Matha 10 - Na Ceithre Soiscéil agus Gníomhartha na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara

Caibidil X Cuireann Críost an dáréag Abstal amach ar fud na tíre, agus bheir sé cumhacht dóibh míorbhailte a dhéanamh. Bheir sé teagasc dóibh.

¹ Agus nuair a ghoir sé chuige a dhá dheisciobal déag, thug sé cumhacht dóibh ar spioraid neamhghlana, chun iad a theilgean amach, agus chun gach galar agus gach tinneas a leigheas.

² Agus is iad seo ainmneacha an dá Abstal déag: Síomon, dá ngoirtear Peadar, an chéad duine, agus Aindrias, a dhearbhráthair.

³ Séamus, mac Shebede, agus Eoin a dhearbhráthair, Pilip agus Partholán, Tomás agus Maitiú, an puibliocánach, agus Séamus, mac Alpheuis agus Taddéus.

⁴ Síomon, an Cananéach, agus fosta Iúdas Iscariot, an té a bhraith é.

⁵ Agus chuir Íosa uaidh an dáréag seo, agus thug sé aithne dóibh, ag rádh: Ná gabhaigidh go bealach na gcinidheach, agus ná téighigidh isteach i gcathracha na Samáiriteánach:

⁶ Acht ina ionad sin téighigidh chuig na caoirigh seachráin as tigh Israéil.

⁷ Agus ar imtheacht díbh, déanaigidh seanmóireacht, agus abraigidh go bhfuil ríoghacht na bhflaitheas druidthe linn.

⁸ Leigheasaigidh na h-easláin, tógaigidh na mairbh, glanaigidh na lobhair, teilgigidh amach deamhain. I n-aiscidh a fuair sibh, tabhairigidh uaibh i n-aiscidh.

⁹ Ná soláthruighigidh ór, ná airgead geal, ná airgead ruadh i bhur gcriosa,

¹⁰ Ná mála le h-aghaidh an bhóthair, ná dhá chóta, ná bróga, ná bata: óir is fiú a chuid bídh an t-oibridhe.

¹¹ Agus cibé ar bith cathair nó baile ina rachaidh sibh isteach, cuirigidh tuairisc déagh-dhuine ann, agus fanaigidh annsin nó go bhfágaidh sibh.

¹² Agus ag dul isteach i dtigh díbh, beannuighigidh dó, ag rádh: Go raibh síothcháin ag an tigh seo.

¹³ Agus má’s fiú é an teach sin, tiocfaidh bhur síothcháin air; acht munar fiú é, pillfidh bhur síothcháin thar ais chugaibh.

¹⁴ Agus muna bhfáiltighidh duine rómhaibh, cibé ar bith é, agus muna n-éistidh sé le bhur mbriathra, téighigidh amach as an tigh, nó as an chathair sin, agus craithigidh an dusta de bhur gcosa.

¹⁵ Amén adeirim libh, béidh sócamhal ag tír Shodoim agus Ghomorra ar lá an bhreitheamhnais thar mar bhéas ag an chathair sin.

¹⁶ Féach, cuirim-se sibh mar chaoirigh imeasc mac tíre. Ar an adhbhar sin, bígidh glic mar na naithreacha nimhe, agus sodhanta mar na colmháin.

¹⁷ Acht bígidh ar bhur gcoimhéad ar na daoine. Óir bhéarfaidh siad ar láimh sibh i gcómhairleacha, agus sciúrsálfaidh siad sibh ina sineagóga:

¹⁸ Agus bhéarfar os cómhair uachtarán, agus ós cómhair ríghthe sibh ar mo shon-sa, mar fhaidhnaise dóbhtha-san, agus do na cinidheacha.

¹⁹ Agus nuair a bhéarfar ar láimh sibh, ná bígidh imnidheach fá’n dóigh ná fá’n nídh a labharfas sibh: óir bhéarfar díbh an uair sin cad é a labharfas sibh.

²⁰ Óir ní sibh-se a labhras, acht Spiorad bhur n-Athar, a labhras ionnaibh.

