Eistir 3 - An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

Caibidil III. Háman, na scathan ar an Chúirteóir ainméineach, fhuilteach.

¹ Tareis na neitheánn so do mhéuduígh an rígh Ahasuerus Háman mac Ammedata an Tagagiteach, agus dárduigh é, agus do chuir sé a ionad suidhe ós cionn na huile phrionnsadh da raibh aige.

² Agus do chlaóindís, agus dumhluighedís serbhísigh an rígh uile, do bhí san gheata, do Háman: óir daithin an rígh mairsin dá tháobh. Acht ní chromadh Mordecai, agus ní dhéanadh sé umhla dhó.

³ Annsin a dubhradar serbhísigh an rígh, do bhí a ngeata an rígh, re Mordecai, Cred fá sáruighionn tú aithne an rígh?

⁴ Anois tárla, a nuáir do labhrádar go láetheamhuil ris, agus nach ttug sé toradh orra, gur innisiodar sin do Háman, dféuchuin an seasfaidis bríathra Mhordecai: óir dinnis sé dhóibh gur Iúduigh é.

⁵ Agus an tan do chonnairc Haman nach umhluigheadh Mordecai, agus nach déanadh sé onóir dhó, annsin dó bhí Háman lán dfeirg.

⁶ Agus bá tarcuisneach leis lamh do chur ann Mordecai na áonar; óir do thaisbeanadar muinntir Mhordecai dhó: uime sin díarr Háman na Iúduighe uile do scrios do bhí ar feadh rioghachda Ahasuerus uile, eadhon muinntir Mhordecai.

⁷ ¶ Annsa chéad mhí, (do bí sin mí Nisan), annsa dara blíadhuin déug don rígh Ahasuerus, do theilgiodor Pur, eadhon, crannchar, róimhe Háman ó ló go ló, agus o mhí go mí, gus an dara mí déag, mar etá, mí Adar.

⁸ ¶ Agus a dubhairt Háman ris an rígh Ahasuerus, Atá pobal áirigh sgaóilte amuigh agus ar na spréaghadh idir na daóinibh an anuile phroibhinnsibh do rioghachta; agus atáid a ndlighthe éacsamhuil ó nuile phobal, agus ní chomhéaduid diighthe an rígh: uime sin ní tarbha don rígh a bhfulang.

⁹ Mas toil leis an rígh, scríobhthar a ccur chum báis: agus díolfuidh misi deich míle tallann airgid a lámhuibh na druinge air a bhfuil cúram na cúise, re na thabhairt a ttighthibh ionnmhuis an rígh.

¹⁰ Agus do bhean an rígh a fháinne dhá láimh, agus thug sé é do Háman mhac Ammedata an Tagagiteach, namhuid na Niúduigheadh.

¹¹ Agus a dubhairt an rígh ré Háman, Tugadh an tairgiod, agus fós na daoine dhuitsi, do dhéanamh ríu mar is áil leachd féin.

¹² Annsin do goireadh ar scribhneóiribh an rígh an treas lá déag don chéidmhí, agus do scríobhadh annsin do réir a nuile neithe dar aithin Háman dfearuibh ionuid an rígh, agus do na húachtaránuibh do bhí os cionn gach aon phroibhinnsi, agus do riaghlóiribh a nuile phobuil gach áon phroibhinnsi, do réir a scríbhinn sin, agus chum gach aon phobail do réir a tteangtha; a nainm an rígh Ahasuerus do scríobhadh é, agus do séuluigheadh é le fáinne an rígh.

¹³ Agus do cuireadh na litreacha ar siubhal le teachdairighibh chum gach uile phroibhinnse an rígh, do scrios, de mharbhadh, agus do dhíothlaithriughádh, a nuile Iúduighe, edir óg agus arsuigh, chlainn bhig agus mhná, a náon ló, eadhon air an treas lá déag don dara mhí déag, (noch ar bí mí Adar), agus a néadáil dó thógbhail súas mar chreich.

¹⁴ Cóip na scríbhinne do thabhairt mar aithne ann gach aon phroibhinnsi do foillsiughadh do nuile dhuine é, lé a mbéidís réigh a ccoinne an láe sin.

¹⁵ Do chúadar na postadha amach, ar na mbrostughadh le haithne an rígh, agus tugadh a nfógra ann Súsan an pálás. Agus do shúigh an rígh agus Háman síos chum óil; acht do bhí an chathair Súsan buáidheartha.