Iób 1 - An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

Caibidil I. Trid chasaóid Shatain, do cheastnuigheadh an duine direach Iob, le milleadh éadula agus chloinne.

¹ Do bhí duine a bhfearann Hus, dar bhainm Iób; agus do bhí an fear sin iomlán agus díreach, agus neach air a raibh eagla Dé, agus do sheachuin olc.

² Agus do rugadh móirsheisior mac dhó agus tríur inghean.

³ Do bí a mhaóin mar an ccéadna seacht míle cáora, agus trí mhíle cámhall, agus cúig chéad cúpla damh, agus cúig chead assal bainionn, agus teaghlach romhór; iondus gur bhé an fearso duine budh mó don taóibh shoir uile.

⁴ Agus dimthighedís a chlann agus do nídís fleadh iona ttighthibh, lá air gach áon díobh; agus do chuiredís fios agus do ghoiredis ar a ttríur deirbhsheathrach dithe agus dól na bhfochair.

⁵ Agus is amhluidh bhí, a núair do thíaghadh láethe a bfleidhe timchioll, go ccuireadh Iób fios orra agus go náomhuigheadh sé íad, agus go néirgheadh sé sa mhoch na maidne, agus go nofráladh sé iodbhartha loisge do réir a nuibhre uile: óir a deireadh Iób, Do bféidir gur pheacnigheádar mo mhic, agus gur mhalluigheadar Día iona gcroidhthibh. Marso do níodh Iób go gnáthach.

⁶ ¶ Anois do bhí lá an tan thangadar mic Dé dá ttaisbeanadh féin a lathair an TIGHEARNA, agus tháinic Sátan mar an gcéadna na measc.

⁷ Agus a dubhairt an TIGHEARNA re Sátan, Cáit as a ttig tusa? Aunsin do fhreagair Sátan don TIGHEARNA, agus a dubhairt, O bheith ag imtheacht fá ccuáirt ar feadh na talmhan, agus ó shiubhal síos agus súas ann.

⁸ Agus a dubhairt an TIGHEARNA re Sátan, Ar mheas tú mo shearbhfhoghantuigh Iób, nach bhfuil áon cosmhuil ris air an ttalamh, duine iomlán díreach, aon ar a bhfuil eagla Dé, agus sheachnas olc?

⁹ Annsin do fhreagair Sátan don TIGHEARNA, agus a dubhairt, An gan adhbhar atá eagla Dé air Iób?

¹⁰ Nach déarna túsa fál na thimchioll, agus a ttimchioll a thighe, agus timchioll a nuile ní da bhfuil aige aír gach aon táobh? do bheannuigh tú oibreacha a lámh, agus do mhéaduigh tú a mhaóin annsa tír.

¹¹ Acht a nois sín do lámh, agus leag í ar a bhfuil aige, agus mailleochuidh sé thú ad aghaidh.

¹² Agus a dubhairt an TIGHEARNA re Sátan, Feuch, atá a bhfuil aige uile fad chumhachduibhsi; amháin air féin na sín do lámh. Marsin dimthigh Sátan amach as lathair an TIGHEARNA.

¹³ ¶ Agus do bhí lá air a rabhadar a mhic agus a inghéana ag ithe agus ag ól fhíona a ttigh a ndearbhrathar fá sine:

¹⁴ Agus tháinig teachtaire go Iób, agus a dubhairt, Do bhádar na daimh ag treabhadh, agus na hassail ag innghilt láimh ríu:

¹⁵ Agus thangadar na Sabeánuigh orra, agus rugadar léo íad; do mharbhadar fós na seirbhísigh le fáobhar an chloidhimh; agus tháinic misi amháin am áonar as dá innisin duit.

¹⁶ An feadh do bhí sé fós ag labhairt, tháinic mar an ccéadna duine eile, agus a dubhairt, Do thuit teine Dé ó neamh, agus do dhóigh sí na caóirigh, agus na serbhísigh, agus do léarloisg iad; agus misi amháin tháinic as am áonar dá innisin dhuit.

¹⁷ An feadh do bhí sé marso ag comhrádh, tháinic mar an ccéadna duine oile, agus a dubhairt, Do rinneadar na Caildéanuigh trí bhanna súas, agus do lingeadar air na cámhalluibh, agus rugadar léo íad, do mharbhadar fós na serbhísigh le fáobhar an chloidhimh; agus tháinic misi amháin am áonar as dá innisin dhuit.

¹⁸ An feadh do bhí sé fós ag combrádh, tháinic duine oile mar an ccéadna, agus a dubhairt, Do bhádar do mhic agus hingheana ag ithe agus ag ól fíona a ttigh a ndearbhrathar fá sine:

¹⁹ Agus, féuch, tháinic gáoth mhór ón bhfásach, agus do bhuáil sí ceithre coirnéil an tighe, agus do thuit sé air na hógánuibh, agus atáid marbh; agus tháinic misi amháin am áonar as dá innisin dhuit.

²⁰ Annsin déirigh Iób, agus do réub sé a fhalluing, agus do bhéarr sé a cheann, agus do thuit síos air an ttalamh, agus do adhuir sé,

²¹ Agus a dubhairt, Tárnochd tháinic mé amach as broinn mo mháthar, agus tárrnochd fhillfios mé ann a rís: sé an TIGHEARNA thug úadh, agus sé an TIGHEARNA rug leis; go madh beannuigh ainm an TIGHEARNA.

²² Níor pheacuigh Iób annso uile, ní mó do chuir leimhe a leith Dé.