia ar dtúis ar na geintibh chun go dtógfadh sé asta pobul d’á ainim féin.

¹⁵ Agus tá cainnt na bhfáidh ag teacht isteach leis sin, do réir mar atá sgríobhtha:

¹⁶ Tar éis na neith sin fillfead agus cuirfead suas airís an tabernacul so Dháibhid atá ar lár, agus deiseóchad a bhfuil briste dhe, agus cuirfead ’n-a sheasamh airís é,

¹⁷ I dtreó go loirgeóchaid an chuid eile de sna daoine an Tighearna, agus na geinte go léir, ’na bhfuil m’ainim dá ghlaodhach os a gcionn, adeir an Tighearna agus na neithe sin aige ’á déanamh.

¹⁸ Tá fios a oibre féin ag an dTighearna ó thusach an tsaoghail.

¹⁹ Dá bhrígh sin isé mo bhreiteamhantas-sa, gan buaireamh a chur ar na daoine atá iompuighthe chun Dé as na geintibh,

²⁰ Ac sgríobhadh chúcha, iad féin a sheachaint ar thruailliú íomh-ághthach, agus ar dhrúis, agus ar fheóil thachtaithe, agus ar fhuil.

²¹ Óir tá ag Maois, ó’n seanaimsir, i ngach cathair, daoine chun é dh’fhógairt ins na sinagógaibh, mar a léigtear é gach sabbóid.

²² Ansan do shocaruigh na h-Aspuil agus na seanóiri agus an eaglais go léir ais go gcurfí go h-Antioch, i n-aonfheacht le Pól agus le Barnabas, Iúdás ar a dtugcí Barnabas, agus Sílas, fir thosaigh imeasg na mbráithre,

²³ Agus go gcurfi an sgríbhinn seo ar a lámhaibh: “Ó sna h-Aspuil, agus ó sna seanóirí, na bráithre, chun na mbráthar ngeinteach atá i n-Antioch agus i Siria agus i gCilicia, ag beannúghadh dhóibh.

²⁴ Toisg gur airígheamair go ndeaghaidh daoine amach uainne agus gur chuireadar buaireamh oraibhse, ag suathadh bhur n-aigne le neithibh nár órduigheamairne,

²⁵ Do thánamair i bhfochair a chéile agus do socaruígheamair ar fhearaibh do thogha agus do chur chúghaibh i n-aonfheacht le n-ár gcáirdibh ionmhuine Barnabas agus Pól,

²⁶ Fir a thug a n-anam ar son ainime ár dTighearna Íosa Críost.

²⁷ Tá curtha uainn againn, d’á bhrígh sin, Iúdás agus Sílas agus neosfaid siad san daoibh ó bhéal, na neithe céadna.

²⁸ Is toil leis an Spioraid Naomh agus linne gan a thuille ualaigh do chur oraibhse ach an méid seo atá riachtanach .i.,

²⁹ Ná h-íosfaidh sibh neithe do h-ídhbreadh d’íomhághthibh, ná fuil, na feóil a tachtadh, agus go staonfaidh sibh ó dhrúis. Má dhéineann sibh an méid sin beidh an sgéal go maith agaibh. Slán libh.”

³⁰ Ansan do cuireadh iad-san chun siubhail agus chuadar síos go h-Antioch, agus chruinnígheadar an pobul agus thugadar uatha an sgríbhinn,

³¹ Agus nuair a léigheadh é bhí áthas ortha mar gheall ar an sólás.

³² Ach fáidhí ab eadh Iúdás agus Sílas féin agus deineadar mórán cainnte leis na bráithribh agus thugadar mórán sólás dóibh agus mórán misnigh.

³³ Ansan d’fhanadar ann rainnt aimsire agus ’n-a dhiaidh san do chuir na bráithre chun siubhail iad go síothach ag triall ar an muinntir á chuir uatha iad.

³⁴ Ach do shocaruigh Sílas ar fhanmhaint ann agus chuaidh Iúdás i n’aonar thar n-air go Ierúsalem.

³⁵ agus d’fhan Pól agus Barnabas i n-Antioch, ag teagasg agus ag craobhsgaoile bréithir an Tighearna, mar aon le mórán eile daoine.

³⁶ Ansan, tar éis rainnt laethanta dubhairt Pól le Barnabas: Iompuighmís agus tugaimís cuaird ar na bráithribh, tré sna cathrachaibh go léir ionar chraobhsgaoileamair briathar an Tighearna, féachaint conas atá an sgéal acu.

³⁷ Ach ba mhian le Barnabas Eóin, ar a dtugtí Marcus, do bhreith leis.

³⁸ Dubhairt Pól, ámhthach, nár cheart dóibh an duine sin a ghlacadh, (mar gur imthigh sé uatha i bPamphilia agus nár chuaid sé sa n-obair leó).

³⁹ Agus bhí easaontacht ann i dtreó gur sgaradar le n-a chéile, agus chuaidh Barnabas ar luing go Cuprus agus do rug sé Marcus leis.

⁴⁰ Agus do rug Pól Sílas leis agus ghluais sé chun siúbhail, agus chuir na braithre fé chomairche ghrásta Dé é.

⁴¹ Agus shiúbhluigh sé Siria agus Cilicia, ag chur misnigh ar na h-eagailsíbh, agus ’ghá rádh leó aitheanta na h-Aspol agus na seanóirí do chimeád.