²¹ Agus bhéarfaidh dearbhráthair dearbhráthair suas chun báis, agus athair mac, agus éireochaidh clann i n-aghaidh aithreach agus máithreach, agus cuirfidh siad chun báis iad.

²² Agus béidh fuath ag an uile dhuine oraibh ar son m’ainme se. Acht an té a fhulaingeochas go dtí an deireadh, is é a shlánóchar.

²³ Agus nuair a ghéirleanfas siad sibh san chathair seo, teichigidh go cionn eile. Amén adeirim libh, ní bhéidh cathracha Israéil críochnuighthe agaibh go dtí go dtigidh Mac an Duine.

²⁴ Ní fhuil an deisciobal ós cionn a mháighistir, ná an seirbhíseach ós cionn a thighearna.

²⁵ Is leor do’n deisciobal a bheith mar a mháighistir, agus do’n tseirbhíseach mar a thighearna. Má thug siad Beelsebub ar fhear an tighe, nach lugha go mór sin a thabhairt ar mhuinntir a thighe?

²⁶ Ar an adhbhar sin, ná bíodh eagla oraibh rompa. Óir ní fhuíl dadamh foluighthe nach bhfoillseochar, ná aon nídh fá cheilt nach mbéidh fios air.

²⁷ An rud a deirim-se libh san dorchadas, abraigidh é san tsolus, agus an rud a chluin sibh i gcogar, craobhscaoiligidh é ó mhullaigh na dtighthe.

²⁸ Agus ná bíodh eagla oraibh rompa siúd a mharbhas an corp, agus nach dtig leo an t-anam a mharbhadh; acht go mba mhó bhur n-eagla roimh an té a dtig leis anam agus corp a mhilleadh i n-ifreann.

²⁹ Nach ndíoltar dhá ghealbhán ar fheoirling? Agus ní thuitfidh aon cheann acu ar an talamh gan bhur n-Athair.

³⁰ Acht tá cómháireamh fiú ar ruibeacha bhur gcinn go h-uile.

³¹ Ná bíodh eagla oraibh, dá bhrígh sin; Is feárr sibh-se ná mórán gealbhán.

³² Gach aoinneach, ar an adhbhar sin, a admhóchas mise ós cómhair na ndaoine, admhóchaidh mise eisean fosta ós cómhair m’Athar atá ar neamh.

³³ Acht cibé a shéanfas mise ós cómhair na ndaoine, séanfaidh mise eisean fosta ós cómhair m’Athar atá ar neamh.

³⁴ Ná measaigidh go dtáinic mise a chur síothchána ar an talamh: ní tháinic mé a chur síothchána, acht claidheamh.

³⁵ Óir tháinic mé chun duine a chur i n-achrann le n-a athair, agus inghean le n-a máthair, agus bainchliamhain le máthair a céile.

³⁶ Agus is iad muinntir a theaghlaigh féin náimhde an duine.

³⁷ An té ar annsa leis athair nó máthair ná mise, ní fiú mise é; agus an té ar annsa leis mac nó inghean ná mise, ní fiú mise é.

³⁸ Agus an té nach nglacann a chros, agus nach leanann mise, ní fiú mé é.

³⁹ An té a gheibh a anam, caillfidh sé é, agus an té a chaillfeas a anam ar mo shon-sa, gheobhaidh sé é.

⁴⁰ An té a ghlacas libh-se, glacann sé liom-sa, agus an té a ghlacas liom-sa, glacann sé leis an té a chuir uaidh mé.

⁴¹ An té a ghlacas le fáidh i n-ainm fáidh, gheobhaidh sé luach saothair fáidh, agus an té a ghlacas le fíréan i n-ainm fíréin, gheobhaidh sé luach saothair fíréin.

⁴² Agus cibé ar bith a bhéarfas fiú cupa uisce fhuair le h-ól do chionn de na daoine is lugha acu seo i n-ainm deisciobail, amén adeirim libh, ní chaillfidh sé a luach saothair.