Rut 2 - An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

Caibidil II. Rút ag Dioghluim na ndéasa arbha a machaire Bhóas, ata so ag inniseadh ge thaínig dhe.

¹ Agus do bhi fear gaóil ag Naomi a ttaobh a fir, duine cumhachdach a saidhbhrios, do shliochd Elimelech; agus a sé dob ainm dhó Boas.

² Agus a dubhairt Rút an Moabíteach re Naomi, Léig dhamhsa a nois dul fan machaire, chum déasa arbha do dhioghluim a ndiáigh an té a bhfagha mé grása iona radharc. Agus a dubhairt sisi ría, Imthigh a inghean.

³ Agus do imthigh sisi, agus tháinic sí, agus do bhí ag díoghluim déus a ndiaigh na mbuainaigh annsa mhachaire: agus tárla a ndán di teagmháil ar an gcuid dón mhachaire noch fa le Boas, noch do bhí do shliochd Elimelech.

⁴ ¶ Agus, féach, tháinig Boas ó Bhetlehem, agus a dubhairt ris na buanuighibh, Go raibh an TIGHEARNA maille ribh. Agus do fhreagradarsan é, go mbeanuigh an TIGHEARNA thusa:

⁵ Ann sin a dubhairt Boas re na shearbhfhoghantuigh do fhuirigh ós cionn na meithle. Cía ar leis an cailínsi?

⁶ Agus do fhreagair an searbhfhoghantuigh do cuireadh ós cionn na meithle, agus a dubhairt, Ag so an cailín Mhóabiteach tháinic ar a haís as tír Mhóab lé Naomi;

⁷ Agus a dubhairt sí, Guidhim thú, léig dhamh déasa do dhioghluim agus do thionól a ndiaigh na meithle a measc na bpunann: mar sin do tháinic sí, agus dfan ó mhaidin gus a nois, achd gur fhan sí tamall beag annsa tigh.

⁸ Ann sin a dubhairt Boas re Rút, Nach ccluin tú, á inghean? Ná héirígh do dhioghluim aír áon mhachaire oile, agus ná fág so, achd fan ann so go daingion a naice mo chailíneadhsa:

⁹ Bídis do shúile ar an mhachaire a mbéid síad ag buáin, agus lean íad: nach ar fhúagair misi do na hogánuibh gan buáin ríot? agus a nuáir bhías tart ort, imthigh chum na soitheach, agus ibh deoch as an ní do thairngiodar na hóganuigh.

¹⁰ Ann sin do thuit sisi air a haghaidh agus do umhluigh sí í féin gus an ttalamh, agus a dubhairt ris, Cred fá bhfuáir misi grása ann do radharc, as a mbéarthá aithne orum, agus mé am choimhitheach?

¹¹ Agus do fhreagair Boas, agus a dubhairt ría, Do taisbeanadh dhámhsa go hiomlán, a nuile ní dá ndéarna tú dot bhainchliamhuin ó fuáir thfear bás: agus mar dfág tú hathair agus do mhathair, agus an tír ann ar rugadh thú, agus mar tháinic tú a ccionn daoine nar bhaithnidh dhuit roimhe so.

¹² Go ccúitigh an TIGHEARNA do shaothar riot, agus go bhagha tú luaidheachd iomlán ón TIGHEARNA Día Israel, a ttáinic tú fa na sciathánuibh, do chur dóthchuis ann.

¹³ Ann sin a dubhairt sí, Faghaim fabhar ad lathair, á thighearna; do chionn go ttúg tú sólás damh, agus gur labhair tú go muinnteardha red sheirbhiseach, matá nach bhfuilim cosmhuil re haon dot chailinibh féin.

¹⁴ Agus a dubhairt Boas ría, Tárr annso a naimsir bídh, agus ith don narán, agus tum do ghreim annsa bhfinéagra. Agus do shuigh sí láimh ris na buainaighibh: agus do sheachuid sesion grán doíte dhi, agus duaidh sí, go raibh sí saitheach, agus gur fhág sí fuighioll.

¹⁵ Agus a nuáir do eírigh sí suás do dhioghluim, do áithin Boas dá óganachuibh, ga radh, Ná bacaidh dhi dhioghluim do dhéanamh a measc na bpunnann, agus ná cuiridh naíre uirre.

¹⁶ Agus léigidh tuitim do chuid do na dórnanuibh ar lár déantoisg roimpe, agus fágbhuidh iad, go ndioghluimidhsi iad, agus na haithisighidh í.

¹⁷ Marsin do rinne sí dioghluim annsa mhachaire go tráthnona, agus do lom sí ar dhioghluim sí: agus do bhí sé timchioll ephah eórna.

¹⁸ ¶ Agus do thóg sí ar a muin é, agus do chúaidh don chathruigh: agus ar bhfaícsin dá mathairchliamhuin ar dhioghluim sí: agus gur tharruing sí amach, agus go ttug dhi ar thaisgidh sí déis bheith sáitheach.

¹⁹ Agus a dubhairt a mathairchlíamhuin riá, Cáit a ndéarna tú dioghlum a niugh? agus cáit ár sháorthaigh tú? go madh beannuigh an té do chuir aithne ort. Agus dinnis sisi dá mathairchlíamhuin cía a bhfochair ar dhioghluim sí sin, agus a dubhairt sí, A sé ainm an té a bhfochair ar sháorthuigh mé a niugh, Boas.

²⁰ Agus a dubhairt Naomi ré na bainchliamhuin, Go madh beannuigh eision ón TTIGHEARNA, noch nar dhearmuid a chinéul don bheó agus don mharbh. Agus a dubhairt Naomi ría, Atá an te sin fogus a ngáol dúinn, áon do na dáoinibh gáoil is foigsi dhúinn.

²¹ Agus a dubhairt Rút an Moabíteach, A dubhairt sé fós riom, caithfidh tú bheith go daingion láimh rem ógánachaibh, nó go ccríochnuighid síad mfoghmhar uile.

²² Agus a dubhairt Naomi re na bainchliamhuin Rút, Is maith, do dhéana tusa a inghion, dul amach lena chailínibhsion, chor nach tteagmhaid riot a néanmhachaire oile.

²³ Marsin dfan sí go cinnte a bhfochair chailíneadh Bhoas do dhioghlum go deireadh foghmhair na heórna agus fhoghmhair na cruithneachda; agus do rinne sí comhnuighe a bhfochair a mathairchleamhna.