Iób 16 - An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

Caibidil XVI. Gearán Iób. 7 Fáth a dhoilghios, 17 agus fós a mheisneach.

¹ Annsin do fhreagair Iób agus a dubhairt,

² Do chúala mé mórán dá leithéidibh sin do neithibh: is buáidheartha na cobharthacha sibh uile.

³ An mbiáidh deireadh ar bhríathruibh díomhaóine? nó créd ní thusa dána as a bhfreagrann tú?

⁴ Dféadfuinnsi féin labhairt mar an gcéadna mar do níthíse: dá mbeith bhur nanum a náit manmasa, dféadfuinn bríathra do chrúachadh súas ann bhur naghaidh, agus mo cheann do chrothadh oruibh.

⁵ Do neirteochuinn sibh lé mo bhéul, agus do laighdeochadh corrughadh mo phuisíneadh bhur ndoilghios.

⁶ Matá go labhruimsi, ní laghduighthear mo dhoilghios: agus má tá go ccoisgiom, créd é an fúaradh atá agum?

⁷ Acht a nois do rinne sé currtha mé: do rinne tusa mo chuideachda uile uáigneach.

⁸ Agus do líon tú do chnaguibh me, mar fhiaghnuise am aghaidh; agus mo thrúadhus ag eirghe súas ionnum do ní sé fiadhnuise a cclár méadain.

⁹ Stíalluidh sé mé iona fheirg, an té fhuaithighios mé: do ní sé gíoscán le na fhiaclaibh orum; géuruigh mo námhuid a shúile orum.

¹⁰ Do chraososcladar orum le na mbéul; do bhuáileadar mé air an ngruáidh go scannlach; do chruinnigheadar íad féin a cceann a chéile am aghaidh.

¹¹ Do sheachuid Día don duine neimhdhíadha mé, agus diómpoigh sé úadh me a lámhuibh na ndrochdhaóine.

¹² Do bhí mé a súaimhneas, acht do bhrís sé ó chéile mé: do ghlac fós ar mhuineal mé, agus do chroith a mbloghuibh mé, agus do chuir súas mar chomhartha dhó féin mé.

¹³ Do thimchiolladar a shaigheadóirigh mé fa gcuáirt, brisidh sé mo dhubháin ó chéile, agus ní choigleann sé; dóirtigh sé mo dhomblas amach air an ttalamh.

¹⁴ Brisidh sé mé lé briseadh ar bhriseadh, riothuidh sé orum amhuíl aitheach.

¹⁵ Dfuáigh mé saicéadach ar mo chroicionn, agus do shaluigh mé madharc annsa lathuigh.

¹⁶ Atá mo ghnúis gránna ó ghul, agus atá scáile an bháis ar fhordhubhuibh mo shúl;

¹⁷ Ní air son éainégceirt ann mo láimhsi: mar an gcéadna as glan murnaighe.

¹⁸ O a úir, na foluighse mhfuil, agus ná faghadh méighiomh ionad ar bith.

¹⁹ Mar an gcéadna anois, feuch, atá mfíadhnuise ar neamh, agus atá mo chuimhniughadh os árd.

²⁰ Is tarcuisneach lem cháirdibh mé: acht atáid mo shúile ág dórtadh déur chum Dé.

²¹ Uch nach éidir lé neach tagra ar son duine re Dia, amhuil thagras duine ar son a chomharsan!

²² A nuáir thiucfaid beagán blíadhan, annsin rachuidh mé san tslighe as nach bhfillfidh mé.